Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

навадзГць 1204 давёсьціся 4a. соверш. к зводзіць IL 3.—обольстить, искусить. Тых лю дзей не м агу я(чорт) ізьвесьці. Кіт. 6lal7; 61613. Ізьвёў іх ш айт ан. Кіт. 74613. Х аву ш айт ан ізьвеў. Тм. 74615. Я (чорт) т ы х ніколі не м агу зьвесьці, т ы я лю дзі ад м яне вольны будуць. Кіт. 6061. Ш айтан р э к \"Я ты х лю дзей не магу зьвесьці, кат оры я сегосьвет ную роскаш за ніш т о м аю ць". Тм. 6lai2. Рыгор зьвёў дзеўку. Ст. навадзіць-3жг, наводзіш -дзе, соверш., п ер ех.—М Н О Г О ПО В О Д И ТЬ К О Г О -Л. КолЬКІ ты т ам навадзіў т аго каня? — адно лет а. Ст. С оверш. павадзГць-с)ло'( паводзіш -дзе, а) походить с кем-л., помогая или направляя движения, поводить, б) чым па ч ы м —поводить, сделать несколько движений чем-л. по какой-л. поверхности. пязьвёсы ц-вяду-вядзёш -вядзёць, соверш. —обольстить, искусить многих. Звадзіцелка ўсіх д зяцю коў пазьвяла. Нел. 199(п од звадзіцелка). 5. соверш. к зводзіць II, 4—совратить с пути, соблазнить. ' П Я Д В О Д З ІЦ Ь - д ж у - д з іш - д з е, н есо в ер ш. к п а д в е с ь ц і — П О Д В О Д И Т Ь. А р.; Р а с т.: С е в е р с к., 136. С оверш.. п ерех. падвёсьці—подвести, ведя, приблизить к кому,-чему-л.; довести до кого-чего-л. перавОДЗІЦЬ-длСу-Эз/ш-ўЗС, несоверш., пер е х. ш т о, 1. переводить чрез что-л. П ераводзіць пераз раку. 2. сплетничать, взводить ложь на кого-л. Нел. 399. Ты ўсё зводзіш ды пераводзіш на нас мат цы сваей. 3. п е р е х.—истреблять. Нел. 399. ПеравОдзіць, перавесьці мышы, прусы, краты. Нел. 4. оказывать слабость, истощалость, Нел. 399. подводить, делать впалым(живот). Ты неш т а ж ы ваты свае пераводзіш, п ер а вёў. Нел. С о в ер ш. перавёсьці-вядгдзеш -дзець-дзем-дзіце-дуць, 1. перевести чрез что-л. П адарож ны х перавялі пераз раку. 2. соверш. к пераводзіць 2. Нел. 399. П адслухаеш нас дый перавядзеш (мат цы сваей). Нел. 3. со в ер ш. к п е р а во д зіць 3,—подвести (живот), похудеть. перавесьці ізь сьвету—лишить жизни. К аб гэт ак хт о лаіў мяне, я б яго ізь сьвет у даўно перавёў. Багушэвіч. ПфЯЗВОДЗІЦЬ-дж у-дзІШ -дзе, несоверш., пер ех. 1. соблазнять. Нел. 522. Н а ў с ё ліх о е п р а зв о д з іш, п р а зь в ё ў дз е ц і м ае. Нел. 2. сплетнями доводить до ссор. Нел. 522. Ты ўсіх празводзіш. Нел. празьвесьці, -вяду-дзёш -дзёць-дзём-дзіцё, 1. соверш. к празводзіць I.—соблазнить. Нел. 522. 2. соверш. к празво д зіц ь 2—сплетнями довести Д О ссоры. Нел. 522. Н е пабіліся б, калі б ты іх не празьвяла. Нел. п р ы в о д з і ц ь, -д ж у -д зіш -д зе, н есо вер ш. —приводить. Ш айт ан пры водзіць да хмельнага напіт ку... а на кат орам ангел сядзіць, т ой да паклонаў Бож ы х прыводзіць. Кіт. 161, 3. Соверш. п р ы в е с ь ц і-в л д у вядзеш -вядзець-вядзем-вядзіце. в ё с ь ц і с я, в я д ў с я, в я д зёш ся -д зёц ц а дзём ся-д зіц ёся-д уц ц а, н есоверш. 1. идя, вести кого-л. Ар. Куды ты вядзеш ся з кароваю? 2. т олько в 3-ем лице единст в, и мн. ч.—ВОДИТЬСЯў животных, птицах, насекомых). Ар. У лесе вядуцца лічы. Ар. 3. хорошо плодиться, размножаться (о домашних животных). 4. б е з л и ч. в я д з ё ц ц а, в я л о с я —счастье служит, Нел. 48. везёт, везло. Калі вядзецца, дык i на ськепку прадзецца. П ослов. Нел. Я м у добра вя д зец ц а—его дела идут хорошо. Я к еярод лю дзёў ж ылося, еярод брацьцейкаў вялося? НК: Старцы, 79. См. шчасьціць, шанцуе, шэнце. а д в о д з і ц ц а, 1. несоверш. к адвесьціся, 1. Соверш. вдвёсы цся-дуся-дзеш ся зь кім. 1. ведя кого-л. отойти с ним на близкое расстояние. М ікіпар адвёўся з канём на б о к дарогі. Ар. Во аж куды адвёўся з канём. Ст. Д а В О Д З ІЦ Ц а-д ж усЯ -д зІШ С Я, н есо вер ш. к д а в есь ц іся, 1. ведя кого-л., доходить куда или до кого-чего-л. П а с т у х і д а в о д зя ц ц а з к а р о в а м і аж да лесу. Ар. 2. кам у—приходиться, быть в тех или в ИНЫХ родственных отношениях. Гсл.; Шел.; Бяльсл. Д а в о д з іц ц а ім н е ц ёт ка ю. Гсл. М я лян даводзіцца мне браценьнікам. Ст. Ён м не даводзіцца браценьнікам. Палуж Краснап. (Бясл.). 3. б е з л и ч.—приходится, необходимо, неизбежно в зависимости от каких-л. обстоятельств. Д аводзіцца нам круж ыняцъ на мост, бо лёд на раццэ слабы. —приходится, случается, (Шел.) выпадает на долю. Ц і даводзілася вам праяж дж аць па еяле ў канцы лета? Гарэцкі: Песьні 12. С пуст ош аны х прагалін мне ш мат даводзілася праходзіць у ж ыцьцю. Случчанін: Казалі мне дзяды. д а в ё с ь ц і с я, давядуся-дзёш ся-дзёццадзіцёся-дуцца; прош. вр. давёўся, давяласялося-ліся, соверш. 1. да каго-чаго—ведя кого-л., дойти до кого-чего-л. Ар.Давёўся з каровамі аж да нас. Ар. 2. дойти до крайней бедности в материальном отношении или опуститься морально. Шел. Д а в ё ў с я ча л а в е к да апош няга\ прадаў i каня. Ст. Д а чога ён давёўся, гэты М іко ла; ст аў апош нім ж улікам. Ст. 3. б езл и ч. кам у, соверш. к даводзіцца 3. Д авядзецца табе, чалавеча, пагараваць. Ст. Д авялося m poxi i на каўнер прыхапіць у купца. Косіч 233. У сяго давялося ім пабачы ць: i дабра i гора. Ст