ЧУЛО'К м.- Панчоха. I чулкі, i абуванне — усё здзела. Юркава В.-Дзв.; параўн. руск. чулок тж'. ЧУ'ЛЫ I прым. Спагадлівы, памяркоўны. Чулы чалавек, добры. Едлавічы Брасл. Чулы чалавек, сазнае, што трэба памагці другому. Азяраны Раг.; параўн. польск. czuly тж'. ЧУ'ЛЬІ II прым. Дужы, здаровы. Чулы — хоць стары, але чулы, нішто, рухомы, а як нячулы, то ў$со кажы яму, нічога не панімаіць, маўчыць, як сціна. Ахрэмаўцы Брасл. Яму восімдзісят гадоў, а ён яшчэ чулы, верніць, як звер. Мярэцкія Глыб. Чулы яшчэ, добра чуецца. Граўжышкі Ашм. Чулы чалавек — васолы, бодры, ідзе як ня чуецца, як нясе яго хто. Старый Смільгіні Boран. ён яшчэ чулы, можа рабіць. Рыбчына Віл. ЧУМА7 ж. 1. мед. Чума. Чума — хвароба. Альхоўка Навагр. Чума на людзей нападала. Вузла Мядз. 2. перан. Адходы пры ачыстцы збожжа. Чума — у сякая змесь, смяццё, пыл, кастра; чума — горшыя атходы чым шуспіца. Груздава Паст.; параўн. літ. čiŭmalai тж'. ЧУМАДА'Н, ЧУМУДА'Н м. Чамадан. Узяла свой чумадан i паехала. Галыианы Ашм. Чумадан сабраў i пашоў. Плябанцы Ашм. У чумуданя ляжыць. Граўжышкі Ашм. ЧУМА7К м. зневаж. Неразумны чалавек. Чумак нейкі, не панімаеш, што пляцеш. Новіны Нясв. Чумак ты! Навасёлкі Свісл. ЧУМУДА'НЧЫК м. памянш. Чамаданчык. Чумуданчык быў у міне. Рагулішкі Даўг. ЧУ7НГ, ЧУ'НЬГ мн. 1. Лапці, плеценыя з нітак, хвяровачак. Чуні вязалі кручком, з лёну, с паку ля. Кру чок віць вяроўкі, чуні дзелаць. Дзёрнавічы В.-Дзв. Чуні плялі з пакула хушчага. Чуні плялі кручком. Пярэкі В.-Дзв. Чуні з таўстых нітак робілісі. Манякова Міёр. Чуні рабіліся з нітак. Крэва Смарг. Бало, напроду пачіс, посучу да навяжу чуней дітюм, да так i ходылы. Сіманавічы Драг. Чуні з вяровачак дзелаюць, з нітак. Яніна В.-Дзв. Чуні кручком плялі. Кіралі Шчуч. Чуні паробім i жыта жнём у чунёх. Груздава Паст. Лапці з лыка плялі, чуны — з аборак. Чуны c пянькі плялі. Чун усценж раздзёрлаў. Рыбчына Віл. Чуны — з тоненькіх вяровачак. Чычалі Швянч. 2. Лапці, плеценыя з лазы. Малы надзярэць лазы два кулі, прынясець, чунь с/гляцеўбУВалынцы В.-Дзв. 3. Клеены гумавы абутак. Чуні клеілі з рызіны. С'кіхаў чуні рабілі. Завельцы Астр.; параўн. літ. čiŭnke, čiuńke тж'. ЧУНКР мн. Наскі. Чункі — шкарпэткі называлi. Кальнішкі Шальч. ЧУНЬКІ' мн. памянш. да ч ў н і 1. Чунькі ўместо тапачак. Яніна В.-Дзв. ЧУП гл. ЧУБ ЧУ'ПАЦЬ незак. экспр. Ісці. Трэба чупаць пяшком у Чэрвень. Рудня Астравітая Чэрв
Дадатковыя словы
с/гляце^бувалынцы, скіхаў, сігляцеўбувалынцы, чульі, чуньг, чўней, чўны, чўні
13 👁