Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

уразвалку 1247 у старыну уразвалку: хадзіць, ісьці ў развалку —ходить переваливаясь, переминаясь. Гсл. Ідзець у развалку, як мядзьведзь. Гсл. у р аЗ В аЛ Ь Л е, парен, 1. во всю, полным ходом. Гсл. Печка цепліцца у развальле. Гсл. 2. См. у развалку. Гсл. Ідзець у развальле, як мядзьведзь. Гсл. уразька-к/, общ.—лицо, склонное к быстрому раздражнению. Нел. 664. Які ты уразъка, слова не скажы яму, зараз уськіпіць. Нел. уразьлівы-вая-вае, 1. оскорбительный. Ср. уразьліва. 2. разительный, непрятный для слуха. Нел. 664. Уразьлівы крык, голас. Нел. 3. обидчивый. Дужа ты ўразьліў; слова не скажы табе, зараз уськіпіш. Нел. 4. впечатлительный. Дзень пачаў граць сваю драму i ўжо ўцягнуў у яе Корзюка, як чулага й уразьлівага актора. К орзю к. Нареч. уразьліва, 1. оскорбительно, обидно. Нел. 663. Уразьліва гаворыш імне. Нел. 2. разительно. Нел. 664. Уразьліва крычыць, як бы рэжуцъ яго. Нел. ураж-оны-яны-дць-эньне,—см. под разіць. уражацца,—см. под разіцца. ураГцца,—см. под раіцца. ураніць I,—см. под раніць I. ураніць И,—см. под раніць II. ураніцца,—см. под раніцца /. ураньні, парен.—утром. Г сл. УраНЬНІ бабух — грошы лістаноша прынёс: дачка пры слала. Ю рсл.{под бабух). У раньні над лугам плывуць туманы. А. Бачыла. См. нараніцы, облает. Заўтра ўраньні стану(да Вас). Дзьве Душы. урастаць, урасьці,—см. под расьці. урас-Гць-іцца,—см. под расіць. урасьцГць,—см. под расьціць. урашчаць,—см. под расьціць. уратав-аньне-аны-аць,—см. под ратаваць. уратав-аўшыся-ацца, — см. подратавацца. ураўне, парен.—наравне, мгел. урачатаваць-тяую—окончательно уладить, приготовить, организовать. Глыбоччына; Б яр эзін ш ч ы н а(л я р. Б ярэзін ы, п р ы то ку Дняпра). Мы можам гэта вам урачатаваць. Глыбоччына. урачатаваньне, -ня—окончательное улажение дела. Тм.; Юхн. урачы, -ку-чэш-чэць-чэм-чыцё—сглазить. Ар.; Ксл.; М Гсл. Ураклі нашага Іванку, вОСЪ ён І гіне. Шарыпіна Беш. (Ксл.). урачыстасьць-щ, ж.—торжество. I саcmynae перад дзядзькам кажны, ўрачыстасьцю крану ты спакваля. Лойка: Л. Песьня. урэдку, парен.—изредка. Нел. 71. Урэдку бывает у нас. Нел. урэдкую, парен.—изредка. Нел. 71. Урэдкую бывает у нас. Нел. урэдзь а урэдзь, парен.— очень редко. Нел. 71. Урэдзь а ўрэдзь ходзе да царквы. Нел. урэзак-зку, предл. и зват.-ЗКу, м.— СВерТОК полотна трубкой. Ксл. Я выткала пяць урэзкаў. Пожынкі Сян. (Ксл.). урэзаць,—см. под рэзаць. у р э ц ь -эю-эет-эе—сильно потеть. Сеўск (П реобр. 66); Гсл. Соверш. аўрЭ Ц Ь — облиТЬСЯ ПОТОМ,(Дел.) ИСТОМИТЬСЯ. Нел. 357. С у С ІМ аўрэў. Дел. Аўрэў сусім, ісьці ня можна. Нел. Соверш. у в а ў р Э Ц Ь, в а ў р Э Ц Ь, облает. —сильно вспотеть, облиться ПОТОМ. Гсл. у р в а с — вырвас. Гсл. успол-лу, м.— река ниже плотины. Ксл. На ўсполе тчупакі б 'юцъ васьцьмі. Пятніцкая Беш. (Ксл.). уСПОЛ-лу, м. — ІСПОЛ. НК: Очерки, 544. успомнець,—см. под помнець. успомнецца,—см. под помнецца. у с пам ож насьць, -ці, ж.—благотдари* тельностъГгшГ успам&г-ацъ-ацца-чы-чыся, — см. п о дпамагацъ. успам аж эньне-ня, ср.—вспомоществование. М Гсл. уСПаМШ-Ну, предл. и зват.-не, м.— ВСПОМИнание. Гсл.; Ксл., воспоминание. Ксл.; М Гсл. На ўспамін ёй пярсьцёнкі даваў. Яноўшчына Беш. (Ксл.). На ўспамін дала к ее тку. Крушына: Творы, 21. успамінацьу—см. под помнець. успароць,—см. под пароцъ. успаўзаць,—см. под поўзаць, паўзьці. успаўзьці,—см. под поўзаць, паўзьці. усправіць,—см. под правіць. успруг-угу, предл.-ўзе, м.— напряжение. Кавыль. Зьнітчальны ўспруг разбойнага агната. Кавыль: Думы, 35. уссопак-лкд', м.—небольшой курган. На тым уссопку сядзелі. К азяны Cip. (Ксл.). Ушэсьце-фі, ср.—Вознесение Господне. М Гсл.; Ар. устоечку, парен.—в стоячем положении. НК: Очерки, Но. 112. устойнасьць-ip, ж.—устойчивость. Калі ня мает цярплівасьці, то й не бярыся за дзела, бо яго ня зможат, а другі зьбезахвоціцца да гэтае справы, зьняверыўтыся ў сваю ўстойнасьць. (Рэч.: Пет. II, 264). Інтыя, бачыўты, тто Піліпава гаспадарка расьцець, сталі рабіць тое самае, але ніводзін не паказаў такое ўстойнасьці. Тм. 265. установа-вы-ве, ж. 1. учреждение, институция. Гсл. 2. постановление, устав. Гсл. установи—установления, учреждения. Гсл. устаноўнік-/кя, м.— учредитель, основатель. Гсл. устаноўчы, -чая-чае—учредительный. Гсл. устаноўчы сойм— учредительное собрание. Гсл. у старыну—встарину, встарь. М Гсл