спраўляцца 1069 спушчаць 2. закончить ЧТО-Н. ВО Время. Ар.; Шсл.; Гсл. Як бачыш, спраўлюся ды дамоў. Ст. Шяк ня можна борзда справіцца. Нел. 609. 3. управиться, одолеть. Борзда я з табою СПраўлЮСЯ. Нел. 609. спраўлицца, возвр. 1. несоверш. к справіцца /,—успевать по сравнению с кем, Шел.; Ар. успевать в каком-л. деле. Нел. 609. 2. несове рш. к справіцца 2,—заканчивать что-л. во время. Спрауляйся барзьдзей, ехаць пара. Нел. 609. 3. несоверш. к справіцца 3. Спрауляйся. як хочаш, з гэтым разбойнікам. Нел. 609. спраўляньне-ня, предл.-Н Ю, 1. от гл. им я сущ. к спрауляцъ 1. 2. от гл. им я сущ. к спраўляць 2,—совершение. Гсл. 3. о т гл. и м я сущ. к с п р а ў л я ц ь, 3. Н а с п р а ў л я н ь н е в я с е л ь л я гр о ш ы ня м а. Гсл. спраўдз-іць- і ц ц а,— см. п од п р а ў д з і ц ь. спраўка-к/, ж.—успех в деле, Нел. 609. успешность. Ксл. Н я м а с п р а ў к і ў ра б о ц е. БеліцаСян. (Ксл),—успешный ХОД ВО ВСЯКОЙ работе, особенно во время страды в поле. Гсл. спраўл-яньне-яяы-яіўь-губ,— см. п од справіць. спраўляцца,—см. п од справіцца. спраўнасьць-ц/, ж.—исправность. Нел.; Ксл. Каб было ў спраўнасьці ўсё! Латоўшчына Куз. (Ксл.). У мяне ўсё ў спраўнасьці гатова. Нел. спраўны-няя-яяе, 1. аккуратно сделанный. Шсл. Спраўныя ягоныя калёсы. Ст. 2. исправный(п0спешный, Нел.) Шсл.; Ар.; Сукрэмеа Сян. (Ксл.). Ён СПраўны ХЛОПвЦ. Ст. Спраўная дзяўчына. Нел. праўна, нареч. 1. успешно. Гсл. аккуратно, без недочетов. Гсл. 3. во время, без опозданий. Гсл. спраўца-ць/, м. 1. исполнитель. Нел. 609. Спраўца дзела. Нел. 2. ИСПОЛНЯЮЩИЙ ДОЛЖНОСТЬ. Нел. 609. Спраўца судзьдзі. Нел. спрацав-аўшыся-ацца,— см. п од працавацъ. спрацав-аны-аць,—см. под працаваць. спраціунік-йся, предлАку, зв а т.-іч а, м. 1. оказавший сопротивление кому-чему-л. 2. ю рид.—неисполнивший предписаний власти. А(аб) спраціўніку ўрад наш гаспадару азнайміці маець. Стт. 274. спрэе, нареч... Гэтак нарабілася мноства прыгожых прысадаў, якія спрэе былі залітыя асфальтам. я. Васілёнак(Полымя", 1967 г., Но. 12, стр. 12). спрэ-чы-чыся, —см. п од прагці, прэччы. спружына-ны-не, ж.—пружина. Гсл. спруцянёлы—безжизненный, мгел. спруціцца, спручуся, спруцішся, соверш. —стать упругим( "пруткім '*). Ар. спрыкраць,—см. п од прыкраць. прьікрацца,—см. п од прыкрацца. СПрЫКрЭЦЬ,—см. п од прыкрэцъ. спрытна, н а р е ч.—вплоть, ничего не оставляя; поголовно. Ж ні спрыт на. Ар. К осе ўсё спрыт на. Ар. Ср. пры т ном. спрычыніцца, 1. посодействовать, послужить причиной. Гсл. 3. попритчиться. Гсл. спуд-ду, м.—бегство от испуга(о животных). А в е ч к і ад с п у д у па х а в а л іс я ў кут ок. Селядцова Беш. (Ксл.). спудз-іць-гуўог, спудж аны, — см. п од пудзіць. сщ ж -&ны-ацъ-ацца,—см. п од пуж ацъ. спуск-ку, п р е д л.-к у, м. 1. уступка(скидка с назначенной цены). Ар.; Нел.. Н е пабяднееш, к а лі спуск з цаны зроб іш. Нел. С пуску не даець. Ар. В учаньнікам даюцъ спуск на бялет ах. Ар. Б яз спуску каня ня куплю. Ар. 2. мазь, сделанная из растопленного воска с деревянным маслом и салом. Нел. Прылаж ы р а н у спускам. Нел. 3. очес льна. Ксл. П адбяры спуск з-пад грэбеня. Аляксандрова Гар. (Ксл.). 4. фуган(фуганок) Ксл.; Шсл. Трэба пачысьЦІЦЬ ст ол спускам. Косы Віц. (Ксл.). Н а спуск вы габляваў дош ку. ТурэцСьміл.(Шсл.). 5. шлюз. Ар. Г э т т а сп у с к — ва д у спуш чаць. Ар. не даваць(ня даць) спуску каму—не делать поблажек, не прощать вины. H i ў чым спуску не даець. Нел. 611. Я ям у за гэт ыя ш т укі спуску н я дам! Турэц Сьміл. (Шсл). Я, браце, ніком енькам у спуску ня дам — адкры ш ы ла яг о, я к быць надабе. Дсл.( п од адкрышыць). спускаць,—см. под пусьціць. спускацца,—см. п од пусьціцца. спусклясты-т ая-т ае—пологий. Ар. Гэт а г ара спускляст ая. Ар. См. адхоны. спуск лівы-вая-вае—отлогий, пологий, наклонный. Гсл. См. адхоны. спускны-ая-ое, 1. уступочный. Нел. С пускны я грошы. Нел. 2. простительный. Нел. Г э т а я ш ч э спускная віна. Нел. У яго нічога ням а спускнога; за ўсё дзярэць. Нел. спустошаньне-ня, п р е д л.-н ю, с р.—опустошение. Н авокал было ж удаснае, дзікое спуст ош аньне. Рамановіч(Конадні, Но. 2, 10). спустош-аны-ы ць-ыцца,—см. п од пуст ошыць. спустошліва, н а р еч.—опустошительно. Гсл. спусьнік-гкя, п р е д л А к у, з в а т. - і ч а, м. 1. ПЛОТНИЧНЫЙ стружок. НК: Очерки, Но. 694. 2. большой струг для спуска ДОСОК. НК: Очерки, Но. 694. спусьцёлы-ляя-ляе—опустелый, опустевший. С пусьцелы двор. С пусьцелае еяло. Тм. Н а спусьцелай дзялёнцы. спусьцець,—см. п од пусьцець. спусьцГць,—см. п од пускаць, пусьціць. спусьціцца,—см. п од пусьціцца. спушчаць,—см. п од пуш чаць
Дадатковыя словы
спраўл-яньне-яяы-яі^ь-г^б, спраўлйцца, спручўся, спўдз-іць-г^^бг, спўсьнік-гкя, цьі
5 👁