Слоўнік гаворак цэнтральных раёнаў Беларусі (1990). Том 1. А-П. Е. С. Мяцельская

А АБРЫМЗГАЦЦА 17 акружаюць паляўнічыя, а загоншчыкі гоняцъ на іх зьвера. Саланая Валож. АБЛЁЯЦЦА зак. Абліцца. Малы мокры ўвесь, аблеяўся вадою. Дукора Пух. АБЛЁЯЦЬ зак. Абліць. Аблеюць керасінам хату i палюць. Дрычын Пух. АБЛІз АЦЬ зак. Аўіысціць лізаннем. Кошка злавіла мышку, прынесла кацянятам, пакарміла, аблізала: матка. Савоні Стаўб. О Пальчыкі абліжаш — пра што-н. смачнае, прыемнае, прывабнае. Янахарошая хозяйка, сьпячэ пышкі, ажно пальчыкі абліжаш. Рудня Чэрв. Якая сёньня каша была, пальчыкі абліжаш. Ляхавічы Дзярж. АБЛТГЫ дзеепрым. зал. пр. ад аблГць. Дзеці абліваліся, наш онь увесь абліты, мокры, як з вады выляз. Горкі Стаўб. О Што ш лаком абліты — бялюткі, усыпаны цьветам. Сьлівы як цьвілі, што молоком абліты были Забалоцце Смал. А Б Л бг1 м. Неаранае, пакрытае дзірваном, травой поле. Раней много зямлі ляжала ў облогах. Ляхавічы Дзярж. А БЛ бг2 м. Налог, падатак. Некалі аблогі сільныя были Дрычын Пух. АБЛЯМ бУКА ж. Апуха. Калісьці кажушнікі па сёлах хадзш, красівыя кажухі шылі, з аблямоўкаю, каўнер вялікі. Вішнева Валож. АБМАГЧЫ зак. Перамагчы. Яшчэ ніхто яго не змог абмахчы, i маладыя нават. Межава Чэрв. АБМАн ВАЦЬ незак. Падманваць. Амманваць жонку ты майсьцяр! Пудзіцк Пух. АБМАн К А ж. Манішка, устаўка. A-a, ікая прыгожая абманка пад сарахванам, i дзе толькі купляюць?! Надзену абманку i пайду, ніхто ні здагадаіцца ў вёсцы, што гэта ня курта. Якімаўка Круп. АБМЁШКА ж. Вобмешка, вотруб'е. Карова добра есъ сечку з абмешкай, але ўжо канчаеццо абмешка. Трэба думаць, дзе дастаць. Палессе Мядз. АБМ &ІАК м. Агрэх. І много ж на гэтым полі абмінкаў засталося, мусіць, трактарыст трактор першы рас вёў, прапускаў цэлыя палоскі незаараныя. Дукора Пух. АБМШ АЦЬ незак. Церці, праводзіць першасную апрацоўку льнотресты. Зробім талокі, якія там ужо дзіўчаткі, якія там няўмекі, i ходзім лён абмінаць. Паплавы Бярэз. АБМ ЎЛКАж. Памылка арфаграфічная. Закон я знала, арыхмецікі ні знала, пісала блага, абмулак многа было, як направіць настаўнік, то чырвона. Любань Віл. AEM ŬJIAK м. Ткац. Памылка (пры тканні ніткі асновы ідуць зверху без ператыкання). Вот у краснах абмылак, сьляпая, зрабіла. Taкарышкі Іўеў. АБМЫЛЩЦА зак. Памыліцца. Глядзі ўважліва, а то абмыліцца можаш, одну мерку прапусьці ці дабаў i на цэлую сотню меней або больш намераем. Межава Чэрв. Я абмыліпася, кепска палічыла. Цялякава Уздз. АБНбШ КА ж. Спец. Пылок з кветак, які пчала прыносіць на задніх ножках. Собраны пылок называецца абношка. Пчала прышла з абношкай у вулей. Хороша ідзе пчала з абношкай — много мёду будзець. Бясяды Лаг. АБбДВЫЯ ліч. зб. Абодва. Па іх стралялі, але ў лес уцяклі абодвыя — i брат большы i меншы. Каранец Бярэз. АБбРА ж. Пуня на сена. А гумно вялікая, от адгэтуль дзьверы i проз усю абору ехала на возе. Вялікая абора, сена многа налажылі. Ластаянцы Валож. 3 леташняга году у аборы засталося пудоў некалькі сена. Рудня Лаг. АБбРЫВАЦЬ незак. Абганяць. І бульбу трэба аборывацъ i няма кому. Бяларучы Лаг. АБРАБІІШ Азак. Тое, што i аб г£ д зіц ц а. Абрабіўся ўвесь, недзе ў гразі поўзаў ці што? Прудзішча Лаг. АБРАБЛИЦЬ незак. Абвязваць. Я ўсягды абраблю платоЧкі. Канстанцінава Мядз. АБРАДЗИШ Щ А зак. Абрадзіцца. Во гора было: муж памёр, а я тут яшчэ абрадзінілася. Сакольшчына Уздз. АБРАЗЛЦЬ незак. Абіраць. Гэлька картоплю абразая на вячэру. Цялякава Уздз. АБРАз ІН А л*. i ж. Абразл., лаянк. Агідніца, брыдота. Рохля ты! Сьвет бы цябе ні бачыў!Адвярні свой лыч, абразіна. Раўчак Пух. АБРАШ бТКА ж. Будаўн. Дошкі, набітыя на кроквьь Jla абрашЬткі прыбіваюць гонту або шыфер. Дукора П ух. Па латах робяць обрашотку, якая ррызтчаецца для шыферу ці гонтъи Пудзіцк Пух. АБРОБЛЕНЫ дзеепрым. зал. пр. ад абрабщь. Забруджаны, вымазаны, выпацканы. Ён такі заўсюды аброблены ходзіць: i ў сьвята i ў будні, ніколі не апране чыстага, як i не памые старого. Грабёнка Чэрв. АБРУСІК м. Памянш. Абрус. Хлеп ляжаў на столе, дык яго якім абрусікам зрэбным у ёлачку накрывали Вязынка Маладз. АБРУЧ м. Аборка, нашытая на што-н. у выглядзе кольца. Купіла ў магазіне цясьмы на абручы. Забалоцце Смал. АБРЦДНІЦА ж. Брыда. Не хочу i бачыць абрыдніцы гэтае! Брадок Лаг. Зыйдзі з вачэй, абрыдніца! Ляпаеш усё, што можна, чаго i нельга. Тут жа дзеці — усё чуюць. Межава Чэрв. АБРЫЗГЛЫ прым. Прэсна-кіслы (на смак). Я ўсягды абрызглае малако ў печ стаўлю, як выпаліцца, тварох смачны бываіць. Калодкі Віл. АБРЫЗЛЫ прым. Азызлы, апухлы. 3 начьі яна заўжды з абрызлым тварам уставала. Халопенічы Круп. АБРЫМЗГАЦЦА зак. Падрацца, знасіцца. Поттачка ў кашулі так абрымзгалася, што ні наладзіш ніяк, трэба выкідаць усю кашулю. Нізок Уздз