ШУМЕ'ТНІК м. Сметнік. Нясі на шуметнік шуму. Мярэцкія Глыб. Трэба шуму вынесці на шуметнік. Саланое Віл. Памыі вылей на шуметнік. Беразіно Докш. На шуметнік шуму выкінь. Мішневічы Шум. ШУМЕ'ЦЬ I незак. Пеніцца. Малако шуміць, як карова з'есць пасцель. Гемзы Шальч. ШУМЕЛДЬ II незак. Кдшэць. Шумяць чэрві ў мясе. Пацаўшчына Дзятл. ШУМЕ'ЦЬ III незак, Утвараць гукі рухам чаго-н. Шуміць ручэй, вада бурболіць. Пераброддзе Міёр. Шуміць сена, ужо neрасохшы. Лісна В.-Дзв. ШУМЕ'ЦЬ IV незак. Выклікаць раздражненне слыху пры склерозе. Шуміць у вусе. Альхоўцы Лях. Што гэта галаве робіцца, чаму шуміць? Альхоўка Навагр. Шуміць галава. Гемзы ПІальч. ШУМЁЛКІ мн. памянш. да ш у м ё л ы. Aŭ, c шумёлкамі сваты паехалі. Кураполле Ласт. ШУМЁЛЬІ мн. Toe ж, што i ш а л а г у н э. Шумёлы звіняць. Шумёлы натрэпліваныя i звіняць, i за шэю начэпіш. Ахрэмаўцы Брасл. Шумёлы каню на шыю надзівалі. Кураполле Паст*. ШУМГЛЫ мн. Toe ж, што i ш а л а г у н э. Жанік едзіць, шумілы на шыі ў каней бражджаць. Месянцы Брасл. ШУМСУЧАК м. памянш. Туман. V Стаіць у глазах, як шумочак. Старыя Смільгіні Воран. Ш УМСЦЬ выкл. у знач. вык. Шусь. Зграбе — да шумсць у гіеч. Старыя Смільгіні Воран. ШУМЧЭТДЬ незак. Цурчаць, струменіць. Шумчыць дожджык. Месянцы Брасл. ШУМШЧЭТДЬ незак. 1. Шалясцець, шморгаць. Вецер шумшчыць кола лістоў: гэта на дошч. Гемзы Шальч. 2. Перасядаць, трашчэць. Шумшчыць у горле чорны хлеб. Гемзы Шальч. ШУМЯ'ТА ж. бат. Мята перцавая. Шумята такая, пахня. Рудня Чэрв.; параўн. літ. šŭnmete тж'. Ш УТІЕЛЬ, ШУ'ПЯЛЬ гл. ШУ'ФАЛЬ ШУ'ПЛЫ прым. Сцарахнелы, чарвівьі. Два баравікі, да шуплыя. Вецярэвічы Пух.; параўн. літ. šiupŭs 'які можа рассыпацца'. Ш УПЛЯВААЦЬ незак. 1. Хутка кідаць, выкідваць лапатай зямлю, пясок. Шупляваць зямлю, пясок лапатай, у паскораным тэмпе. Калі хто быстро робіць i кідая лапаткай пясок, то задзівяцца i кажуцы «Ох, як шуплюя». Альхоўцы Лях. Пачаў снех шупляваць. Іўіралі Шчуч. 2. Падаць вялікімі сняжынкамі. Снех шуплюя, як стане шупляваць, то с хаты не вылезет. Каўняны Гродз. Снех шуплюя, што вочы не расплюшчыш. Кіралі Шчуч.; гл. ш ў ф а л ь. ч Ш УПЛЯ'ДА гл. ШУФЛЯ'ДА ШУПСУЛЩЬ незак. экспр. Есці. Што яна шуполіць ды шуполіць. Кузьмічы Люб. Ш УПСЦЕ'ЦЬ, Ш УПЦЕ'ЦЬ, Ш УПЧЭ'ЦЬ, Ш УПШ ЧЭ'ЦЬ
Дадатковыя словы
зесць, упляда, упсцець, упцець, упчэць, шумець, шупяль, шуфаль, шуфляда
4 👁