Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 565  ▶ 
дзена (пра надвор'е). Ідзі у хату, бо тут сядрава. Малахоўцы Бар. Сёня ужэ сядраво. Масілавічы Сл., Тухавічы Лях. Зраніцы было сядрова. Лапічы Асіп.; гл. сядравы. СЯ'ДРАВЫ, СЯДРО'ВЫ прым. 1. Халодны, сцюдзёны. От сядрава раніца! Ночы сталі сядравы. Малахоўцы Бар. Сядравая раніца. Тухавічы Лях. У нас большую часць кажуць — paніца сядрова, як халодная раніца летам ці пад восень. Альхоўцы Лях.; параўн. літ. siaudrŭs 'гулкі, звонкі (ад холаду)', siaudimas 'гул, гудзенне, шапаценне'. 2. Цвердаваты, хрумсткі, ядраны. Сядравая яблыка. Тухавічы Лях. СЯ'ДРАНА прысл. Toe ж, што i с я д p а в а. Сядрана наДварэ: халодна, зябка. Рудня Астравітая Чэрв. СЯ'ДРАНЫ прым. Toe ж, што i с я д р а в ы. Раніца сядраная, зяпкая, ядраная, адзявайся. Рудня Астравітая Чэрв. СЯДУ'Н м. Дзіця, якое яшчэ не можа хадзіць. Сядун — няскора пачынае хадзіць. Мярэцкія Глыб. Сядун ня скора ходзіць. Ракаўскія Швянч. Сядун — дзіця, якое доўга не пачынае хадзіць. Быстрыца Астр., Магуны Паст. Сядун ня хоча поўзаць. Вялікія Нястанавічы Лаг. V Яна сядзіць як сядун, няспорна ў яе работа. Валынцы В.-Дзв. СЯДУ'ХА ж. Хворая, у якой баляць ногі. Яна сядухаў- ходзіць на двух кійках. V Лёня сядзіць як сяду ха, у яе ногі ад маленства баляць. Валынцы В.-Дзв. СЯДЬГ-ТАДЬГ прысл. Часам, часамі, зрэдку, іншы раз. ф Сяды-тады прыходзіць да нас. Номікі Бабіц. СЯЗО'Н м. Сезон, час уборкі. У сякая работа свой сязон маіць. Азаркі-Пудавінка Мядз. СЯКА'НКА I ж. Карыта, у якім сякуць што-н. У сяканцы сякуць зеля, бульбу свіням. Груздава Паст. СЯКА'НКА II ж. кулін. Верашчака. Сяканку вараць так: насякуць дробнянько мяса i вараць, а патом паткалочваюць пшоннаю мукою — гэта сяканка. Дакудава Лід. Дробнянька мяса пас яку ць i паткалоцяць — i сяканка. Альхоўка Навагр. СЯКА'УКА ж. Тое ж, што і с я к й н к а і. Карыта, у якім сякуць бульбу свіням — сякаўка. Груздава Паст. СЯ'КАЦЬ, СЯ'КАТЫ, СЯ'КАТЭ незак. Смаркаць. Сякае носа. Ісерна Слуц. Сякаты носа. Дзмітравічы Кам. Сякаты суплі. Сіманавічы Драг. Сякатэ суплі. Радастаў Драг.; параўн. польск. siqkač тж'. СЯКА'Ч гл. СЕКА'Ч СЯКЕФ А ж. Тапор, сякера. В сякера, што дрова рубяць. Івашкаўцы Смарг. Сякера таней, калун таўсцейшы, большы. Малахоўцы Бар. Трэба гастрыць сякеру. Ліпнікі Вільн. Сякера гостра. Дзяніскавічы Ганц. Две мая сякера? Лоск Валож. Каб была сякера — была п яго забіўшы. Узяў сякеру i абухом таўчы. Гемзы Шальч. Сякераю калоць буду дровы. Лука Нараўк. Дровы сякерай шчапаюць. Дакудава Лід. Сякераю рубаюць дрова. Кіралі Шчуч. Сяку дзераво сякераю. Дзяніскавічы Ганц
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

надворе, секач, сядраны, сядровы, сякаука, сякаць, сякач
16 👁
 ◀  / 565  ▶