утарэпіцца 1250 уважны ачох жывых думка нейкая бліскала, утаропіцца. глядзіць. Т м. 11. Дзед у хлопца ўтаропіўся. Тм. 195. Васіль ymapoпіўся на Юлю, уражаны яе прыгажосьцяй. М акаёнак: К аб лю дзі ня журыліся. "Няўжо так i спала на печы?"(у кажусе) — утаропіўся Мароз НО яе. Вышынскі: Х ата пад ліпою(Беларус, Но. 155). См. уталопІЦЦа. Усе хлопцы адразу утаропіліся на цябе. М акаёнак: К аб лю дзі... утарэпіцца-лл/ося— вперить взор. Шел. — утаропіцца, уталопіцца. Чаго ты ўтарэпіўся, ці ты ня бачыў? Ст. См. утаропіцца. утаропіцца— оторопеть. Гсл. утамаваць,—см. под т а м а в а ц ь. у т а ч -ы ц ь -ы ц ц а,— см. под т а ч ы ц ь. утрох, нареч. — ВТрОем(при 3-Х СуЩ. мужск. p., C.) М Гсл.; Ap.; Ксл. Яны Ŭ пашлі ўтрох на паляваньне. Пск., П уш к.(Ч. 318). Утрох мы борзда зрабілі. Глебаўск Сян. (Ксл.). y тробу, н ар еч. — в замешательстве, сгоряча, в суматохе. Гсл. утрая, нареч.—втрое. Ap. Дзень мінаў — разбою хвалі большалі ўтрая. Салавей: Сіла, 22. утраіх—втроем(кажучы празь дзеці або калі рОДЫ розНЫЯ, С.) Ар.; Н.(Афанасьев, II, 1914, стр. 41.); М Гсл. утрапеньне-ня, c p — оторопь. М Гсл. утрата-ты, ж. 1. потеря, Шсл. потеря, утрата. Ксл. Нам гэта вялікая ўтрата. Селядцова Беш. (Ксл.). Вялікая утрата мне была з гэтаю купляю. Ст. 2. убыток. Гсл. 3. расходы. Гсл. утравёць,—см. под травець. утраціць,—см. под траціць. утрываць,—см. под трывацъ. утвора-р ы, дат., п р е д л.-р ы, ж.—затор (хлеба И Т.П.). НК: Очерки, 39, 40, Но. 75. См. учына. утвора-/ш-ры, ж.—(смесь предназначенная ля брожения при приготовлении теста, кваса, водки, С.), затор(хлеба и Т.П.). НК: Очерки, 39, 40, Но. 75. См. учына. утварыць— создать, образовать. Гсл. ут уп -іц ь -іц ц а,— см. под т у п іЦ ь. утырк-аваць, -а н ы -а ц ь -н у ц ь,— см. под т ы р к а ц ъ. увоз-ЗУ—ВВОЗ. МГсл. увой-ою, предл. и зват.-О Ю, м.— веревка, которой подплетают лапти. Ксл. Прынясі імне ўвой, падплесьці лапці. Д арож кава Cip. (Ксл.). увонках, нареч.—находиться вне избы, уйдя во избежание неприятности или по хозяйственной нужде. Н К: С бяги, 12. См. вонкі. у ВО сень, нареч.—осенью. Ар.; Б аркова Куз. (Ксл.); Шсл.; М Гсл.; Д сл.( под осень). Увосень той плача, хто вясною скача. Послов. Д укора С ьм іл. (Ш сл.). Увосень i верабей б агаты. Послов. Рапан. 49. увоччу, нареч.— В Г л а за х. Нел. 649. У в О Ч Ч у ўжэць, крадзець. Нел. увабражаць— в о о б р а ж а т ь. М Гсл. увабражэньне-ня, ср.— в о о б р а ж е н и е. МГсл. увага-агі-азе, ж.— в н и м а н и е. Гсл.; Ар.; Ксл. Няма ў яго ніякае ўвагі — вецер ветрам. С лабодка Куз. (Ксл.). узяць на увагу— п р и н я ть в о в н и м а н и е. Гсл. уваходлівы-вая-вде—взыскательный за свое(имущество, честь). Ар. уваходзіць-джу-дзіш-дзе, несоверш. за што—быть уваходлівым", взыскательным за свое. Ар. Ён за сваё дужа ўваходзіць. Ар. у вахвоту,—см. под ахвота. увадкот, нареч.— с и з б ы т к о м. Уперад часу не ставала з-за працы, цяпер было яго ўвадкот. Нязнаны(Бацьк., Но. 36-37/ 115116;. увадзіцца— п о л у ч а т ь ( ж е н щ и н е) о ч и с т и т е л ь н у ю мо л и т в у дл я в х о д а в ц е р к о вь п о с л е ро д о в. Гсл. увазярэдзіць,—см. под а з я р э д з і ц ь. уважаньне-ня, п р е д л.-н ю, ср.— у с м о т р е н и е. подле уважаньня— п о у с м о т р е н и ю. А которым бы рэчам цана ў Статуце ня была апісана, тагды возны із шляхтаю подле ўважаньня свайго шацунак i адправу на тых рэчах чыніці маюць. Стт. 277. уважаць-аю-аеш-ае; повел.-ай-айма, несоверш. на каго-на што, 1. о б р а щ а ть в н и м а н и е. Нел. 45, 648; Ар.; Шсл.; Ксл.; Гсл. Не ўважай ты на мяне, што я раблю. Ст. Не ўважай ты на яе брахню! Гараватка Меж. (Ксл). На ўраджай не ўважай, а жыта сей. Послов. Ар. Уважай на тое, што чытаюць. Нел. 45. Ці ўважаеш, бацька, што сынок твой кажа? Нел. 45. Ён i на што не ўважае. Нел. 648. 2. п р и н и м а ть в с о о б р а ж е н и е. Гсл. Соверш. уъ&жъщъ-жу-жыш-жа, на кого, на што — о б р а т и ть в н и м а н и е, Нел. 45. у с т у п и т ь, о к а з а ть с н и с х о ж д е н и е. Шсл. Ня ўважыў на маю працу. Нел. 45. Уваж на маю старасьць. Н ел. 648. Трэба чалавеку ўважыцы ён не вінават. Ст. 3. с ч и т а т ь. Не ўважай падупалага за ўпалага, а хату яго за баўдыр. Послов. Лепле. уважлівасьць-ц/, ж.— в н и м а т е л ь н о с т ь. Нел. 648. Уважлівасьць ня шкодзе. Нел. уължтъы-вая-вае—в н и м а т е л ь н ы й. Нел. 648. Будзь уважлівы да таго, што старыя кажуць. Н ел. Н ареч. уважліва —в н и м а т е л ь н о. Уважліва ў возера зірні. Клішэвіч (Веда", 1951, ст. Возера"). уважнасьць— внимательность. Гсл. уважны - н а я - н а е —внимательный. Ар.; Ксл.; Нел. 648; Гсл. У в а ж Н Ы н е па б л у д з І Ц Ь. Нел. Нареч. уважна— внимательно. Ар.; Ксл.; Нел. 648. Г л я д з і ў в а ж н а, к а б не пр а п у с ь
Дадатковыя словы
лліося
8 👁