Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

сяброўства дасягчы 1029 стаіць сяброўка ля акна. Гамолка. Па сяброўках журыцца вярбіна. Кавыль: Пад зорамі, 17. Hy, заставайцеся здаровенькі, сяброўка! Не закідайце працы! Дзьве Душы 186. Адна сяброўка другой не пакіне. Акула, 504. сяброўства-яя, мн. ч.-вы-ваў, cp.—состояние "сябрам ". У старыну мы вадзілі сяброўства. Рвочына Cip. (Ксл.). СЯбра- р ы, дат, вин., предл., з в а т.-р у; мн. ч. сяброве, мн. ч., д а т.-р о м, мн. ч., п редл.- p o x, м. 1. член(какой-л. организации, партии). мГсл.; БГсл. Пленум... будзе весьці барацьбу з усімі тымі... хто будзе прадаваць, навязаваць... масе сяброў антыпралетарскія тэзы. Асьвета, 1929 г., Но. 10, стр. 9. Я сябра партыі. Макаёнак: Каб людзі... Па ІХ пойдзе сябра. M. Вольны(Б. Ускалось, Но. 6, 23). Вось хто сябра мой. Крушына: Творы, 128. Teae вусны сакаўныя, як віно з гатункаў лепшых, што цячэ да майго сябры. Тм. 131. Хто ж усходзе, абапершыся на свайго каханка-сябру? Тм. 132. 2. сотоварищ (Нсл. 631), соучастник в деле, работе, в общем имуществе; коллега. Мы зь ім школьныя сябры. Мой сябра адзін уганяўся за музай. Яз. Путча. Прышоўся ізь сябрамі сваімі. Нсл. 631. Колькананцаць учасьнікаў або сяброў у вадной рэчы адцягалася. Сіг. 171. Як брацьцю нядзельную або ўчасьнікаў, то есьць сяброў пазываці. Стт. 247. Пятрок быў мой сябра, зь ім мы доўга сябравалі. РыбчынаСір.(Ксл.). Яны сябры меж сабою, а я чужы. Нсл. 631. Мой цяжкі стан паправіў спагадлівьі сябра. Караньдзей(Бацьк., Но. 1-2/437-438). Блізкі твой калымскі сябра. Клішэвіч (Прыйсьце, Но. l). Імкні ж, імкні мой сябра верил. Сяднёў(Б. Моладзь, Но. 18, 13). Сядзеў сябра ягоны. Гамолка. Між іх знайшоў такой сябра мой. Салавей. Старасьць ня радасьць, а ПОП НЯ сябра. Рапан.: Прык. 68. Адзін наш добры сябра паходзе з Грэску. Бацьк., Но. 49(533). Прыпамінаецца нам адзін сьв. памяці сябра. Бацьк., Но. 3(538). Я найлепшы сябра сонцу. Салавей: Сіла, 10. сябраны-ная-ное, 1. принадлежащий двум, нескольким или многим членам( сябром"), кооперативный, артельный. Колька брацьці або ўчасьнікаў дзяржалі адно йменьне сябраное. Стт. 247. 2. относящийся к сотоварищам, соучастникам, коллегам. сябулвіць-рую-руеш-руе; повел.-руйруйма, несоверш. зь кім, 1. быть совместно в кем-л. членом какой-л. организации, партии. Калісь мы зь ім сябравалі. Рыбчына Cip. (Ксл.). 2. быть кому-л. сотоварищем, соучастником в каком-л. деле, работе, имуществе; быть коллегом. Зь людзьмі сябруе, хату вартуе,, жывець пад ганкам, хвост абаранкам{сабака). Рапан. 346. прысёбрыцца-ртя-/?ышся, соверш., возвр. —пристать со стороны к каому-л. делу, не имея никакого права. Нсл. 510. I ты тут прысебрыўся! цябе тут не прасілі. Нсл. ся б р ў к -у к л, предл.-уку, зват.-ўча; мн. ч.-укіу к о ў - к о м - к о ў - к а м і - к о х, м. 1. член какойл. организации, партии. 2. сотоварищ, соучастник в деле или работе(в имуществе, С.) Нсл. 631. Субраліся сябрукі. Нсл. 631. См. сябра. с я б р ы х а -ыхі-ысе, ж.—общественная земельная собственность(поле, луг, лес). Ар. Калі будзем сябрыху касіць? Ар. с я б р ы н а -н ы -н е, ж.—артель, МГсл. кооператив. ся б р ы н я-ш -н /, ж.—женщина сябра". Сц. См. сяброўка. СЯГОДНІ,—см. под—сегодня. Ксл.; Шсл.; Нсл. Што сягодні р а б іл і, то й з а ў т р а б у д з ем р а б ІЦ Ь. Запярыньне Пух. (Шсл.). СягоднІ п а й д у на КІрмаш. Шарыпіна Беш. (Ксл.). СягоднІ сьцюдзена. Нсл. с я г о л е т а, нареч.—в этом году, в текущем году. Сяголета яму мутарна прышлося. Севершч.(Косіч 233). См. сёлета. Сяголета ЛІХІ год. Жукова Імгл.(Косіч 31),—ЭТОТ ГОД, Растсл. в этом году. Шсл. Сяголета бульба не ўрадзіла. Ст. сяголетвк-тка, м.—жеребец или бычок (козел, баран) однолеток, Шсл.; Ксл. животное(теленок, жеребенок), родившееся В текущем году. Север.(Косіч 233). Ягоны жарабок сяголетак, а выдаець на два гады. Ст. Сяголетка прадалі даўно. Навікі Віц. (Ксл.). с я г о л е т к а -WK/, ж.—однолетка телка. Шсл. Прадаў сяголетку цялушачку. Ст. с я г о л е т н і-няя-няе—текущего, этого года. Шсл. Змалоў ужо сяголетняга збожжа. Ст. с я г а ц ь-а-аеш-ае; п о в е л.-а й -а й м а, несоверш. (Кур., Даль)—протягивать(руку с целью что-л. взять). Рукамі сягаў на дзерава. Ют. 57а9. Хмары сягалі сонца засланіць. Салавей: Сіла,- 34. Д а ідылі сягаем думкамі. Тм. 48. Сягаў выходзіць з хаты. Жылка, 101. а с я г а ц ь -аю-аеш-ае, п о в е л.- а й - а й м а, н есо верш. каго, што, 1. букв., делая большие шаги, опереживать, Нсл., перен. превосходить кого в чем. Нсл. 371. Маладзец i бацъку й майстру асягае, асягнуў. Нсл. 2. достигнуть, достичь. Асягнешрадасьці узьвіў. Кавыль; Ростань, 36. С оверш. асЯГЧЫ-нунеш-не, п ер ех.—превзойти. Нсл. С м. асягаць. дасягац ь-яю -я еш -я е; п о в е л.-а й -а й м а, н есоверш. к дасягчы—достигать. МГсл.; Гсл. 2. простираться. Гсл. д а с я г а н ь н е - н я, с р.—достижение. Гсл. Соверш. ц,ясягчы-гну-гнеш-гне, повел.-гнігніма, прош. вр. дасяг-гла-глі, 1. достичь. Гсл. Ты дасяг Свайго. Крушына: Лебедзь, 60. 2. достать до чего. На кані стоячы, рукою дасягчы. Радзів. лет