ЗАКРЫЎКА 147 ў рот, каб добра йшоў. Вецярэвічы Пух. ЗАКІРПАЦЬ зак. Зблытаць, пераблытаць. Вот балоўны кот у кожны рас закірпае ніткі. Канстащцнава Мядз. ЗАКІСШЦЬ зак. Зрабіць кіслым, дабавіць кіслаты. Я к зварыш капусту, дык закісьліць яе трэба чцм-небудзь. Бытча Барыс. ЗАКЛАД м. Часткі стараны, разгароджаныя бярвеннем. Трэба новы заклат разгарадзіць, а стары зламаць. Паплавы Бярэз. ЗАКЛАДАЦЬ незак. Нарыхтоўваць у запас. Тады ўсё болі гэта капусту закладалі кіслую, a салатаў гэтых ніякіх ніхто ні зноў. Вязынка Маладз. ЗАКЛАДЗІНЫ мн. Звычай частаваць цесляроў з выпадку закладкі дома. Закладзём зруп, першы вянокуложым, тады п'ём закладзіны. Мікалаеўшчына Стаўб. ЗАКЛАДНИ прым. Платны. Сабраліся мы ехаць на адны вічарыны: кажуць, закладныя вічарыны ў іх. Бакачы Мядз. ЗАКЛАСЦІ зак. Закінуць дугу, калі запрагаюць каня. За гужы дугу зачапіў i закладай. Вязынка Маладз. ЗАКЛБП м. Дзірачкі для заклёпак. Бывае, зробіш завялікія заклёпы, дык абручы i paзыйдуцца. Кукалеўка Чэрв. ЗАКЛбКАЦЬ зак. Заквактаць. Заклокала кура, трэба пасадзіць, атоня будзя цыплянятак. Рудня Чэрв. ЗАКбННІЦА ж. 1. Веруючая, якая няўхільна выконвае настаўленні царквы. Жду я, паглядаю на слонца, a цётка ш законьніца, пакуль адмалілася ды пакуль прышкрэбалася - ужо ŭ надвечар. Цеплень Уздз. 2. Манашка. Манастыр такі невялічкі быў, доўга жылі законніцы. Вішнева Валож. ЗАКОРАТКА прысл. Караткавата. Я бачыла, сусет мераў швэдар да сябе, але яму быў закоратка, a ў плячах шырака: ён высокі, але тонки Язні Віл. 3AKĆCAK м. Адгароджаны куток у пограбе (на бульбу, агародніну) Закосак вышэй зрабі, бо бульба сыпацца будзе, абляпі яго глінай, кап пацукі меней лазілі. Лыцавічы Віл. ЗАК бСКІ толькі мн. Абрад. Рытуал, звязаны з пачаткам касьбы. Закоскі багатыя трэба атправіць. Ты, Макарэвічыха, нясі мёд, а ты, Ганькаf кумпяк, а я цыбулі горкай сноп полажу. Бяларучы Лаг. ЗАКбСНІК1 м. Клінок, што забіваецца паміж кассём i банькай, каб замацаваць шыйку касы. Коса склодаецца с касься, пупка, банькі, закосьніка i самой касы. Косава Бярэз. ЗАК бСШК 2 л. Абрад. Родны або стрыечны брат маладой, які вядзе яе на пасад. Ад маладога шафер дзяржаў вянец над яго головой, а над маёй головой мой закосьнік дзяржаў вянец, Баранцы Віл. Закосьнік патсеў да маладой. Палессе Мядз. Закосьнік павінен сядзеиь каля маладога. Палачаны Маладз. ЗАКбСНІЦА ж. Абрад. Удзельніца вясельнага рытуалу з боку маладой. Заплятаюць i завіваюць маладую закосьніцы. Забалоцце Смал. ЗАКРАШЦЬ зак. Замацаваць. Кап парэзаць доску ўдоль, нада закрапіць у вярстак яе. Ігрушка Круп. ЗАКРАСНЕЦЦА зак. Зачырванецца, пачырванець. Сорок гадоў, войкая, кашляя, а жонка маладая. Дзе ня ступіць, усе зразу задзівюцца, дык i закрасьнеіцца. Хоць i прычыпурваяцца, i туфлі я к лялькі, а стары старым. Залазоўе Віл. ЗАКРАт КА ж. Toe, што i і'рат аў ка. Mo ты, дзет, закраткі папрыбіваяш? Каменка Уздз. ЗАКРИИ m. чСпец. Уторнік. Уторы ў цэбры заразаюцца закроем. Мікалаеўшчына Стаўб. ЗАКРУТКА ж. Toe, што i з а в і т к а. H y ŭ закрутка, што ŭ чапаць боязна. Дзе яна ŭ расла такая?! Бяларучы Лаг. ЗАКРУТКА ж. 1. Машынка для дамашняга кансервавання. Цяперака гуркі ў банках закруткамі закручваюць. Жораўка П ух. 2. Прыстасаванне для замыкания дзвярэй у выглядзе засаўкі, якая круціцца на восі. Пакруці закрутку ў дзьвярах, тады аччыніш. Юшкаўка Віл. 3. Драўляная цурбалачка, адпаведным чынам апрацаваная, якая ўжывалася замест гузіка. Даўней не было гузікаў, дык paбілі з дрэва закруткі, дзірачку пасярэдзіне пракруцяць i прышывалі замест гузіка. Саланая Валож. ЗАКРУЦІЦЦА зик. Заблудзіцца. Я сама рас сь сястрой ішла з Ракава, ішлі, йшлі, цэлы дзень ішлі з Ракава — так закруціліся. Вязынка Маладз. ФГалава закруцілася - хто-н. няўважлівы з прычыны мноства клопатаў, спешк і. Толькі мне галава закруцілася, забыўся затулуўзяць. Логавіны Мядз. ЗАКРУЧАВША ж. Дугападобны паварот ракі. Бывая такая дзе закручавіна вялікая на рацэ. Вязынка Маладз. ЗАКРУЧЗННЕКІШ бКмед. Заварот кішак. Алі ж бяда да бяды клеіцца. Захварэў хазяін. Закручэньне кішок. На пяты дзень скончыўся. Старыя Габы Мядз. Я к наясіся хлеба гарачага.то гавораць:закручэньне кішок будзя. Саланая Валож. ЗАКРЫЛІНЫ мн. Дошкі ў канцы страхі, якія прытрымліваюць салому. Закрыліны — ета e дошкі, іх прыбіваюць зьнізу па баках саламянай страхі. Вецярэвічы Пух. ЗАКРЫЛЛБ н. Застаронак. Закрыльле ў гумне было поўненькае снапоў. Ігрушка Круп. зАКРЫЎКА ж. Дошчачка, якой закрываюць выграбное акенца ў жорнах. Дошка тая