ШАРАБАН м. Груб. 1. Легкадумны чалавек. Мой тожа добры шарабан - ні пра што ні думав, нічого не робіць. Праважа Воран. 2. Галава. За дзенъ на сонцы перагрэўся, гаш шарабан баліць. Партызанаўка Слонім. ШАТКА ж. Чарапок ад разбітага посуду. Як бразнуу ён з злосьці талерку аб землю, дык разъляцелася на шаркі. Філонаўцы Лід. ШАРСЦЯНКА ж. Невялікая шарсцяная хустка без кутасоў. Закруці шарсцянку, цяплей будзя. Вугляны Смарг. ША'ХВАРАСТ м. Зневаж. Прахвост. Ну, ты й шахвараст, Сцёпка, глянь, чаго нарабіў. Грынкі Свісл. ШВОТЬІЦЬ незак. Шыць. Што гэто ты шворыш так хутко? Вялікія Ёдкавічы Бераст. ШВЭТІЛЯ м. i ж. Груб. Неахайны чалавек. Швэпля ты, сукенку чыстую склала n хоць. Лаздуны Іўеў. ШВЭТГАЛО м. i ж. Непахв. Той, хто «швэргае» -- гаворыць. Староё ты швэргало, што ты ўсё швэргаяш, i пярастанку табе німа. Гаш надаело слухаць. Грабава Зэльв. ШВЭТГАЦЬ незак. Непахв. Гаварыць. Нешто швэргая i швэргая, гаш брытко, так надаеўусім чысто. Старое Сяло Зэльв. ШВЯРГАТА'ЦЬ незак. Невыразна гаварыць. Om швяргоча i швяргоча нешта сабе малоё, мо гаварыць зара будзё. Парэчча Дзятл. ШКАРА 'ДА ж. Брыткае, нецэнзурнае слова. Зосін Антон зусём вялікім стаў. Куды там! Што ні слова, то шкарада. Крэва Смарг. ШКЕТЫЦЦА незак. Хавацца. Хваціць шкерыцца ўжэ выхоць. Вараны Бераст. ШКІ'ЛЯ ж. Авечка. Зажэнь шкілю ў хлеў. Лішкі Бераст. ШКОЛА ж. Худы конь. Якіў вас конь — шкопа. Мінеўшчына Ваўк. ШКРАБАКі' м н. Чаравікі. Пакуль дайшоў датуль, усе шкрабакі павытаптаў. Калантаі Ваўк. ШКУЙНА 'ж. Кастрыца. Адаль прывёс вос шкуйны. Бечанцы Ваўк. ШКУТЫЦЬ незак. Абчэсваць бярвенні. Хопіць ужэ гэто дрэво шкурыць, i так гладко, аж блішчыць. Масцішча Навагр. ІІІЛАБА H м. Вялікая i шырокая лава. На гэтум шлабані i спаць нот можно, патслаў якую дзярушку, каб мяхчэй было, i сыгі сабе. Масцішча Навагр
Дадатковыя словы
швяргатаць, шкіля
6 👁