р а з б а р о н е в а ц ь 9 8 2 р а з я в і ц ь разбар-оневаць-ячщь, — см. под бараніць. разбарсаць,—см. под барсаць. разбэсьціцца,—см. под бэсьціцца. разороіць,—см. под зороіць. разоро-іўшыся-/одя,— см. под зороіцца. разоракці,—см. под бракці. разорыняць,—см. под брыняць. разбук-нуць-щ,— см. под букнуць. разбур-аны-яўь-эчьчу,—см. под бураць. разбурацца,—см. под бурыцца. разбурь'щь,—см. под бураць. разбур-ыўшыся-ьдуя,— см. под бурыцца. разбурч-эўшыся-эіўя,— см. под бурчэць. разгон-wj, предл. и зват.-не, м.— раЗГОН (действие), Ар. разбег. Ap. з разгону, 1. сильно разбежавш ись, набрав большую скорость, с разгона. 2. — з размаху. Гсл. Выцяў рукою з усяго разгону. Нел. 547. разгорнуты,—см. п од гарнуць. разгоцаць,—см. п од гоцаць. разгоц-аўшыся-яіўя,— см. п од гоцацца. разгад-аны-яяяўь-яўь.—ои. п од гадаць. разгайстаць-яю-яеш-яе, зват.-ай-айма, соверш., п а гу д н а—растворить, распахнуть настежь(дверь), говоря с укоризною. Ар. Нашто разгайстау дзъверы? Ар. Прич. разгайстаны, о су д.—распахнутый настеж (о двери). Ар. разгалошаны, разгаласщь,—л. под галасаваць. разгаманщца,—см. под гаманщъ. разганёньне-нл, предл.-ню, ср.—разогнание. Нел. 547. Разганёньне хмараў. Нел. Разганеньне няма гэтым дуронікам. Тм. разган-еваць-щь,—см. подганщъ. разгаш ха-Ы дсе, ж. 1. женщина, с которою ужиться трудно в семействе. Нел. 547. Во калі даў Бог нам разганіху! Нікому ў дварэ супакою няма. Нел. 2. перен.—предмет, после которого расходятся. Нел. 547. Каша — разганіха наша. П ослов.,—т.е. каша есть последнее кушанье. Нел. разгар-оджаваць-ядзщь,— см. п од гарадзіць. разгарн-ёньне-ўь,— см. под гортаць. разгарн-ўушыся-уіўца,— см. под гарнуцца. разгартаць,—см. под гортаць. разгаспадарыцца,—см. под гаспадарыцца. разгасьцявацца,—см. под гасьцяваць. разгач-яча, предл.-ачу, зват.-ачу; мн. ч.-ЧЫчоў-чом, мн. ч., предл.-ОХ, м.—веТВИСТЫЙ отрубленный сук, или что-л. похожее на него. Ар. разгачы-чоу, е д и н с т в, ч. н е т.—сечение розгами. НК.: Сбяги, Но. 17. разглёдзіць, разгледжаны,—см. под глядзець. разглёдзіцца,—см. под глядзецца. разгляд-д\ предл. и зват.-дзе, м.—рассмотрение, Гсл. разбор(дела). разгляд-аньне-аны-аць,—см. п од гляд?рць. разглядацца,—см. под глядзецца. разглуздаць,—см. под глуздаць. разгрукаць,—см. под грукаць. разгрук-аўшыся-яўіўя,—см. под грукацца. разгнявщ ь,—см. под гнявіць. разгваздаць,—см. под гваздаць. разгугаць,—см. под гугаць. разгу-дзіць-джаны,—см. под гудзіць. разгузы ніцца-НЮСЯ-НІШСЯ, соверш., неперех.—расщедриться. Дел. Разгузыніўся гаспадар i купіў бабам андаракі. Дел. Ср. гузэ, гузаць. разгукаваць, разгукаць,—см. под гукаць. разгукавацца,—см. под гукацца. ®разгукаць,—см. под гукаць. разгук-аўшыся-аэдя,—см. под гукацца. разгукаць,—см. под гукаць. разгукацца,—см. под гукацца. разгультаіцца,—см. под гулътаяваць. раздораваць,—см. под дараваць. р азд о р г-ан ы, -авацъ-ацъ-нуты-нуцъ, —см. под доргаць. раздадзены, разданы,—ел*, под даваць. раздалікац-іўш ы ся-ўя, — см. п од далікаціцца. раздарож ж а-ж я, предл.-жу; мн. ч.-жыжаў, ср.—распутье. Стаў перад зачараваным раздарожжам. зсд. 150. раздараваць,—см. п од дараваць. раздаць,—см. п од даваць. раздробіца-ўы-ўы, ж.—розница, товар продаемый или покупаемый поштучно или небольших количествах. С р. на раздробіцу. На раздробіцу (прадаваць, купляцъ)—по частям, раздробительно, по разнице, Нел. з 16. в розницу. На раздробіцу не прадаю, купі агулам. Нел. раздужжа-лся, п р е д л.-ж у; мн. ч.-жы-жаў, ср.—передняя и задняя поперечина телеги. к ел. Зламілася раздужжа. Веляшковічы Лёз. (Ксл.). раздур-аны-яяяўь-ьщб,—гл. под дурыць. раздурбаць -аю-аеш-ае, соверш., перех. —медленно разбудить крепко спящего. Аш. разёпа-иы, общ.— разиня. Гсл. р азявака-як/, общ.— разиня, (Нел. 565) ротозей. Шел. А што, дастаў аглабні, ня будзь разявакаю, ня стой на самай дарозе! Ст. Разявака такі, дзе ён усъцеражэць. Нел. См. разявяка. разявяка-кі, общ.—разиня, іг.; Міх. Разявякаў, салапякаў субралася шмат. Купала. См. разявака. р азявісты -тяя-тяе— громкий, крикливый. Нел. 566. Разявістае мае горла. Нел. Разявістае дзяцё. Тм. ўьзяыйь-яўлю-явіш-ве; повел, разяў-ўма, соверш. што,— разинуть. Ар.; Нел. 554. Разяў рот. Нел. Дурніла нейкая, разявіў рот ды пазірае. Ст. Разявіў рот пытацца дарогі. Демид: Веров 103. П рич. раЗИулены— разинутый, Ар. раскрытый (о рте или пасти). Нел. 565. Ляпа разяўленая ў ваўка. Нел. Стаіць із разяўленым ротам. Тм
Дадатковыя словы
бўкнуць, гарнўцца, гарнўць, грўкацца, гўдзіць, гўкацца, гўкаць, зброіцца, зброіць, разбракці,—см, разбро-іўшыся-/одя, разброіць,—см, разбрыняць,—см, разбур-ыўшыся-ьд^я, разбурч-эўшыся-эі^я, разбурьщь, разбўр-аны-я^ь-эчьч^,—см, разгад-аны-яяя^ь-я^ь.—ои, разгаласщь,—<л, разгарн-ёньне->^ь, разгарн-ўўшыся-уі^ца, разгоц-аўшыся-яі^я, разгрўк-аўшыся-я^і^я,—см, разгў-дзіць-джаны,—см, разгўк-аўшыся-аэдя,—см, разгўкаваць, раздробіца-^ы-^ы, раздур-аны-яяя^ь-ьщб,—гл, раздўрбаць, разйўлены, ся-^я, які, іодя
2 👁