Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

Лука Нараўк. Ляныі ныткы в'ють на клубок, а суконны — быз юрка. Сіманавічы Драг. Былі юркі матаць ніткі. Лісна В.-Дзв.; параўн. літ. vijurkas тж'; гл. в i p о к, в i ю p о к. ЮРЫНА' ж., ЮРЬГНЫ мн. 1. Toe ж, што i ю p 1. Юрына — воўчае гулянне. Магуны Паст. Юрына — гулянне ваўкоў. Чуркі Ашм. Як юрына ваўкоў — не ідзі ў лес: могуцъ парваць. Гемзы Шальч. Воўча юрына — ваўкі збіраюцца ў poŭ, гуртуюцца, гуляюць ваўкё. Бакшты Іўеў. Ваўчыныя юрыны. Асавец Віл. 2. Чарада ваўкоў у час цечкі. Юрына ваўкоў ляціць. Кіралі Шчуч. 3. у знач. прысл. ю p ы н a й. Зграяй. Юрынай ваўкі ходзяць. Жылі Іўеў. Ю РЬГЦЦЯ незак. Toe ж, што i ю p а в а д ь. У мясаедзе будуць юрыцця ваўкі. На грамніцы юрацца ваўкі — летаюць бандай. Кіралі Шчуч. ЮРЬГЦЬ незак. 1. Toe ж, што i ю р а в а ц ь. Ваўкі юраць: цяпер апасна хадзіць, самы іхні юр. Рыбчына Віл. Ваўкі юраць у калядніцу. Бакшты Іўеў. Ваўкі юраць. Асавец Віл. 2. Модна жадаць чаго-н., быць страсным, гарачым. Такі дзяцюк, што да дзевак юрыць. Яна толькі юрыць да мушчызнаў. Едупка Шальч. Баба юрыць, заюрыла ужэ. Альхоўцы Лях. Гэта баба юрыць з мужчынамі, заюрыла i пашла гуляць. Азяраны Раг.. КУРЭЙ гл. ЮФАЙ Ю Ф 'Я н. Toe ж, што i КУр a й. Даўней на Юр*я у хлеве свенцілі свянцонай вадой, i скаціну свенцілі, як першы раз выганялі ў поля. Юр'я с сухой вясной i с цёплай расой, скаціну гоняць у поля. Юр'я — празнік вясны, шостага мая Ю р'я па-новаму. Збляны Лід. V Як у грамнщы пятух нап'ецца вадзіцы, то на Юр'я конік напасецца. Да Юр'я, каб было i ў дурня (корму для скаціны). Два Ю р'i i абодва дурні: адзін галодны, другі халодны. Вузла Мядз. ЮФ'ЯВЫ РСКСЫ мн. Раса ў дзень рэлігійнага свята Юр'я. Мы выганяям скот на юр'явы росы, калі трава ўжо ёсць. Вузла Мядз. Выганялі скаціну на юр'явы росы так: на двор выгцнялі ўвесь скот — кароў, авечак, курьілі свянцонай травой, нясе траву i яйцо, тры разы абойдзе i можна гнаць пасціць. А бывае, авечка ці карова выбяжыць з гэтага круга, то прымета такая, што яна або здохне, або воўк з'есць. Чараўкі Сен. КУСТРО н. Люстра. Пойду подыв'юсь у юстро, чы прыдаецьця мыні в гэтуй хустцы. Сіманавічы Драг. КУСТРЫЧКО н. памяшн. да ю с т р о. Люстэрка. Хай i юстрычко в кышэні будэ. Сіманавічы Драг. Ю СТЭФАК 'M. Тое ж, што i юс т ро. У юстэрак глядзелася. Рудня Астравітая Чэрв. Ю СТЭФКА н. Люстэрка. У юстэрка пагляджу. Рудня Астравітая Чэрв. КУХА' ж. 1. Вадкая частка стравы. Наварыць баба якога мяса, а астаецца там гэта вада — юха. Стары Свержань Стаўб. 2. Рыбная поліўка. Юху варуць з рыбы. Янова Рас. Юха з рыбы