Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

чэран. Старое Сяло Зэльв. Чэран у граблях. Kipалi Шчуч. Няма чэраня да відлаў, да лапаты. Паляцкішкі Воран. Чэрань — качаргу насаджвалі. Мыто Лід. 2. Кди, палка. Устау у валенак чэрань i пастаў на печ, хай прасохня. Кіралі Шчуч. 3. Toe ж, што i ч а p а н II. Трэба да нажа зрабіць чэрань. Кіралі Шчуч. 4. Toe ж, што i ч a p a н ё 2. У лышцы галоўка i чэрань. Жылі Іўеў. ЧЭФАНЬ ж. Чарада, натоўп. Во якая чэрань дзяцей. Рыбчына Віл. ЧЭФАП I. м. мед. Чэрап. Галава баліць, як смеху замнога, у мяне было парушэнне чэрапа. Месянцы Брасл. ЧЭФАП II ж., ЧАРАПЬГ, ЧЭРАПЬГ м.н. 1. Toe ж, што i ч ap 6 п к а I, 2. Збанкі гліняныя i злівалі мёт — казалі чэрап. Старыя Смільгіні Воран. Налі вады ў які-небуцьчэрап! Слабада Мін. Пакуль чарапы памыю — міскі, гладышы. Груздава Паст. 2. Toe ж, што i ч а р а п о к. Чэрап — пабіты гаршчок. Вялікія Нястанавічы Лаг. Бліноў во такая рэшата напякалі, а сала ў чатырох чэрапах было, Вузла Мядз. 3. Абломак, чарапок. Чэрап пабіты ад гаршка. Старыя Трокі Трак. Чарапы былі ад саганоў. Граўжышкі Ашм. Збан разбіўся на чарапы. Темзы Шальч. ЧЭРВ, ЧЭРФ зб. ж. Toe ж, што i ч а р а. Чэрв — вусень пчол. Старыя Смільгіні Воран. Пчолы чэрф пускалі. Мыто Лід. Чэрф залажыўшы пшчолы. Темзы Шальч. ЧЭ'РВІ гл. ЧАРВЯ'К ЧЭФ ВІЦЬ гл. ЧАРВТЦЬ ЧЭРВУСУНКА гл. ЧЫРВО'НКА ЧЭ,РГА/ ж. 1. Toe ж, што i ч а р а д а I, 7. Прыходзіць чэрга, i чэржнік гоніць кароў. Каменка Стара Сакол. 2. Toe ж, што i ч а р а д а I, 1. Пастух жэне чэргу ў лес. Альхоўцы Лях. ЧЭ'РЖ Ш К м. Той, хто пасе статак па чарзе. Раней нанімалі пастуха, цяпер той, чыя чарга,— чэржнік. Стральцы Гродз. Прыходзіць чэрга, i чэржнік гоніць кароў. Каменка Стара Сакол. ЧЭФКАЦЬ гл. ЧА'РКАЦЬ ЧЭФНЯ ж. 1. Чорная фарба. Кару альхову, жалеза i м у чан варым — i гэта чэрня, фарбавалі. Вецярэвічы Пух. 2. перан. зб. Зборышча бандытаў, зород. Вайной чэрня нападала. Будзіць чэрня хадзіць, i не будзіць лішнтега месца для цябе. Саланое Віл. ЧЭФПАНЕ н. Чэрпанне. Тым чэрпанём воды я ўжэ змучыласе. Курашэва Чыж. ЧЭФПАЦЬ незак. 1. Выцягваць ваду са студні. Чэрпаяць ic студні ваду. Завельцы Астр. Баба чэрпае ваду. Паляцкішкі Воран. С калодзіся чэрпаюць ваду. Вострава Мает. Ваду вядром чэрпаюць. Дакудава Лід. Чэрпе воду с калодзеся, чарпу воду, чэрпам воду с калодзеся. Дзяніскавічы Ганц. Ваду чэрпаць. Рудня Астравітая Чэрв. Ваду чэрпаў. Малькуны 1гн., Старыя Трокі Трак. 2. Набіраць гразь (ваду) праз верх абутку. 1шла праз балота, боты праз верх чэрпалі гразі. Ёдлавічы Брасл