ЛПЛУТВАЦЬ незак. Акучвацъ (бульбу ці іншыя сельскагаспадарчыя расліны). Бульбу трэба аплугваць, каб ні перарасла. Сонічы Гродз. АПО'ЕК м. Той, хто шмат выпівае, іТянствуе; гТяніца. Наш Мгшка такі апояк, што сьвет божы ні бачыў. Забагонче Зэльв. АПУСКА ПКА ж. Зацірка. Мая баба варыла смашну апусканку. Церахавічы Свісл. Ці знаяця вы, што гэто апусканка? Муку перацергц з яйцом, апусціць у ваду, а лепяй у малако. Жукоўшчына Дзятл. АПУЦАЛАВА ТЫ прым. Круглатвары, з абвіслымі шчокамі. Атщалаваты можа ŭ с хваробы бьщь Ясь, бо ш калолі яго ў больніцы много. Заполле Маст. АПУШЧЭНЕЦ м. Асудж. Той, хто апусціўся, не глядзіць за сабою. Які быў, такі ŭ застаўся, пражыў век апушчэнцам. Капцёўка Гродз. АПЭ 'НЧА м. i ж. Экспр. Няўклюда. Hy i апэнча ты, усё з рук у щбе валіцца. Пагародна Воран. АПЭ'НЧАЛА м. i ж. Экспр. Няўдалы чалавек. Паглядзі на сябе, апэнчала, змарнавала такую спадніцу! Пераганцы Воран. АПЭТРЫЦЬ зак. Зніж. Абрэзаць, абстрыгчы. Валасэ свае так апэтрыла, што ні пазнаць цяпер. Лежневічы Іўеў. АРГАНГСЦ1НА ж. Арган. Ой, кап ты чула, як ў касьцелі арганісьціна йграла - аш сэрца заняло. Акмянеі Ашм. АРЫШТА 'НЕЦм. Свавольнік. У іххлопяц такі арыштаняц, ні на кога ні зважая. Чураі Дзятл. Арыштаняц гэты адзежу парваў на сабе, аўсё бегая, упыну яму німаі Старое Сяло Зэльв. АСАБОЪА ж. Цягнік. Па чыгунцы пайшла асабова. Ятвезь Свісл. АС ВЕР м. Студня. У нашым асьверы натта смашна вада. Юшкавічьі Свісл. АСВОЛАК м. Палена з тоўстым канцом. Перабіў хлопцу нагу асволкам. Нагорнікі Дзятл. АСЕ'ДЛАСЦЬ ж. Сядзіба. Уся аседласьць - дваццацъ сотак займая. Грабава Зэльв. АСКРОБКІ мн. Лупіны ад бульбы. Аскропкі сьвіням зварыцъ трэба. Вугляны Смарг. ACOTHIK м. Месца, дзе некалі рос асот. От добра картопля будзя ў гэты гот, асобянно за асотнікам. Ваўкавічы Навагр. АСТРАКОЛ м. Плот, зроблены з высокіх завостраных штыкецінаў-калоў. Аля й зрабіў высокі астракол, што на надворку нічого ні відно. Дземорава Шчуч
Дадатковыя словы
апоек, аседласць, дзембрава
12 👁