Слоўнік гаворак цэнтральных раёнаў Беларусі (1990). Том 1. А-П. Е. С. Мяцельская

 ◀  / 290  ▶ 
КАБ К к КАБ часц. Ужываецца пры выказванні праклёну, нядобразычлівага пажадання. 1ду дамоў, а сьлёзы вочы туманам засьцілаюць. Кап тваю, думаю, мая ты бапка, дуихачку чэрці на тым съвеця насілі, я к ты маю курачку зьнясла. Кап ты, думаю, ні спажыла таго рубля, што азяла за яе, каб яны табе да капеячкі на лякарства пашлі. Гранічы Маладз. к а б Ат м. Душагрэйка, цёплая камізэлька на ваце. Каб ні холанна было, трэба кабат падніс адзяваць. Саколыичына Уздз. Ты здагадалася кабат апрануць, а я зусім замерзла. Рубяжэвічы Стаўб. Зімой гаспадыні цяшка абысьціся бес кабата. Нізок Уздз. КАБДЗЮР м. Кіпцюр. Н у ŭ кабдзюры адгада вала! A рабіць за цябе хто будзе? Скамарошкі Стаўб. "'ПСАБЁРАЦ.м. Дыванок пад ногі. Я к вінчаюць, стаўляюць нас на каберац, даюць сьвечку мужу i мне. Бубны Віл. A ў цэркві на каберац маладыя станавіліся. Нізок Уздз.; парсун. польск. kobierzec *тс\ КАБЁТА ж. Жанчына, звычайна замужняя. Кабеты, якія жалі авёс, ставілі яго ў бабачкі; кабеты, якія жалі ячмень, ставілі яго ў мэндалі. Старлыгі М ядз.; параўн. польск. коbieta тс'. КАБЁЦШ А ж. Тое, што i к а б ё т а. Вясельля было малое, усяга на підзісят душ, але ж дай-ка ты — анна, без мушчыны, кабеціна — папробуй справіць тое вясельля. Язні Віл. Чаго крычыць гэта кабеціна, хто яе пакрыўдзіў? Петрашунцы Валож. КАБ1НЁЩК м. Паляўн. Гняздо на ружэйны патрон у патранташы. У патранташ пулі ўстаўляюць, ён на кабінецікі падзеляны. Забалоцце Смал. КАБЛУК м. Дужка ў кошыку, за якую бяруцца рукамі. Адзін каблук ужо гатовы, а нада два. Гілікі Валож.; параўн. польск. kabl%k дуга', лук'. КАБЛУК! мн. Туфлі на высокіх абцасах. Тамара, дай мне тваіх каблукоў адзець, а то ў мяне біс каблукоў нага нікрасівая. Бяларучы Лаг. КАБУР м. Скрынка. Вазьмі вуня кабур, злажы ўсё, як было, ды пастаў, дзе стаяў. Скамарошкі Стаўб. КАБЫЛА ж. Ват. Свінарка (Paxillus atrotomentosus). Кабылы толькі вараныя ядзяць, яны паробяцца чорныя, але смачныя, я к ясі. Тычынкі Уздз. КАБЫ ЛЁШ КАж. Памянш.-ласк., зніж. Кабы ла. А кабылёшка была пры леся навязана, a чалавек думьу, што там нікога німа, а жопка піравізала ка& ігёш ку, дык ён залажыў патрон, выстраліў — i забіў сваю гэту кабылёшку. Бакачы Мядз. КАБЫ ЛКАж. Бат. Грузд асінавы (Lactarius controversus)! Кабылкі — харошыя грыпкі, я люблю кабылкі. A сёліта, я к ніякіх грыбоў німа, здаецца б, i мухаморы ела, ня то што кабылкі. Савоні Стаўб. Я ні ведаю, як называюцца гэтыя грыбы па-вучонаму, я называю іх кабылкамі. Раўчак Пух. КАБЫЛИНБЦ м. Мед. Апендыцыт. Палажылі яго ў бальніцу, зрабш аперацыю i выразалі кабылянец. Каменка Уздз. КАВАЛІХА ж. Жонка каваля. Cray с гаго часу мой Васіль у кузьні працаваць. А мяне ўсе сталі зваць каваліхай i цяпер так клічуць. Восава Круп. КАВАЦЬ незак. Пакрываць паверхню чаго-н. насечкамі. Каб камяні жарон былі воетрымі i лепей малолі, іх куюць. Але цяпер німа кому пакаваць жарон. Вецярэвічы Пух. КАВЁНЧЬПЩА незак. Мучыцца, пакутаваць ад фізічнага болю. Я к секануў сабе па назе, дык вунъ ужо другі месяц зь ёю кавенчыцца. Люціна Валож.; параўн. польск. каw$czyć si$ *тс\ КАВБН Яж. Качарга. Была кавеня, але неяк усунала ў самы жар, дык яна палавіну адгарэла. Бясяды Лаг. КАВІЛА ж. Сажань. Кавілу на плечы i пашоўмераць загон. СтражыВіл. КАВЫЛКА ж. Тое, што i к а в і л а. Кавылкай адмераюць дзялку, i глядзіш за ёй цэлая лета, кап полагая была, каб буракі добрыя расьлі. БаяоыМаладз. КАВЯНШ ЧА н. Дзяржак, ручка ў качарзе. Была кавеня добрая, але кавянішча адгарэла. Мужыка няма, дык яшчэ й ні зрабіла новае кавянішча. Бясяды Лаг. КАГАДЗБ прысл. Толькі што, нядаўна. Яна кагадзе вышла. Горкі Стаўб. к а г Ал м. Шумны натоўп, зборышча. Сабраўся ўжо кагал ля школы, i наш пабех. Палессе Мярз. КАГАЛАМ прысл. Гуртам, усе разам. Аснуюць, тады зьнімаюць са сьцяны i мочаць, абліваюць вадой. Тады ўжо сабіраюцца бабы кагалам i б'юцъ пранікам або у ступі таўкачом. Пасьля гэтага аснову сушаць на сонцы або у хаці. Шавярнічы Бярэз. КАГАМ БТм. Качалкі, прылада для качания бялізны. Даўней дастаў с печы кагамет ды пакачаў, што табе трэба, а цяперака ўжо ўцюх. Рудня Чэрв. КАДАЎБЕЦ i КАДОЎБЕЦ м. Драўляная пасудзіна, выдзеўбаная з суцэльнага кавалка драўніны. Бабуля соль у кадаўпцы дзяржала, у нас кадаўбец на соль. Яміна Віл. Ганначка, бяры ваду ў тым кадоўпцы, што пад вакном стаіць. Рудня Стаўб. КАДЗЁ прысл. Тое, што i к а г а д з е. Чаго
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

бюцъ, думьў, кабылйнбц, кабўр
13 👁
 ◀  / 290  ▶