як у землю што саджу. Мсцібава Ваўк. Шурпатыя рукі ад ветру. Лука Нараўк. Шурпатыя рукі, задзіраецца скура. Парэчча Гродз. Рукі шурпатыя ад вады i ветру. Кураполле Паст. На руках скура шурпатая. Ахрэмаўцы Брасл. Ана булъбу капала, а рукі шурпатыя. Гемзы Шальч. Шурпатыя ногі. Завельцы Астр. Шурпатая скура. Жылі Іўеў. Цела шурпатае стала. Старый Смільгіні Воран. 2. Шыпаты. Птушка як вылінаіць — шурпатая, перамі не абросшая. Чычалі Швянч. 3. Неадпаліраваны, нягладкі. Гэта гліняная шурпатая пасуда. Кураполле Паст. Дрэва шурпатое. Беняконі Воран. 4. Сабраны ў складкі (зборкі). Шурпатае плацце. Саланое Віл. Як палат но ччэш, скажу цъ шурпатае, негладкае, не па бёрду. Азяраны Раг. 5. Бугрысты. Каравая, шурпатая жаба паскакала. Дзёрнавічы В.-Дзв. Шурпатыя агурке, як бобачкі на іх. Вецярэвічы Пух. Бульба шурпатая. Гемзы Шальч. 6. 3 натапыранымі пер'ямі. Шурпата курыца, гусь. Kipaлі Шчуч. Курыца шурпатая, нехарошая: пер'я ўверх. Кураполле Паст. Шурпатая птушка. Чычалі Швянч. 7. Няроўны, ухабісты. Зімой дарога такая шурпатая бывая. Гальцом бярэ, бэс снегу. Солы Смарг.; гл. шу р п а. ШУРПА'ЦЕНЬКІ прым. памянш. Шорсткі, сабраны ў складкі. Каля шыі плаця шурпаценька. Кіралі Шчуч.; гл. ш у р п а. ШУФПАЧКА ж. памянш. Складачка. Шурпачкі каля горлачкі апшывалі. Саланое Віл.; гл. шу р п а. ШУРПУЛГ мн. 0 Шурпулі пашлі па целу — пакрыцца дробным! пухіркамі (ад перажывання, азнобу). Малькуны 1гн.; параўн. літ. šiurpuliai рыжыкі'. ШУРУНА' ж. Парушынка. У вока шурупа напала. Валынцы В.-Дзв. ШУРУХНУ'ЦЦА зак. Зварухнуцца. Дзе стукне, дзе шурухнецца — здаецца ідзець нехта. Замошша Брасл. ШУФХНУЦЬ незак. Пакрыцца дробнымі пухіркамі (ад холаду). Шурхнець цело. Мсцібава Ваўк. ШУФШАЛЬ м. заал. Аса. Шуршалі кусаюцца, осы, шарсні. Старыя Смільгіні Воран.; параўн. літ. дыял. šuršale 'тж\ ШУРШЭ'ЦЬ незак. Шамацець, шастаць, щалясцець бумагай. Лісна В.-Дзв. ШУФЫН м. Швагер. Бярош шурына i едзіш. Месянцы Брасл.; параўн. руск. шурин 'тж\ ШУСПГЦА гл. ШУШПГЦАШУ'СТКА ж. Мэндлік. У шусткі ставілі, пяць снапоў паставяць, а шостым ужэ накрые. Баброўнікі Гарад.; параун. польск. szostka шасцёрка'. ШУ'СТРА прысл. 1. Хутка, скора. Мне трэба шустра ісці. Парэчча Гродз. 2. Бадзёра, весела, жвава. Шустра пазірая. Ахрэмаўцы Брасл. ШУ'СТРЫ прым. Шустры, жвавы, спрытны. Яшчэ баба шустрая, што ў калхоз ходзіць. Ахрэмаўцы Брасл. Я такая шустра, а другі — панюра. Парэчча Гродз