Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 565  ▶ 
Атсёк пальцы сякераю. Альхоўцы Лях. Мой бацька ўмеў сякеры рабіць. Гемзы Шальч. 0 Сякеру з'есці — мець здаровае нутро. Ен сякеру можа з'есці — i будзя спаць. Дэгшні Шальч.; параўн. польск. siekiera *тж\ СЯКЕФКА ж. памянш. да с я к ё р а. Сякерка ёсць i тапарышча дзераўляна. Малькуны Ігн. Нашоў сякерку пад лаўкай. Стральцы Гродз. СЯ'КЛЯ ж. рыб. 1. Ез. Сякля— загарада на рэчцы, застаўка на рацэ пры лоўлі рыбы. Дакудава Лід. 2. Праломка. ЗімОй дзелаюць сяклю: прасякаюць, каб рыба дышала. Дакудава Лід.; параўн. лІт. seklius мель'. СЯКУ'НД м. Хвіліна, секунда. Дзіця падзяржыць ляльку ся~ кунд i нясе мне. Стральцы Гродз. СЯЛЕ'ДЗЕУКА ж. Селядзёўка, селядзёвая бочка. Сяледзеўка смярдзіць жывымі сіляццамі. Кіралі Шчуч. Сяледзеўка вады наліта. Мсцібава Ваўк. Сяледзеўку следзі куплялі на пост. Парэчча Гродз. СЯЛЕ'НЕЦ м. Селядзец. 3 сяленцам у пост елі. Пасека Ст.Дар. СЯ7ІЕТА прысл. Сяголета. Сялета жыта добра парасло. Maчаск Бярэз. СЯЛЕ'ТАК м. Toe ж, што i с я г а л ё т а к. Сялетак цёлны ня будзя. Лоск Валож. СЯЛЕ'ТНІ гл. СЕЛЯТНІ СЯЛЕДЗЯУКА ж. Toe ж, што i с я л ё д з е ў к а. Сялёдзеўка — бочка ад сялёткі. Жылі Іўеў. СЯЛЁТАК м. Жарабё гэтага года. Жарабятка — сялётак. Быстрыца Астр. СЯЛЁТКА I ж. Селядзец з ікрой. Сялётка c ікрой, а селядзец— малочнік. Лоск Валож. Былі харошыя сялёткі. Слабада Мін. СЯЛЁТКА II ж. Toe ж, што i с я г о л е т к а. Быстрыца Астр. СЯЛКБА, СЯДЗГБА, СЯДЗКМА ж. Сядзіба. Мая сяліба харошая была: рэчка бліска цікла. Ахрэмаўцы Брасл. Даўней гаварылі сяліба, а цяпер — участак. Рудня Чэрв. Гэта не ў нашай сялібы. Малькуны Ігн. На іхнай сялібя мушчыны зміраюць. Caланое Віл. На гэтым месця сядзіба была мая ў Шастакох. Гемзы Шальч. Гэта сядзіма мая. Кіралі Шчуч. СЯЛІ'БІШ ЧА н. Месца, дзе была сяліба. Прышлі на еялібішча, там зімлянкі былі. Дзёрнавічы В.-Дзв. СЯЛГЦЦА незак. Пасяляцца. С Палесся селяцца тут, бліжэй Баранавіч. Даўней ля рэк людзі сяліліся. Малыя Аўцюкі Калінк. СЯЛО', СЭЛО', СЫ ЛО' н. Вялікае сялянскае паселішча, вялікая вёска. Сяло наша вялікая. Мярэцкія Глыб. Сяло— старадаўняе названия. Рудня Астравітая Чэрв., Малыя Аўцюкі Kaлінк. Toe сэло вэліке-вэліке. Нашэ сэло было беднэ, але чысты
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

зесці, сякунд, сяледзеука, сяленец, сялетні, сялібіш
6 👁
 ◀  / 565  ▶