Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

 ◀  / 1324  ▶ 
Старонка 1115
 ◀  / 1324  ▶ 
сушонка 1096 ськяпаць 2. из всего света первый. Нел. Сусъветны злодзей, калт ы ж нік. Нел. Сусъвет ны бадзяка. Валькі Сур. (Ксл.). 3, и з б е л а св ета явивш ийся. Гсл. суш от т -нкі-нцы, ж.—ч то-л. и з съ ест н ы х п р и п асов в ы суш ен н ое, н ап р. р ы ба. НК: Очерки, 503. суш а-шы, ж.—засуха, мгел. су ш эн ік і( о д и н суш энік)-к*яу— Грибы, которые сушат. Аш. суш ня(суш ня, Сакуны)-НІ-НІ, ж.—СуіІШЛЬНЯ. Сьпяглішча; Сакуны 18. Я бы ў у суш нях, у ст раўнях. Тат.: Кво вадыс, ПО. суш ы нё-ш -ш, ж.—су х о ст ь. Ад суш ыні павет ра бы ццам зьвініць. Кл.: Каліна 43. суш ы ць-ш ў-ш ы ш -ш а, н есоверш.—СуШИТЬ. Ар. С оверш. ссуш ы ць—ИССуШИТЬ. Шел. Троха яблы каў ссушыла. Ст. высуш аць-аю-аеш-ае; п о в е л - а - а й м а, несоверш., перех. 1. в ы суш и вать. Нел. 97. Высушацъ балот а. Нел. 2. и зн ур я ть, и ссу ш а ть. Нел. 97. Туга сэрца вы суш ае, вы суш ы ла. Нел. С оверш. ВЫСуШЫЦЬ-ш у-ш ыш -ш а, повел.-ШЫ-ШЫМа, перех. 1. вы суш и ть. Нел. 97. 2. и зн у р и ть, и ссуш и ть, Нел. См. высушаць, 2. сут ок а-кі, ж.—м ес т о, в к о т о р ом сл и в а ю тся дв е р ек и. Цымборскі. См. сут окі. су т о к і-к я у — м е с т о сл и я н и я дв ух р ек. Жучк.: Топонимика, 14. су т о н ь -ш, ж.—с у м е р к и. У вечаровую су т от агарнуў Васількі р о зр ух i найвялікш ае няш часъце. Нязнаны(Бацькаушчына, Но. 36-37/115-116). I паўст аю ць з сут оняў ц ъ м яны х сыны лясоў, багны, балот. Змагар. су т о н ь н е-н л, п р е д л.-н ю, ср. — сут онъ. Н яхай сут онъне ў вочы б 'е, аб съветлым лят уцецъ не пакт у. Крушына: Лебедзь 26. Вячэрнае сут онъне расьцьвіло. Крушына: Творы, 42. су т а н а к -н к у, м.—сумерки. С ут а н а к навеяў дум кі аб далёкім родным еяле. Хмара(Калосьсе, Но. 20, стр. 138). су т а н ец ь -г ю —смеркаться. Н а съвеце сут анела, а яны гут ары лі сабе ў вячэрнай ЦІШЫНІ. Кво вадыс, 258. С оверш. ССутанёць. Ссутанела, дзенъ скончы ўся р а н т ам, асеў у шэрай восенъскай м уці. Корзюк. сутанёцц а-я/ося-яеш ся—смер каться. У я го н а й па м я ц і сут а н яліся т ум а н н ы я вечары на беларускіх сёлах. Шакун: Сьлед, 16. суцэльны-няя-яяг, 1. едины й, цельный, н ераздель н ы й. С уцэлъная ш кола. Суцэлъны ф ронт. суцэльны народ— с о с т о я в ш и й с я и з одинаковой этнической массы. суцэльная мова— язы к, м еж ду н ар ечиями к отор ого нет исконны х различий. 2. полны й. Нел. 625. С уцэлъны я вёдры прынесла бярозавіку. Нел. суцэльна, нареч. 1. цельно, целостно. 2. всецело, МГсл. в полноте, в совершенной целости. Нел. 625. У сё суцэльна табе аддаю. Нел. суцерп: у суцерп—можна выдержать, втерпёж. Ранъшы ў суцерп было. Роўны Ружинск., в. Карачэуск(Будде: Тула-Орел, 78). суцяш-аць-ьщь, —см. п од цешыцъ. суцГшна, н а р еч.—тихо, без ветра. Я к дарога ўвы йш ла ў лес, ст ала суціш на ад вет ру. Капыловіч: Хлеб(Беларус, Но. 157). суЦЫЛЬ-ЛЮ, предл. и з в а т.-л ю; мн. ч.,род.-леў, м.—неочищенный лён. Ксл. У наш ага дзядзькі вельмі ш мат суцылю. Заазер'еСян. (Ксл.). сучонка-«*7-н1(ы, ж.—находящиеся на веретене парные и тройные нитки, приготовленные К сучению. НК: Очерки, Но. 368. сучаснасьць-ф, ж.—(время, относящееся к одной эпохе, С.), современность. Гсл. сучасны, -ная-нае—современный(относящийся к одной эпохе, Ар.) Гсл. сучка-чкі-чцы, ж. 1. скамеечка. Ксл. ВаЗЬМІ пад Н О гІ сучку. Бешанкавічы (Ксл.). 2.—см. под сука. сучуцьце—сочувствие, соболезнование. Гсл. СЬХІбІЦЬ,—см. п од ХІбІЦЬ. сьхібнуцца,—см. п од хібацца. сьхінаньне—склонение, наклонение. Гсл. сьхін-аць-нуцъ,—см. п од хінуць. сьхін-ацца-нуцца,—см. п од хінуцца. сьхіраць,—см. п од хіраць. сьхіснуць—пошатнуть. Гсл. сьхіснуцца—пошатнуться. Гсл. сьхітраваць,—см. п од хіт раваць. сьем,— ем. п од сойм. ськелз, 1. искос. Гсл. 2. ОТКОС. Гсл. ськёміць,—см. п од кеміць. ськёпіна-ны-ну, ж.—щель. Нел. 582. Пераз ськепіну прат очуецца капусны сок. Нел. ськёпісты-т ая-т ае—способный к колке. Нел. 582. Ськепістае дзерва. Нел. ськёпка, (Рэч.), ськёпка, (Нел.)—щепка, осколочек. Нел. 582. К алі вядзецца, т о й на ськепцы прадзецца. Рэч.(Пяткевіч: Дух,, 337). Съкёпкаю кінуў у мяне. Нел. ськёш А -кая-кае—коль кий. Нел. 582. Съкёпкая лучына, плаха. Нел. ськяпаць, -а ю -а еш -а е; повел.-ай-айма — ЩепаТЬ, (МГсл.) колоть. Нел. 582. Съкяпацъ дор, лучы н у. Нел. П рич. ськяпаны — щ епанный. Нел. 582. Съкяпаную лучы ну пабраў на распалку асеці. Нел. ськяпаньне-ня-ню, от гл. им я сущ. к ськяпаць, ськяпацца,—колка чего-л. Нел. 582. С ькяпаньне лучыны. Нел. заськяпГць-плк), заськёпіш -пе, соверш., п е р е х.—задрать. Нел. 185. Заськяпіць ногаць. Нел. П рич. заськеплены—задранный. Заськеплены ногаць дзярэцца. Нел. Х еядоса забіла ля г ар мат ы сваім заськеп
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

заазересян, сьхібнўцца,—см, сьхіснўцца—пошатнуться, сьхіснўць—пошатнуть, яіося
8 👁
 ◀  / 1324  ▶