Слоўнік рэгіянальнай лексікі Гродзеншчыны (1999). П. У. Сцяцко, М. А. Даніловіч

 ◀  / 153  ▶ 
ГУЗРЫК м. Зневаж. Малы мужчына. Як станя гузрык на палена, дык сьвіні na качена. Пагарэлка Карэл. ГУЯЬКі ж. Валасы, закручаныя на патыліцы. Во, якая ты сёння з гулькаю харошая. Гарадзечна Навагр. ГУМОБІКІ мн. Гумовыя боты. У гэтых гумовіках i пазагумнамі пройдзяш. Лаўна Маст. ГУТІКА ж. Кола у сноўніцы. Колькі хочаш кругоў рабіць, столькі губак трэба. Харосіца Навагр. ГУ'РЫЦЬ зак. Падняць на «ўра». Яго ўчора от гурылі за новыя порткі. Коўкелі Іўеў. ГУСІ-ГУ'СІ! Выгук, якім падклікаюць гусей. Пайду гусей паклічу. Гось бягуць ужэ. Гусі-гусі. Мае мілянькія. Крывічы Зэльв. ГУ'СКІ мн. Здоба для частавання вясельнікаў. A цяпер трэба ўсім гасьцям даць пакаштаваць гускі. Каліноўская Свісл. ГЬГЦАЦЬ незак. Хадзіць туды-сюды несупынна. Дзе ш ён будзя ляжацъ, гэтыя каравэ гыцаюць туды-сюды. Хмяльніца Слонім. ГЭДЫКСА 'MO прысл. Таксама. Я гэдыксамо думаю, як i ты. Грабава Зэльв. ГЭ'МБА ж. Рот. Уся гэмба нешта абалеўшы. Завельцы Астр. ГЭТТА прысл. Тут. Гэтта гумно наша стаяла, а там хата была i хлявы. Косцевічы Астр. ГЯРБАТ м. Той, хто вырабляе скуру, гарбар. У Дзярэчыні жьіў гарбар, тоўсе насілі аўчыны вырабляцъ да яго. Грабава Зэльв. ГЯРЛЫТА ж. Скарга. Хоцъ я naŭdy i сьвіней пасьці, але й аттуль дастану яго гярлыгай. д ДА злуч. Ды. Сьвеціць, да ні грэя твой месяц; Хоча ўстаць, да нох ні падымя, грішкія сталі. Грабава Зэльв. ДАБРОЧЫ прым. Дыхтоўны. Даброчы саснячок вырас, грыбоў много можно знайсьці. Стральцы Маст. ДАВА'ЦЬ безас. Смярдзець, аддаваць. Дае смалянтаю ат паршуковаго сьцягна; Мусіць, нетто гарэло, дае гаранінаю. Старое Сяло Зэльв. ДАВЕТРУ прысл. Супраць ветру. От цяшко daeempy ісьці, просто з нох зьбівая; Падгору i даветру лепяй ні ехаць, а ў руках ровар вясьці. Крывічы Зэльв. ДАГЛЯДА ЧЕПЦА ж. Даглядчыца. Трэба, кап хто за дагляданніцу быў: у хаці двоё хворых. Грабава Зэльв
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

гурыць
14 👁
 ◀  / 153  ▶