Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 565  ▶ 
незак. Бразджаць. Талерка шупсціць, скора паб'ецца. Мачаск Бярэз. Бітая пасуда шупціць, oŭ, яна ўжо разбітая, i яйцо на зуб возьміш, дык яно шупціць. Рудня Астравітая Чэрв. Пабітая талерка шупчыць. Мярэцкія Глыб. Талерка шупшчыць, як бітая. Завельцы Астр.; параўн. літ. šiŭpes 'дробныя кавалкі, крошкГ, šiupeti 'крышыцца, драбіцца, сыпацца'. ШУПТУ'К, ШУПТУ'Х гл. ШАПТУ'К ШУПУ'Л IK м. памянш. да ш у п ў л ь. Шупулік — мала трэска. Альхоўцы Лях. ШУПУ'ЛЬ м. Смаляк. Шупулі — такія смаляке. Каўняны Гродз.; параўн. літ. ЫриІўБ тж'. Ш УПЦЕ'ЦЬ, Ш УПЧЭ'ЦЬ гл. Ш УПСЦЕ'ЦЬ ШУПШУ'ЛЬ м. Спарахнелы грыб. Такіх шупшулёў набярэ. Куранец Віл.; гл. ш у п с ц ё ц ь. Ш УПШ ЧЭ'ЦЬ гл. Ш УПСЦЕ'ЦЬ Ш УРАВА'ЦЬ гл. ШАРАВА'ЦЬ Ш УФКАЦЬ незак. Шаркаць, шоргаць. Ваду беруць, шуркаць зачнуць вядром. Замошша Брасл. Ш УРМАВА'ЦЦА незак. Шумець, гусці. Еслі пшчолы шурмуюцца, то шчэ пару клубоў дыму нада даць. Опса Брасл. ШУРМАВА'ЦЬ незак. экспр. 1. Шумець, крычаць. Hi шурмуйця, дзеці, на ўсю хату. Ракаўскія Швянч.; параўн. літ. šurmuliŭoti тж'. 2. Лазіць у пошуках ежы, шнырыць. Кот шурмуя ўсюдьі. Альхоўка Навагр. ШУРНУЧДЬ зак. экспр. Кінуцца. Рас шурнула кошка за мышаю, дак усё пазвальеалася. Кіралі Шчуч. Ш УФПА ж. 1. Парода кур, гусей з натапыраным, ускудлачаным пер'ем. Ест куры такія — шурпы, у іх пёры не туды служаць: не служа да хваста, але ад хваста да шыі. Дэгшні Шальч. Раньшы былі куры, nep'e стаяла, як накудлачанае, i казалі на іх шурпы. Пацаўшчына Дзятл. У шурпы — пёры стаяць дагары. Жылі Іўеў. Пёры курыцы шурпы стаяць, не ляжаць. Старыя Смільгіні Воран. Шурпа — кура з стаячымі пер'ямі. Сапоцкіна Гродз. 2. Курыца ў час лінькі. Шурпа—кура, ліняіць. Малькуны Ігн. Шурпа — курыца як вылянае. Жыдзевічы Іўеў. 3. Паблытаныя ніткі. У мотку шурпа цэлая. Кузьмічы Люб. 4. Пра капусту, якая не ўтварае качана. Шурпа — капуста бяз галовак. Бакшты Іўеў. 5. перан. Пра неахайнага чалавека. V Ходзіць, як курыца шурпа. Мсцібава Ваўк. Ходзіць, як шурпа. СІманавічы Драг. Ідзе, як шурпа, така лахмата. Кіралі Шчуч.; параўн. літ. šiŭrpa 'птушка з ускудлачанымі пёрамі'. Ш УРПА'К м. 1. Toe ж, што i ш ў p п а 1. Шурпатая курыца, во надула, як шурпак. Парэчча Гродз. 2. Разбітае яйцо. Шурпак — разбітае яйцо, як іграюць на вельканоц. Можа адным яйком многа разбіць i забірае сабе ўсе шурпаке. Парэчча Гродз. ШУРПА'ТЫ прым. 1. Шурпаты, з патрэсканай скурай. Павыдзірала ўсе пальцы, сталі шурпатыя. Лісна В.-Дзв. Шурпатыя пальцы ад балота, ад пяску. Дэгшні Шальч. Шурпатыя пальцы
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

nepe, пабецца, перем, перямі, упсцець, упцець, упчэць, ураваць, урмавацца, чэць, шаптук, шараваць, шуптук, шуптух, шупуль, шупшуль, шурмаваць, ырйіўб
4 👁
 ◀  / 565  ▶