Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 565  ▶ 
шов. Дзмітравічы Кам. С чужымі дзецьмі цяжко. Крычыт на чужые дзеці. Смаляніца Пруж. Я і'м чужы чалавек. Вецярэвічы Пух. 2. 3 другой мясцовасці. Быў шчэ раней такі звычай, што чужой дзеўкі ў вёску не бралі. Збляны Лід. Я люблю чужы нарот, да мяне часта-прыяжджаюць. Навасёлкі Лід. Німа таго дня, кап хто чужы да нас не прышоў. Ністанішкі Смарг. 3. Не аднаго гнязда, вывадка. Як чужыя парасяты, свіння будзіць рэзаць. Завельцы Астр. 4. Не ўласны, які належыць іншым. На чужую ніўку хадзіла (зарабляць). Саланое Віл. Сядзі, баба, у чужой хаце. Саланое Віл. Петушок нарушаў певам пшчаліны спакой i чужих кляваў. Месянцы Брасл. V Свой са сваім біся, а чужы не мяшайся! На чужим кані i ў вадзе злась. Чужая болька H i кому не баліць. Чужы хлеп пірагом пахніць. Вузла Мядз. Чужога не хачу, а сваяго ні папушчу. Кураполле Паст. Чужога не б яры, свайго не пускай. Ёдупка Шальч. На чужом няшчасці не паставім свайго шчасця. Пераброддзе Міёр. О Чужая косць—няродная кроў. У яе сыны, дзеці, унукі, а мужык — чужая косць, яна яго выгнала. Камянка Шальч. Чужыя багі — гран, чужыя мужы. Я не ішчу чужих багоў, у мяне свой ёсць. Пераброддзе Міёр. ЧУЖЫНА' ж. Чужы край, чужая старана. Надаесь на чужыне жыцъ, паеду на родзіну. Адзін адзіненькі живе на чужыне. Альхоўцы Лях. ЧУ'ЙКА ж. 1. Армяк. У нас ермякі, а за Вялъёй чуйкай звалі. Завельцы Астр. Кажух, а наверх чуйку накладалі, суконна чуйка. Новікі Гродз. Чуйка доўга, а марынарка каротча. Чуйка проста пашита (не адразная). Чуйкі с сукна шылі. Чуйка — ўродзі як тулуп, с сукна. Васілевічы Гродз. Чуйка, з сукна шылі. Чуйку адзеў i гуляў. Каўняны Гродз. Чуйка — адзенне. Чычалі Швянч. На кожуха наложив чуйку i поіехав до ліеса по дрова. Курашэва Чыж. 2. Верхняе жаночае адзенне, падобнае на армяк. Бабы чуйкі насілі, як ярмяк. Магуны Паст. Калісь ткалі i шылі чуйкі, такі кляшовы плашч суконны. Баброўнікі Гарад. 3. перан. Той, хто мае прыгнечаны, ашаломлены, неахайны выгляд. От ужэ гэто чуйка, ны чоловік: i одэжа на ёму бы на старчёвы, i опушчаный някый, бы на ёго ввэсь світ звалывся. Сіманавічы Драг. 4. Мянушка. Чуйка — так празывалі аднаго. Чычалі Швянч.; параўн. польск. czujka вартавы'. ЧУЖ АЦЦА незак. Калыхацца, гойдацца (уверх i ўніз або ў бакі). Калыска чукалася. Жылі Іўеў. Вазьмі пачукай дзіця! Яно чукаецца. Азяраны Раг. ЧУКУЛЯ'ДА, ЧЫ КУЛ ЯўА ж. Шакалад. Сама галодная, а сабаку чукуляду купляе. Солы Смарг. Чыкуляду купіла. Паляцкішкі Воран.; параўн. польск. czekolada тж'. ЧУЛГНДРА ж. зневаж. Нязграбная, неахайная, нядбайная жанчына. За харошым мужам i чуліндра — жана! Мішневічы Шум.; параўн. літ. pečialinda 'той, хто сядзіць з'а печчу
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

чукуляда, я^а
5 👁
 ◀  / 565  ▶