Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

уёўдзіцца 1240 узглядам у ё ў д з і ц ц а, - д ж у с я - д з і ш с я —удаться, счастливо сойти с рук. К сл. Р а з я м у ў ё ў д з і л а с я, д ы к у д р у г і р а з м о ' н я ў ё ў д з І Ц Ц а. Ст. Беліца Сян. (Ксл.). у я д а ц ь, —см. под е с ь ц і. у я ў к і, парен.— Наяву. Гсл. у д з е л -лу, м.—участие, мгсл. у д з ё л ь л і в ы, -вая-вае—доброхотный, доброхотно одолжающий, Н ел. 652. отзывчивый(быстро и легко отзывающийся на чужие нужды, просьбы и т.п., всегда готовый помочь другому). Удзельлівы сусед! Ніколі не адмове суседу. Нел. у д з ё л ь н і к - г к я, пр е д л.-ік у, з в а т.-Іч а, м. 1. участник. Ст.(Ш сл. подуводзіць). Няма чаго яму ўводзіць у вушы, што ён удзельнік. Ст. (Шел.). 2. соучастник. Ст. (Шсл.). Які ты тут удзельнік — тут нічога твайго няма. Ст. (Шсл.). у д з ё н ь, парен.— д н е м. Ар.; Шсл.; Ксл.; МГсл. Удзень дык ён П Я ЮН быў. Л укаш оўка Беш. (Ксл.). у д зя Л -Я Ц Ь -Щ б, — см. под дзЯЛІЦЬ. у д з е р ж - а в а ц ь - я ц ь,— см. под дзяржаць. у д з ё р ж - а в а ц ц а - ы о д я,— см. под дзяржацца. удзячнасьць-ф, ж.—благодарность. МГсл. у д з я ч н ы -ная-нае—благодарный. Гсл. Трэба ж, дзеткі, удзячнымі быцъ. Гсл. у д з ь в ю х, —вдвоем(когда два лица женск. пола, С.) мгсл.; Ар. у з о р а в а ц ь, —см. под араць. у з о р ы с ты -тая-тае,— узорчатый, узорный. Гсл. узо\ъ\1щ&-руся-рышся, соверш.—уставиться, не сводя глаз, неподвижно смотреть на кого-что-л., впалить глаза. Л.; Заўшычы; Халопенічы (Ю хн.). Вось узорыўся! Л. у з а б а л ь, парен.—вправду. Ксл. Узабаль я хадзіў учора Ў лес. Лоўжа Сян. (Ксл.). узвемны-ная-нае, 1. взаимный, мгсл. 2. обоюдный, мгсл. У з а е м ны с т а н, грамм. —взаимный залог. у з а д з ь м і—вздуй(огонь). Гсл. узаЙМ-jWJ, предл. и зва т.-м е, м.— ВЗаИМность. Нел. 50. У займу не зрабіў. Нел. Вытні яго на ўзайм. Нел. узапар, парен. 1. Сразу, подряд, Ксл.; Гсл. один за другим без промежутка. Нел. 653. Прымусіў выпіць узапар тры чаркі віна. М янюцева Сян. (Ксл.). Тры разы узапар лучыў у мэту. Нел. Тры ночы ўзапар ня спаў. Нел. 2. вдруг, вместе, в одну пору. Нел. 653. Узапар усё вазьміце. Нел. Узапар прыехалі госьці. Нел. у з а п а р н ы - « я я - н я £ —совершаемый сряду дважды. Ш ц ъ ц ё р э д ч а с б ы в а е ў з а п а р н ы м, з н. в ы п і в а ю ц ь па дз ь в е ча р к і а д р а з у. НК: Очерки, 72. у з а п а р н а е питье водки — выпиваются две или три рюмки сряду. НК: Шт. 75. у з а п а с і ц ь, — см. под запасіць. узар-аны-аць, —см. под араць. узбоч, парен.—.... Неяк узбоч у с ё яно пачыналася, ішло, узбоч i пярэйдзе, i скончыцца, думалася ўсім Асінаўцам. Д удзіцкі(Бацьк., Но. 49-50/435-436). узовгв-щгщвгчаць-чэньне,— см. под багаціць. узбадамуціць,—см. под б а л а м у ц і ц ь. узбаламуціцца,—с м. под б а л а м у ц і ц ц а. узбаламучавацца,—см. под б а л а м у ц і ц ц а. узороіць,—с м. под з б р о і ц ь. узоро-іўшыся- і ц ц а, — с м. под з б р о і ц ц а. узораёньне-ня, п р е д л.-н ю, узороеньне. М Гсл.—см. под з б р о і ц ц а. узбудзГць,—см. под б у д з і ц ь. узбураваць,—см. под б у р ы ц ь. узбуравацца,—см. под б у р ы ц ц а. узбурдыліць,—см. под б у р д ы л і ц ь. узбурдыліцца,—см. под б у р д ы л і ц ц а. узбурыць,—см. под б у р ы ц ь. узбурыцца.—см. под б у р ы ц ц а. узбуўдырыць,—см. под б у ў д ы р Ы Ц Ь. узгорак- р к у, { С кар. II Ц.), м.— пригорок, ПНЗ; Растсл. ХОЛМ, Ар.; Шсл.; Лужасна Куз. (Ксл.) бугор. М Гсл. В я т р а к с т а і ц ь на ў з г о р к у. Ст. Уменыи. узгорачак-чкя. Ар.; Шсл.; Ксл. Д а ж а л і с я а ж д а ў з г о р а ч к а. С т.,— небольшое возвышение на поверхности, пригорок. Гсл. узгоцацца,—с м. под г о ц а ц ц а. у з г а д - о в й в я ц ь - а в а ц ъ, — с м. под г а д а в а ц ь. узгад-овавацца - а в а ц ц а, — с м. под г а д а в а ц ц а. узгадаваньнік-ка, п р е д л.-к у, зват. у з г а д а в а н ь н і ч а, м.—воспитатель, мгсл. узгад-аваць-яўь,— с м. под г а д а ц ь. узгагатацца,—с м. под г а г а т а ц ь. узгаліцца,—с м. под г а л і ц ц а. узгаманіць,—с м. под г а м а н і ц ь. у з г 2я р & ц ц д - э ў ш ы с я - э ц ц а, — с м. под г а р э ц ь. узгардзець,—с м. под г а р д з е ц ь. узгарланіць,—с м. под г а р л а н і ц ь. узгаўкацца,—с м. под г а ў к а ц ь. узглабацца,—с м. под г л а б а ц ц а. узгляд: мець узгляд на што, на каго —принимать во внимание. Хто бы меў узгляд i бачнасъць, убогіх людзей, cipom i нявольнікаў карміў, накорміць яго Пан Бог. Кіт. 12a4. узгалос-су, м.—возглас, мгсл. узгалоўе-уя—изголовье. Нсл. 653. Узгалоўе наслала нізка. Н сл. Ключ над узгалоўям. Нсл. Ласкат. узгалоўіка-/кя. Нсл. 653. Дзяцінае ўзгалоўіка нізка. Нсл. узгаласіць,—см. под галасіць. узгалавашча-ча, cp.—подушка в телеге. Ксл. Во гэта добры кацюх на ўзгалавашча. Улянавічы Сян. (Ксл.). у З Г Л Я Д а М, парен, с род. пад. 1. СМОТрЯ на...(относительно, в отношении, С.) Нсл. 52. Узглядам надвор'я можна было ўправіцца з работаю. Нсл. Узглядам гаспадаркі можна было б жыцъ, ды згоды няма памеж іх. Нсл. Тут просіма а