паставіцца 1079 стромак клікаць дзядка. Д зя д о к зараз прыст авіўСЯ, даў ям у каня, даў меч. H.(Афанасьев: Сказки, I, 1913, 210). паставіцца, 1. со в е р ш. к ст а віц ц а 1, —восстать, вооружиться против кого. Нел. Супроці каго ты паст авіўся? Нел. 612. 2. соверш. к ст авіцца 2. Ён бы паставіўш ы, ды ў кіш ані т расца сядзіць. Нел. 3. соверш. к ст авіцца 3,—отнестись, выставіцца, с о в е р ш.—высунуться. Гсл. Н есоверш. выстаўляцца. ставы(ставэ, Я с л.)-о ў, единст в, ч. нет. 1. устои ткацкого станка. Гсл.; Шел. Паставілі новыя стаю. Раўнапольле Сьміл. (Шел.). 2. ткацкий станок. Ксл. Я ўж о паст авіла ставы Ŭ зат кала. Копцевічы Чаш. (Ксл.). Н ездарма пахадзіў каля т кацкіх ставоў. Дубоўка стаў I, ст ава, п р ед л. и з в а т.- в е, м. 1. деревянное приспособление, сооружение для каких-л. работ — стан. К росенны стаў. НК: Очерки, 159. 2. ткацкий станок. Ксл. У нас у хаце паставілі стаў. Сураж (Ксл.). Ср. ставы. стаў II, ставу, предл. и зва т.—вв, м. 1. Пруд, Гсл. место разлива реки, ручья перед запрудой, пруд. Ар. У ст аве спусьцілі ваду. Ар. Уменьш. ставок-ўка, ум еньш. к стаў II—небольшой пруд. Ар.; Ксл. У ст аўку ш мат рыбы. Дзярэўня Чаш. (Ксл.). стаўбун, -ума, п р е д л.- у н ё, з в а т.- ў н е, м. — кувшин, Цяпіна Чаш. (Ксл.) ГЛИНЯНая банка(следовательно вообще круглая банка, в которой высота больше, С.) Шсл. М ама купіла ст аўбун у ганчара. Войстрава Сьміл. (Шсл.). стаўбуноўка-ук/-учы» ж-—высокая меховая шапка без ушей. Надзеў шапку стаўбуноўку. Войстрава Сьміл. (Шсл.). стаўкл-ўкі-ўцы, ж—колодный улей. Ксл. Стаўка стаіць на дубе. Клюі Куз. (Ксл.). стаўпак-якя, предл.-аку, зват.-ача; мн. ч.-кікоў-ком, мн. ч., предл.-КОХ, м.— КуВШИН. Ксл. У стаўпаку стаіць вада. Хмяльнік Беш. (Ксл.). стаўпе'ц,—см. под, стоўп. стаўпецкі, -кая-ка е—принадлежащий или относящийся к гор. Стаўпцы стаўпляцца—ст упляцца. стаўчы,—см. п од таўчы. стаўчык-кд—приспособление для стояния детей, которые не могут еще стоять сами. Шсл. П аст аў д зя ц ё ў ст аўчы к. Крамяні Пух. (Шсл.). См. ст аёнка, ст ойка. стаць I,—см. п од станавіць. стаць И, стану, станеш, стане, соверш. вспомогательный глагол — употребляется в смысле связи между сказуемым и именной частью. Імне стала смут на. Ён ст аў добры м да мяне. Стар дуж асілам. Самостоятельный глагол, безлич. стане, стала—хватить, оказаться достаточным. П ош ару ст ане да вясны. Ар. Н я ст ала грошы на к уп лю каня. Ар. Х леб а ня стане, бацька дастане. П ослов. Рапан. 89. Н я ст ала СІЛ. Салавей: Сіла 54. стаёць(ставае, Нел.), б е зл и ч., н ес о в е р ш. —есть достаточно, хватает. Ар.; Нел. 612; Ксл. Х леба б укат кі не ставае на дзень. Нел. Часу ім ставала. Ар. У гаспадарцы ягонай усяго стаець. Сяркуці Сян. (Ксл.). К ам у стае, багат ам у, да Кедэю ісьці. Кіт. 41614. I няўм ека пяе, калі голасу стае. П ослов. Рапан., Прык. 167. А днае клёп кі ў галаве не стае. П ослов. Рапан., Прык. 137. См. ст анавіцца I. Безлич. Стане, стала па маім, па т ваіме..—будет, произойдет согласно моему(твоему...) желанию. К о л ь к і хо чаш буркачы, а на т ваім ня стане. Нел. 39( п од буркат аць). стацьвшы-ндг, единст в, ч. нет.—боковые части ткацкого станка. Ксл. Стацьвіны кр ы ва ст а яц ъ, д ы к i п а л а т н о к о са т чэцца. Сукрэмна Сян. (Ксл.). стацьцё-ч-я, ср.—происшествие, приключение. МГсл. С т ацъцё т абе сяд н і якое, — бы ццам здурэў. Гсл. Стацъцё нейкае т ут сталася. Нел.,—удивительное событие. Гсл. стацца, ст ануся, ст анеш ся; повел, ст анься, прош. вр. ст аўся, ст алася, соверш. к ст анавіцца III, ст авацца—случиться, Нел.; Гсл.; Ар. сделаться, сбыться. Шсл. Я м у бяда ст алася. Нел. Ш то т абе ст алася, ш т о ты т а к і злы? Нел. Т ак я н о й ст алася. Ст. Н ям а ее дама, ш т о зъ ім ст алася. Ар. стацца,—см. п од ст анавіцца III, ст авацца. стачыла, безл и ч.,— см. п од тачыцъ. стачыць,—см. под тачыцъ. стачыніна,—см. п од ст ат ак. стлець,—см. п од тлецъ. стродка, н а р е ч.—строго. Д ы р э к т ар ст родка зірнуў у вочу Рамана К орзю ка. Корзюк(Конадні, У-УІ, 30). стродкі-к а я -к а е—строгий. Я н а(м аці) д а ва ла я м у, с уст р эўш ы ся, с м а ч н ы я часьціны з панскага ўж ываньня, але была ст родкая. Я на ня лю біла, калі ён вельмі част а забягаў у панскі дом. Дзьве Душы 7. П ан із калм ат ы м і чорны м і бровам і із ст родкім паглядам. Дзьве Душы 41. от фощ ь-ою-ош -ое, несоверш.—настраивать, внушать. Сусед м ян е ст роіў купіць дом. Варлыга: Назіраньні 29. строма-ЛШ-ЛШ, ж.—стремнина, ус т а р. крутой скалистый обрыв, крутизна. Гсл. На ст ромы шпіль, усходж у спакваля. Кавыль: Думы 19. строма, нареч. — ст ром ка. Вунь хм ары з п р о б л іс к ам съ вят ла над б езд а н ъ ню ім чацца ст рома. Сяднёў(Б. Думка, Но. 12-13, стр. 15). стромак-кя, м.—возик сена, наложенный высоко, но тонко, не раскладисто. Нел. Д ва ст ром кі сена прывёз. Нел. Гэт а ня воз, а ст ромак. Нел
Дадатковыя словы
предл.-акў, стаўбўн, укі
4 👁