л ЛЫНДАЦЬ 217 ця у коляску ложаць, а ні ў лупку. Вялікая Вуса Узцз. ЛУБЯНКА ж. 1. Тое, што i л у б к а (у 1 знач.). Няма, дзяўчаткі, часу, потым прыдзяця, а то сонца, трэба жыта з лубянкі перасушыцъ. Вялікая Вуса Уздз. 2. Тое, што i л у б ка (у 2 знач.). Ну, сколькі ў Лубянку ўлезя! Саўсім мала, можа, Ьарцоў пяцъ-сем. Лубянкі былх ж розныя: i бальшэнькія, i маленькія. Бясяльі Лаг. ЛУГбУКА ж. Луг, шчолак. Я часам папалашчу сарочку ў лугоўцы, белянькая стане, чысьцянькая. Зазерка Пух. ЛУКА ж. Дугападобны, паўкруглы бераг ракі. Л укі гэтыя пачынаюцца пры самум сяле. Вялікая Вуса Уздз. ЛУНАЦЬ незак. Экспр. Хадзіць павольна. Ня съмейся зь яго, ён хворы, тому i луная. Саланая Валож. ЛУПАТЫ прым. 1. Губасты. Я кі ж лупаты, страх глянуць на яго лупы! Узгурск Чэрв. 2. Шурпаты, з лушпайкай. Я к добра не абдзярэш крупы, яны будуць лупатыя. Вялікая Вуса Уздз. ў ЛУП&ЩА незак. 1. Экспр. Старацца. Бацъка з мацераю лупяцца, лупяцца, каб дзяцей пракарміць, а тым што? Зазерка П ух. 2. перан. Тое, што i л б п а ц ц а. Чаго ты лупісься на ўсю хату, чаго цябе бярэ нячыстая? Навасёлкі Валож. ЛУИЩ ь1 незак. Экспр. 1. Рваць. Траву лупім, лупім ля сажалкі, каб на цэлы дзень карові хапіла. Цялякава Уздз. 2. Лупцаваць. А ўчыцяліза гэта i па руцэ лапу лупяць i на колет У к у т о к паставяць. Задубенне Мядз. ЛУПЩЬ2 незак. Прагна есці, умінаць. Пёчанаё, вёранаё, сыроё яйцо - луплю, ні разбіраюсё. Савоні Стаўб. ЛУПЫ мн. Экспр. Губы. Лупы таўстыя такія былі, аж глядзець брытка, такая ужо губастая. Вязынка Маладз. Лупы накрашаныя, а морда мурзатая. Дукора П ух.; параўн. польск. iupy *тс\ ЛУПЯНКА ж. Бульба, звараная ў лупінах i абабраная. Лупянкі вам прынесла да халадніка, папробуйце, можа, у вас так ні робяцъ. Баяры Віл. # ЛУПЯНУЦЬ зак., аднакр. Моцна стукнуць. А ён ям у так лупянуў, што той аш паваліўся. Завішына Лаг. ЛУСКА1 ж. Высеўкі. Луска пасьля прасейваньня грэцкай м укі астаецца, яе нават сьвіньні не ядуиь. Вецярэвічы Пух. ЛУСКА2 ж. Перхаць. Я к ні мыю галаву, а ўсё роўна луска ёсь. Можа гэта ад воды нашай, але гэта скура ужо такая сухая, напэўна. Ляшчынск Мядз. ЛУТ м. Лыка з маладой ліпкі. Корабы ў нас рабілі з лугу, складалі ў корабы мяса, вазілі ў іх пасвяцаць булкі, яйца на вялікдзень. Шавярнічы Бярэз. ЛУТА ж. 1. Лыка. Бывала, я к сьпляцеш лапці з луты, дык ходзіш у іх усюды, бо одзець больш нічога не было. Рудня Чэрв. 2. Аснова лапця. Адзін готовы лапацъ ужо стать, а другого - луга ніяк не выходзіць. Турын Пух. ЛУТКА ж. Рама. Засталося толькі лутку ў гэтым вакне памыць. Неманіца Барыс. ЛУЦЦЕ н. 36. Шпавыя пруты. Н у й няўдалага нейкага луцця прывалок ты, палавіна атходаў. Кукалеўка Чэрв. ЛУЧНПС м. Уст. Прыстасаванне для асвятлення хаты, у якім гарэла лучына. У лучнік устаўлялі смольныя трэскі, лучыну i палілі. Вялікая Вуса Уздз. ЛУЧНІЦА ж. Рыб. Прыстасаванне ў лодцы, на якім раскладваюць агонь; пры такім асвятленні ноччу ловяць рыбу; спосаб лоўлі з дапамогай такога прыстасавання. На лучніцу сабіраліся доўга. Надо было зрабіць квач, раздабыць гумы, саляркі. Пасынкі Мядз. ЛУЧЧА, ЛУЧШЫ прысл. Лепш, лепей. Чым лясы тачыць - лучча б вады прынёс. Люціна Валож. Ня ведаю, куды мне ўжо бехчы, усе дарогі пагубляла. Тады што. І чую, уся роўна крычаць: „Найдам, хужы будзя, выдзі, лучшы будзя*. Ухвала Круп. Лучшы скажы, хай падушку табе зробіць бабуня. Рубяжэвічы Стаўб. ЛУЧЫНА ж. Цыбуліна. Дайце я вам лучыну вырву з граткі. Выросла высокая, зялёная, а што горасьці - зусім няма. Дрычын Пух. ЛУЧИНІКм. Карзіна, сплеценая з лучыны. У мяне i цяпер е лучынік яшчэ майго бацькіВецярэвічы Пух. ЛИБАЗНУЦЬ зак. Экспр. Грызянуць, скубануць травіцы. Крапіву пойдзіш сабіраць, кала платоў лындаіш, як той конь, которому німа чо есьці вясной. Лыбозьне, лыбазъне так зубамі абы-што, а ўчапіцца німа за што. Засулле,Стаўб. ЛЫГА ж. С.-г. Віка. ЛыЪа пітацельная для жывёлы. ЛыЬа поле добра выпарвае. Мікалаеўшчына Стаўб. ЛЫІІ мн.; адз. лыТа ж. Экспр. Ногі доўгія i тонкія. Лыёі — гэта калі ногі высокія, доўгія ды тонкія. Хожава Маладз. лыковы прым. Лыкавы. Большую чась [насілі] лыковыя лапці. Я i сама насіла лапці лыковыя. Бацьки спляце, анучкі белыя, хоць i ca старого, i пашоў на сяло. Вязынка Маладз. ЛЫНДАЦЬ незак. Экспр. Хадзіць павольна, уважліва прыглядаючыся. Я часта ўспамінаю сваім дзяцём, я к мы даўна елі. Крапіву пойдзіш сабіраць, кала платоў лындаіш, як той конь, которому німа чо есьці. Засулле Стаўб. 0 Лындаць вачыма - лыпаць (ад разгубленасці, збянтэжанасці). Дрэнна, я к гаспа