Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 565  ▶ 
нуцъ— нічога не зрабіць. Нават пальцам ніхто не шавяльне. Едлавічы Брасл. Ш АВЯРДА' м. i ж. экспр. Балбатун, балбатуха. Сціхні, шавярдаf Дзяніскавічы Ганц. Ш АВЯРДА'ЦЬ незак. Toe ж, што i ш а б а л д з і ц ь. Шавярдая абы-што. Рудня Астравітая Чэрв. Ш АВЯРДЗГЦЬ, Ш ЭВЯРДЗГЦЬ незак. Toe ж, што i ш aб а л д з i ц ь. Hi слухай ты яго, ён толькі i знае, што шавярдзіць. Засінцы Дзятл. Што ты шэвярдзіш, ні хочацца слухаць; шэвярдзіць — гаворыць ні к сялу, ні г гораду. Дзяніскавічы Ганц. ШАВЯТА'ЦЦА незак. 1. Кідацца ў бакі, ірвацца. Прыдзя i б'е каня, мусіць шавятацца конь. Старыя Смільгіні Воран. 2. экспр. Хістацца, сланяцца, сноўдацца. П 'яныя шавяталіся na дарозя. Старыя Смільгіні Воран. ШАГ, ШАК, ШАХ м. 1. Крок. Шаг ступіць да ваўка — i назад. Вулька Гродз. Адзін шак ступіў. Старыя Смільгіні Воран. На кажды шак трэбо высыпаць, загусто сеяць, былі i сеўкі з саломы i лыка. Мсцібава Ваўк. Ступіў шах. Рыбчына Віл. Шах зрабіў. Мярэцкія Глыб. Нескалькі шагоў прайшоў. Гемзы ІІІальч. 2. у знач. прысл. шагам. Пехатою, паволі. Шыпка пашоў шагам. Ёдлавічы Брасл. Шагам ехаў конь. Гемзы Шальч. ШАГУ'Н м. Хадок. ён такі шагун. Баброўнікі Гарад. ША'ДКА прысл. Хутка, быстра. Ідзе шадка. Шадка ў лес бяжыць. Малыя Аўцюкі Калінк, ША'ЕЧКА ж. памянш. Невялікі драўляны цэбрык. Раўгеню ў шаечкі дзеравянные злівалі, церас суткі закісала. Навікі Лудз. Ш АЙКА'ж Ражка. Шайка бальшая. Янова Рас. Шайку вынесі на двор. Мішневічы Шум. ШАКАЛА'НЫ прым. Шакаладны. Шакаланых канфет не люблю. Саланое Віл. ШАКАЛАЧДЬ незак. Шапялявіць. Зубоў німа, то шакалаяш. Лапічы Асіп. ШАКАЛЁК, ІІІАКАЛСУК м. памянш. 1. да ш а к а ль 1. Кроім шакалькі. Старыя Трокі Трак. Мама, во табе шакалькі печ распаліваць. Кураполле Паст. Шакалькі там у калоду ўстаўлялі. Малькуны Ігн. Не запякаецца хлеп, як паложыш шакалькоў, то запячэцца, аш цёмны станя. Старыя Смільгіні Во* ран. Прынясі шакалькоў у печ. Валынцы В.-Дзв. Маленькіх шакалкоў наняслі. Кураполле Паст. 2. да ш а к а ль 2. Вышла кароўка, як шркалёк. Гемзы Шальч.; параўн. літ. sakaliŭkas, šakalys 'тж\ Ш АКА'ЛІК м. памянш. да ш а к а ль 1. Шакалькі сабраць нада, дзеці майстравалі. Шакалькі граблямі зграбаюць. Ракаўскія Швянч. Ш АКА7ІІНА ж. Аскепак. УскІнь шакаліну, каб паднебенне было белае. Кураполле Паст.; гл. ш а к а ль
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

авярдаць, айкаж, акалік, шаечка
3 👁
 ◀  / 565  ▶