Ш АКА'ЛШ КА ж. памянш. да ш а к а л i н а. Як булкі пяклі к вяселлю, ускінь шакалінку: кап паднябеня было белая, кап накалілася. Кураполле Паст. ШАКА'ЛЬ, ШАКА'Л м. 1. Тое ж, што i ш а к а л i н а. Шакаль с палена атпадая, шчэпка такая. Брат прыдзе, шакалём троня, яна [гадзюка] шыпіць. Старый Трокі Трак. Гора ламаць гэтыя шакалі. Паляцкішкі Воран. Кухоным тапаром баба шакалі можа на камні шчапаць. Ахрэмаўцы Брасл. Шакалі — палачкі на растопку печы. Пераброддзе Міёр. Як рубаеш i асколкі лятуць — гэта шакалі на растопку. Рагулішкі Даўг. Шакалі грубыя дровы распальваць. Темзы Шальч. Шакалі прынялі. Беняконі Воран. Шакале — смаляке. Каўняны Гродз. Шакале — дробныя дровы, трэскі. Ідзі шакалёў прынясі. Парэчча Гродз. Шакалёў нарубаў. Старыя Смільгіні Воран. На патпалку шакалёў нашчапаў. Кальнішкі Шальч. Шакалоў націгаў. Кураполле Паст. 2. Верацяно. Шакаль рабілі з дзерава i гэтым пралі лён. Старыя Трокі Трак. 3. перан. Той* хто худы, тонкі (пра чалавека, жывёліну). Як лета, высахну на щакаля. Темзы Шальч. V Як шакаль, тонкі. Едлавічы Брасл.; параўн. літ. šakalys 'тж\ ШАЛ м. 1. Стан нервовага псіхічнага расстройства, шаленства, раз'юшанасць. Лікарства ат шалу — велір'ян. Валынцы В.-Дзв. 2. Распушчанасць. Hy, гэта няйначай — шал: чалавеку ў такім паважным веку ды баба нада! Вузла Мядз. Ш АЛАБЭ'ЙКА ж. экспр. Хата. Ніхай тая шалабэйка згарэла n, яму не было n куды ўцякаць! Вецярэвічы Пух. Ш АЛАГО'ЙДА ж. экспр. Неахайны чалавек. Шалагойда ты — так кажуць на неапратнага чалавека. Вецярэвічы Пух. Ш АЛАГУНЭ' мн. Шамкі. На шалагунох можа дваццаць званкоў. Парэчча Гродз. ШАЛАМЯ' I н. Гарышча хаты, якое высцілаецца кастрыцай. Беразіно Докш.; параўн. літ. šelmuo тж'. ШАЛАМЯ' II н. Полымя. Шаламя вялікая, як пылаяць дровы, даець аш у чалеснік. Кураполле Паст. ШАЛАМЯ'ЦЬ, ШАЛАМЯ'НЬ ж. Toe ж, што i ш а л а м я I. Нада мякіны на шаламяць узнясці. Мярэцкія Глыб. Верх страхі — шаламянь. Беразіно Докш. Ш АЛАНДЗГЦЬ незак. Toe ж, што i ш а б а л д з i ц ь. Шаландзіць языком, лепей бы памаўчаў. Вострава Маст. ШАЛАПЛУ'Т, ШАЛАПУ'Т м. Легкадумны, пусты чалавек; баламут. Шалаплут ён такі. Чычалі Швянч. Шалаплут скажа што люцкае? Ведярэвічы Пух. Яна гаворыць, што яе мужык шалапут. Парэчча Гродз. ШАЛАПЛУТДІЦЬ незак. Toe ж, што i ш а б а л д з і ц ь. Шалаплуціць ён} гаворыць абы-што. Магуны Паст. Шалаплуціць ён: гаворыць многа i невядома што. Чычалі Швянч. Haпіўшыся, шалаплуціць. Граўжышкі Ашм. ШАЛАСТУНЬГ, Ш АЛАСТУНЭ/, Ш АЛЯСТУНЭ', ШЭЛЕ
Дадатковыя словы
акалш, аластунэі, велірян, разюшанасць
10 👁