Слоўнік гаворак цэнтральных раёнаў Беларусі (1990). Том 1. А-П. Е. С. Мяцельская

ЗВАНОК 159 разваляцца, стаяць ні будуць. Мільча Віл. ЗВбРЛІВЫ прым. Ашчадны, запаслівы. Сын такі пітасьцівы быў, такі добры, такі зборлівы. Каб ён жыў, ні адной бабі ні было гэдак, як мне, добро. Савоні Стаўб. ЗБРбДЛІВЫ прым. Шкадлівы, памаўзлівы. Наш гэты бычок зородлівы: пакіне кароў i пойдзе.узьмешкаў шукае. Бяларучы Лаг. ЗБРОЙЛІВЫ прым. Toe, што i зб родлівы. Збройлівы сабака, кідаецца на сваіх курэй. Мііўалаеўшчына Стаўб. ЗБРЫДАЦЬ зак. Апрыкраць, надакучыць, апастылець. Збрыдая белая насіць, бярэш краску, красіш, кап цёмноя было. Белае Лаг. Збрыдала мне ўжо такая праца. Броды Maладз. ЗБРЫДАЦЬ незак. Сыходзіць. Ілюстрацыю гл. пад зорысщ. ЗБРЫДЗЕЦЬ зак. 1. Toe, што i з б p ы д a ц ь. Сёліта мокры гот, кожан дзет дажджы i дажджы. Збрыдзелі ўжо. Падзерычы Стаўб. 2. neран. Аблаяць. Збрыдзеў ён яго на нет. Загор'е Маладз. з б р ы д чАць зак. Стаць менш прыгожым, страціць прывабнасць. Натта іх дзеўка зорыччала ў апошні час - з твару пагаршэла, i апранацца хороша не стала. Рудня Чэрв. ЗБРЫЗВАЦЬ незак. Апырскваць, крапіць вадой. Збрызваць яго [пчаліны рой] ня трэба, бярэш рэшата i згортеаеш яго. Вішнева Валож. ЗБРЫСЦІ зак. Сысці. Вешаім мы на коней бляшанкі ат кансереаў, каб яны не зорыдалі, а то ў нас коні брыдучыя. Я к зорыдзё куды, дык ні найсці, пакуль сам ні прыдзя. Адзін рас як зорыў у нас конь, дык цэлую нядзелю ні было. Бяларучы Лаг. ЗБУЗАВАЦЬ зак. Забрудзіць, прывесці ў дрэнны стан. Збузаваў гэдакую куртку, на работу надзяючы! Цялякава Уздз. з б у н т а в А ць зак. Зблытаць, прывесці ў замяшанне. Ай, дзеткі, гаварыла я, гаеарыла, ды збунтавалі вы мяне, ні знаю, ш чаго пачаць разговор. Баяры Маладз. ЗБУТЛВЦЬ, ЗБУЦВБЦЬ зак. Струхлець, ператварыцца ў парахню. Збутлела лежачы дзерава, згніло. Нізок Уздз. У нас у вайну ўсё было закопана ў зямлю, усё збуцьвяла. Цялякава Уздз. ЗБУТНЁЎШЫ дэеепрым. Струхлеўшы. Мы гаворым: гэта дрэва збутнеўшы. Ігрушка Круп. ЗБУЦВЕЦЬ гл. збутлець ЗБЫРЗГАЦЬ зак. Спырскаць. У сусеткі ест пчолы. Казала, чатэры рах вышла, тры збырзгалі абабралі, чацъвёрты недзя ўцёк. Арцюхі Стаўб. ЗБЫТ м. Продаж. У нас толькі збыг быў у Вільні. Ляшчынск Мядз. ЗБИТАК м. Тое, што i збыт. Каб мець вопратку, людзі сеялі лён. Лён, лъняноя семя добра ішоў iщ збытак. Даўгінава Віл. ЗБЫТКАВАЦЬ незак. Абражаць, кпіць, здзекавацца. Ён жа слабы, нямоглы, а ты збыткуеш зь яго. Саланое Віл. ЗБЫТКІ мн. Выдаткі, страты. А мне з вашае вучобы адны збыткі толькі. Рубяжэвічы Стаўб. # ЗБЫЦЦА зак. Звесціся, знішчьшца. І ўжэ ўсё збудзяцца бацькава, нічога не застанецца. Дукора Пух. ЗБЫЦЬ зак. 0 Збыць з рук — пазбавіцца. Каб адно дачка прыехала, скажу, каб забірала $Ыучаня, збуду з рук гэты клопат. Мікалаеўшчына Стаўб. Карова мая благая, стараюся яе з рук збыць, але ніхто ні купляя. Ляхавічы Дзярж. з б Зи т а ць зак. Экспр. Збіць, стаптаць. Палажыла троха сена ў пуньку, a авечкі за ноч так збэйталі, што ні пазнаць. Забалоцце Смал. ЗБЗрСАЦЬ зак. Экспр. Звязаць. Ці скора ты гэтыя наскі збэрсаяш? Каменка Уздз. ЗБЗСЦІЦЬ зак. Груба зняважыць. Збэсъціў мяне перат сваімі, згадзіў. Арцюхі Стаўб. ЗБЯГАЦЬ незак. Паспяваць бегчы разам з кім,чым-н. Дык пан каыць: „ У мяне жарабок на стайні стаіць, ic паяздом можыць зьбігаць" (з казкі). Лубень Віл. ЗВАД Ам. і ж. Неадабр. Чалавек, які заводэіць сварку. Н у ŭ звада ш ты, не чакала ат цябе. Забалоцце Смал.; параўн. польск. zwada 'сварка, спрэчка'. ЗВАДЗПЩ А незак. Сварыцца. Што ў іх там сталася, хто іх зная, яны ніколі не звадзіліся раней. Хожава Маладз. ЗВАДЛІВЫ прым. Сварлівы. Уся адно ці сварлівы, ці звадлівы. Хожава Маладз. ЗВАДЫЙШ м. Зводнік, падбухторшчык. Н у ŭ звадыяш ты! Заўсёды зьвядзеш маіх дзяцей, кабяны пабіліся. Паплавы Бярэз. ЗВАЛЩ ЦА зак. Апасці на дол (пра зерне, лісце). Пасьпеў i перасьпеў ячмень, то ён, значыцца, зваліцца. Кальчуны Аш м. 3BAJIĆKA ж. Дрэва, на якім стаіць вулей. Хтось зрэзаў звалоку, i пчолы ўцяклі. БарысаўБарыс. з в А л ь в а ць незак. Збочваць, хаваючыся. Пры ўцёках зайцы звальваюць у кусты. Нізок Уздз. ЗВАЛЯЦЬ зак. Прывесці ў нягоднасць, не носячы (пра адзенне). Звалялі новую кофту, збузавалі адзежынумне. Мясата Маладз. ЗВАНАР m. Вострая тонкая сякера. Званар — тонкая вострая сякера, я к стукнеш — зьвініць, далёка чуваць. Ляхавічы Дзярж. ЗВАНКІ толькімн. Тое, што i іалаі'бны. Званкі зьвіняць: малады едзіць. Дзяўчаты бягуць nad акно глядзець маладога. Альсевічы Мядз. 3BAHŬK м. Бат. Званочак (Campanula