ГЛЭЧЫКГ чына. Н у i глытоўка! У яе ж рот не закрываемой ат сваркі. Аляхновічы Маладз. гл Зчы к м. Збан. А я ўчора глэчык малака выкуліла. Клетнае Барыс. ГЛЮГА ж. Дзюба. Мусіць, самая большая глюга ў бусла. Дукора П ух. Глюгай птушка сабе корм добывая. Бясяды Лаг. Бакас i к нам прылятая, глюга ў яго вялікая, ногі доўгія. Бяларучы Лаг. ГЛЮГАТЫ прым. Насаты. Бог глюгаты — нос доўгі, як глюга ў бусла. Малмыгі Віл. ГЛЯВЁШ м. Ацеслівы хлеб. Напякла хлеба абытякога глявяша, можа паспытаяця? Талька Пух. ГЛЯДЗЁЦЬ незак. 1. Даглядаць. Я добра гляджу свайго бычка, думаю здацъ яго. Ляхавічы Дзярж. 2. Пасвіць. Пецька, мой хлопчык, ты ж добра глядзі каровак. Каб часам у канаву ня ўсунулася каюра. Дукора Пух. 0 Я к у ваду глядзеў — быццам загадзя ведаў. Аж якраз як у ваду я глядзела, так i ёсць. І гультай, i цяшкі харакцяр, i жонка у прочкі ўжо хадзіла не раз. Язні Віл. ГЛЯДУН м. Асудж. Падглядач, злодзей. Ён глядун, не стаіш ад яго. Дзе ні палажы, заўсягды ўлезя i возьмя. Бясяды Лаг. ГЛЯІСТЫ прым. Глеісты. На пясочку нада садзіць, а як пасадзіш на якой гляістай зямлі, так только што абойдзя. Бяларучы Лаг. ГЛЯК м. Гліняны збан на малако. Сёньня карова дала цэлы гляк млека, шчэ ŭ ня ўлезла. Я гляк паставіла ў ваду, кап хутчэй остыла малако, а то ж дзеці ня п'юць цёплае. Лива Стаўб. ГЛЯНЦ толькі адз. Глянец. Глянъця, заказваюцъ боты, дак бярозавай кары падложаць, i яны скрыпяць. А хром які! Глянц навёў — як у люстэрку адсьвечвая. Савоні Стаўб. От гэта боты былі! Глянц аж вочы сьлепіць. Рудня Чэрв. гл я ч б к м. Памянш. да гляк. Глячок маленько млека ўсё не ўлазіць, трэба у большую пасудзіну пераліць. Літва Стаўб. І4МІЙ м. Уст. Toe, што i в уй т. Мы сь c#строй паехалі £ ёмію, штоті вярнуць пасьцелю 1 сундук. Баранцы Віл. ШІНА ж. Усг. 1. Самая дробная адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка на тэрыторыі былой Заходняй Беларусі; цэнтр такой адзінкі. Тады адміністратар говора: „ Я пайду ў ёміну, даб'юся, яе возьмуць лячыць з ёміны, бо дзіця саўсем замучыцца". І, праўда, лячыць сталі мяне лекамі i вылячылі. Забар'е Віл. 2. Сельсавет. Што ты гаворыш, бапка, яна ш у суседняй %міне жыве, сорак кіламетраў атсюль. Баяры Віл.; параўн. польск. gmina тс'. ГНАЦЬ незак. 0 Гнаць па крыві (пра сабаку) — ісці па слядах, чуючы пах крыві звера. Калі сабака гоніць na крыві, ён возьмець зьвеpa. Рудня Лаг. Гнаць у каліўе - разрастацца на шкоду плоданашэнню. Я к зажырная зямля, то гоніць ў каліўя, бульба тады расьце ў бульбянік. Ігрушка Круп. Гнаць у назірку — ісці па слядах, бачачы звера. Гнаць у назірку зьвера можа кажды сабака, нават нявопытны. Рудня Лаг. Гнаць у пяту — праследаваць звера ў напрамку, адваротным яго ходу. Я к зьвер ідзець у адзін бок, а сабака па яго сьледзе у адваротны бок, у нас кажуць: сабака гоніць у пяту. Умны сабака у пяту ні станіць гнаць. Рабунь Віл. Гнаць у каршэль — падганяць. Шшы хораша, помаленьку, а то як хю гоня ў каршэль. Краснае Маладз. ГНАЯРКА ж. Шырокая дошка, якую застаўляюць з боку воза, калі вывозяць гной. Трэба зьняць левую гнаярку, тады лягчэй будзя скідаць. Слабодка Стаўб. ГНАЯЎКІ толькі мн. Павозка, на якой вывозяць гной. Некалі гной вазілі на гнаяўках, а цяпер машыны i вывозяць i растрасаюць. Цялякава Уздз. У гнаяўках на базар не паедзяш. Баяры Маладз. ГНЕНУДЬ зак. Ударыць. Пярун як гненуў у хлявы — спаліў усё начыста. Кукалеўка Чзрв. ГНЕНІКІ толькі мн. Сані з гнутымі палазамі. У нас робяць толькі гнёнікі, ніякіх другіх саней ня робяць. Шзок Уздз. Гнёнікі зьнізу абіваюць жалезам. Вялікая Вуса Уздз. У гнёніках палазы ўперадзі загнёныя красіва. Вязынка Маладз. ГНЁНКІ толькі мн. Тое, што i г н ё н і к і. Гнёнкамі называюць сані, калі палазы гнутыя. Забалоцце Смал. ГТИЛКА ж. Паляжалая грушка-дзічка. Цяпер павыкарчоўвалі ўсе дзічкі, дзе якая крушня была, пазносілі. А зь дзічак такія гнілкі былі смачныя. Баяры Маладз. ПШ 1УХА ж. Гнілая бульбіна, перазімаваная. Голад быў, як папрыіжджалі зь лясочку. Пайдзём на поля, картошачку зьбіралі, гнілух у гэту, абіралі, какоры таўклі i елі. Ганцавічы Барыс. ГШЛЫ прым. Сапсаваны, нясвежы. Яйца нясвежыя, доўга ляжалі, гнілыя, прышлося выкінуць. Волма Чэрв. ГШЛЬ ж. Гнілякі падкурваць пчол. Чалавек адзін пасаветаваў акураваць губай, таму што гніль дае іскры, а губа юлькі дыміць. Забалоцце Смал. ГНІЛЮШКА ж. Toe, што i гн іл ь. У дымар гнілюшкі ложаць i паткурваюць пчолак. Вялікая Вуса Уздз. ГНІЛЯК м. Хваравіты чалавек. Я к я ўжо з сваім гніляком усё жыцьцё пакутую, дак ня выказаць. Суднікі Віл. ГНОЙ м. ОГной авичы — гной ад авец. Калісьці кожны гаспадар трымаў авечкі, дак быў гной авячы. А цяпер i ў калхозі авячага гною німа. Саланая Валож. Гной ад каня (ко