Слоўнік гаворак цэнтральных раёнаў Беларусі (1990). Том 1. А-П. Е. С. Мяцельская

к КІЛАТЫ 191 падлею булёнчыку. Забрэжжа Валож. к в А ш а н к а ж. Кіслае малако. Бярыця, дзяўчаткі, квашанку. Яна ня вельмі шчэ кіслая. Рудня Чэрв. КВЕЦБНЬ м. Красавік. А як квеценъ на дварэ, дык i вясна ужо на парози Рудня Стаўб. КВІТ м. Квітанцыя. Лясьнічы аддаў майм у гаспадару квіт на рукі, Гілікі Валож. квіток м. 1. Білет. А кундуктар ці ёсь? Хачу запытацца, можа ён мне квіток у арбоме дась. Забрэжжа Валож. 2. Бюлетэнь. Я, мусі, ні прыду сам на галасаеаньня, ужо ні тыя гады, дачка. Нада, кап прыехалі с квітком, я на мейсцы прагаласую. Яцыны Мядз. КВбЛЩ ЦА незак. 1. Жаліцца на нездароўе, болі. Нешта ўсё кволіцца, недамагае. Асавец Маладз. 2. Адчуваць нездаровым, хворым. Хлопяц кволіцца, руку пабіў, чырвоная стала, баліць. Дукора Пух. КВбХАЦЬ незак. Аказващда, падаваць го* лас. Курыца недзе там за кустамі квохала, ідзі глянь. Лісічана Круп. квэст м. Фэст. У нас чатыры разы ў гот квэст сабіраўся. Чабаі Валож.; параўн. польск. fest *тс\ КВИТЫ мн. 1. Травяністыя расліны, якія прыгожа i пахуча цвітуць. Будзім заўтра квяты садзіць, нада агароччык ускапаць. Палавікі Мядз. 2. Штучныя квехкі, з якіх звіты вянок нявесце. Квят [у маладой] на галаве не было, а была фата, я к гэтыя модніцы цяперака адзяваюцъ, наўперадзе кружочак нейкі. Язні Віл. Раней маладой адзявалі квяты красный i зеляні болыи рабілі, а цяпер толькі белыя — ніякай красоты. Жораўка П ух.; параўн. польск. kwiat *тс\ КЁБКВН м. Пастух, які іграе на дудачцы зару. Даўней кепкен у часоў пяцъ разбудзя трубачкай сваёй, а цяпер самі ўстаём. І кепкенаў тых няма. Баяры Маладз. КЕЛБ м. Тое, што i к а л б ў н. Келб балъшы ні расьце, формой подобны на верацяно, два вусікі ля рота. Сьпіна цёмная, зь зеленоватым адлівам, бакі серабрыстыя з рудаватымі плямамі. Саланая Валож. КЁМИлрьш. Кемлівы. Кемкая яна ў вас, доўга гаварыцъ i ня трэба. Хожава Маладз. KĆHAJIA м. Экспр. Маруда. А гэты кепала да вечара ня скончыць работы. Нізок Уздз. ЮШЕЦЬ м. Кіпцюр. Ня пускай курыцу, бо яна мне ўсе грады здрэпае кепцямі. Пудзіцк П ух. КИШ УЦЬ зак. Экспр. Памерці. - Чаго ты плачаш? Ото табе ўжо жалю! Ты плачаш па дзяцьку, што пражыў 90 гот? - Яна плача па своём горы, думая, бацъку ж за семдзісят, а што, я к кепня? Савоні Стаўб. КИ РЗУХАж. Нявыпечаны, ацеслівы хлеб. А ў Даўгінаві хлеп нясмачны пякуцъ, керзуха нейкая. Сіўцы Віл. КИУКНУЦЬ зак. Экспр. Пікнуць. І кеўкнуць ні пасьпеяш! Асавец Маладз. Ось зарас як дам у нюхаўку, дык i кеўкнуць ня усьпеяш. Ю ш каўкаВіл. КЕЎЛЯДЬ незак. Экспр. Ледзь дыхаць, слаба праяуляць жыццёвыя працэсы. Толькі што кеўляя, a ні жыве. Асавец Маладз. Ю зЦКАж. Toe, што i г а м а н ё ц. Полажу грошы ў кецку, а то ішчэ забудуся. Чабаі Валож.кзымс гл. Гзымс К&БЛЬм. Чан, кубел. A кармілі [вязняў] плоха. Толькі я к нясуць гэту баланду ў кібліх, так мы стараімся гэты кібіль атабраць i хоць руку памачыць i аблізаць. Так мы жылі, так там зьдзіваліся з нас. Ухвала Круп.; параўн. польск. kibel ням. Kŭbel *тс\ ківАць незак. Гайдаць, калыхаць. Ківаіш яго, ківаіш, хай бы толькі спаў, а ён дык ня сьпіць. Паківай-ка яго, хай пасьпіць ішчэ. Ігрушка Круп. КІГНУЦЬ зак., аднакр. Экспр. Кукарэкнуць. Недзя кігнуў пятух. Петрашунцы Валож. КІГУКАЦЬ незак. Крычаць (пра саву). Kiгукая сава вечерам. Саланая Валож. КІДАЦЦА незак. 1. Спешна імкнуцца, парывацца скончыць. Кідалася, кідалася, але ўсё роўна да вечара ні пасьпела работу ўсю зрабіць. Зазерка П ух. 2. безас. Вадзіць. Старая ўжо, ні магу роўна ісьці, кідае ў бакі. Вялікая Byca Уздз. 3. Перабівацца сяк-так. Кідаюся, я к гарох пры дарозі. Вялікая Byca Уздз. КІДАЦЬ незак. Пакідаць. Дык яшчэ, можа, прыдзеща на зіму i цялуш ку кідаць, бо корова ні побегала. Акалова Лаг. КІДЗЁЛЬ выкл. у знач. вык. Кінуць, шпурнуць. Зьдзела каптан сь сябе, кідзель той каптан, а сама пашла да печкі i грэюся. Мікалаеушчына Стаўб. КІДЭРМАж. Клін (у шыцці). А ты пашый у кідэрмы андарак, будзе выглядней. Рудня Чэрв. КІЁЎКА ж. Суквецце рагозу. То з гэных пуховак, мама расказывала, што зрывалі з кіёвак, рабілі падушкі спаць. Малмыгі Віл. Буль коля берага ў вадзе кіёўкі відаць. Можа, дастаць? Мацькаўцы Віл. КІЖЛАТЫ1 прым. Малы, недарослы. І кіжлатаму дрэнна быць, i стрынгелю [вялікам у] таксама. Бох ведая, я кі павінен быць нормальны чалавек. Вязынка Маладз. кислАты2 прым. Непаваротлівы, нязграбны. Кіжлатая я ўжо, дачушка, куды мне, толькі яшчэ з ёмкой каля печы. Броды Маладз. КІЙлі. Кукурузны пачатак. Атправіла дзяцей кіі зьбіраЦь, яны ж любяць іх есьці. Kaжуць. што смачныя. Неманіца Барыс. КІЛАТЫ прым. Хворы на грыжу. Я м у апя