Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 565  ▶ 
Зачэрпваць лыжкай. Тэрас лышкамі чэрпаяць. Стральцы Шальч. ЧЭРПЛО' гл. ЧАРАПЛО' ЧЭФСТВАЦЬ незак. Чарсцвець. Пухкі хлеп, ні чэрствая. Дакудава Лід. ЧЭФСТВЫ ' гл. ЧАРСТВЫ' ЧЭРФ гл, ЧЭРВ ЧЭФХНУЦЬ незак. Падмярзаць, пакрывацца лёдам. Вада чэрхла ў цэбры. Дзяніскавічы Ганц. ЧЭРЫ 'КАЦЬ незак. Toe ж, што i ч а р к а ць 1. СароЛа чэрыкае. Мачаск Бярэз. ЧЭРЭВГКІ гл. ЧАРАВІ'КД ЧЭФ ЭВО гл. ЧЭФАВА ЧЭРЭДА' гл. ЧАРАДА' I ЧЭФ ЭЗ гл. ЧЭФАЗ ЧЭРЭ'МХА гл. ЧАРО'МХА ЧЭФЭНЬ м. Toe ж, што i ч a p a н I. Ляжала на чэрэні. Смаляніца Пруж. ЧЭ'САНЫ дзеепрым. 1. Ачышчаны ад кары, габляваны, струганы. Купіў броўны, яны былі чэсаныя. Гальшаны Ашм. 2. Ачышчаны ад кастры, пакулля (пра лён). Чэсаны лён, як вада чысты. Стральцы Шальч. ЧЭСА'ТЫ, ЧЭСА'ТЭ гл. ЧАСА'ЦЬ I ЧЭСА'ЦЬ гл. ЧАСА'ЦЬ I ЧЭСНО'К гл. ЧАСНО'К ЧЭСЦЬ ок. 1. Чэсць (павага). Аддаць чэсць. Многа чэсці яму. Паляцкішкі Воран. 2. Пачастунак, яда, частаванне. У nocце сама чэсць была мілта. Вецярэвічы Пух. Ой, якая ў яго была чэсць! Альхоўцы Лях. ЧЭТВЕФ гл. ЧАЦВЕФ ЧЭТВЭРТУ'ХА гл. ЧАЦВЯРТУ'ХА ЧЭ'УРАЦЬ гл. ЧА'УРАЦЬ ЧЭЦВЕФ Г гл. ЧАЦВЕФ ЧЭЦВЁРА гл. ЧАЦВЁРА ЧЭЦВЁРТЫ гл. ЧАЦВЁРТЫ ЧЭ'ЦВЯР гл. ЧАЦВЕФ ЧЭЦВЯРЫ 'К гл. ЧАЦВЯРЫ'К ЧЭ'ЧКІ мн. экспр. Валасы. На валасы кажуць чэчкі. Я яму павырываю чэчкі! Альхоўцы Лях. ЧЭІІІУЯ' ж. Луска. Краснапёрка — красныя пер'я i красныя глаза, а чэшуя балыиая. Валеўка Навагр. ЧЭ'ШЧА ж. Цешча. Чэшча смашно дае зяцю есці, а ён ні есь. Пасека Ст.-Дар. ЧЭШЧА' зб. ж. Яловае сучча. Колья, а тады чэшчой застаўляецца, І вада бяжыць у жяряло. Мішневічы Шум. 29. Зак
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

перя, чаравікд, чаромха, часаць, часнок, чаураць, чацвяртуха, чацвярык, чэрэмха, чэсаты, чэсатэ, чэсаць, чэснок, чэтвэртуха, чэураць
18 👁
 ◀  / 565  ▶