Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 565  ▶ 
ц а 5. Я чую слабым i скажу, як жыць. Ахрэмаўцы Брасл. 4. Успрымаць абаняннем. Такая краска, нічога ні чуваць. Солы Смарг. Чуваць тхліна. Номікі Бабіц. 5. Адчуваць смак чаго-н. Чуваць соль. Малахоўцы Бар. О Там, дзе пятуха не чуваць — далёка. Расцець гэта трава там, дзе пятуха не чуваць — далёка ў лесе. Кураполле Паст. ЧУГА'Н гл. ЧЫГУ'Н Ч УГУН гл. ЧЫГУ'Н ЧУ'ДА н. І ж. Цуд, дзіўныя здарэнні, падзеі. Чуда сатварылася: яна яму кіпцямі морду абадрала. Пераброддзе Міёр. У гэту ноч у леся чуда тварылася. Груздава Паст. Тэга ж нада ікая чуда. Пярэкі В.-Дзв. Чуда была ў нас: пчолы ў рукаве кажу ха сіделі i чарачкі сделалі. Прэдэ Даўг. Я яшчэ табе чуду скажу. Едлавічы Брасл.; параун. руск. чудо тж'. ЧУДА'ЧКА ж. Дзівачка. Такая чудачка, абы-як адзенецца. Пераброддзе Міёр.; параун. руск. чудачка 'тж\ ЧУДЗГЦЬ, ЧУДГТІ незак. 1. Дзівачыць, вытвараць, смяшыць. Тдзе i будзя чудзіць. Альхоўцы Лях. Позбіралісе всіе в хату i началі чудіті. Курашэва Чыж. 2. Гаварыць няпраўду, бязглуздзіцу. Ты нэ чуді, кажы правду. Курашэва Чыж.; параун. руск. чудить 'тж\ ЧУДЗЬ ж. Тое ж, што i чу да. Ці ж гэто не чудзь? Валеўка Навагр. ЧУДНЫ' прым. Дзіўны. Чудная дзяўчына. Ёдлавічы Брасл.; параун. руск. чудной 'тж\ ЧУЖ ою. Лухта, глупства, мана. Чы гэта праўда? — Чуж. Темзы Шальч.; параун. руск. чушь тж'. ЧУЖА'К м. Чужынец. У канцы сяла адны чужакі насяліліся. Мачаск Бярэз. ЧУЖ АНГНА зб. ж. Чужыя. Чужаніна сойдуцца i жывуць, i раднёй стануць. Чапаеўскі В.-Дзв. ЧУЖ АНГЦА ж. Чужая. Яна мне чужая, чужаніца. Альхоўцы Лях. ЧУЖ АПА'НЕЦ м. Тое ж, што i ч у ж а к. Етыя не нашы, чужапанцы. Беразіно Докш. ЧУЖ А'НСЕ незак. Цурацца, чужацца. Бліскі своякі, а так чужаюцце. Курашэва Чыж. ЧУЖА'Я-ЧУЖАНГНА ж. Тое ж, што i ч у ж а н i ц а. Сын родны, а нявестка — чужая-чужаніна. Кухты Віл. ЧУЖА'Я-ЧУЖЬГМ ж. Тое ж, што ч у ж а н \ ц а. Яна чужаячужым ей, што ш яе прыглашаць. Кіралі Шчуч. ЧУЖ НІ'К м. Госць. Для чужніка дзержалі сала. Кураполле Паст. Як чужнік, трэба падаць на стол лепшага. Саланое Віл.* ЧУЖЬГ, ЧУЖЭ'Й прым. 1. Не родны, з чужой сям'і. Мая хазяйка i чужога дзіця глядзіць, i есці дась, i ўгасціць. Вузла Мядз. Любых я жалею, мне i чужых жалка: удавы i сірот. Месянцы Брасл. Ён чужых любіць. Саланое Віл. Чужыя дажа дараць па дваццаць рублей с пары. Збляны Лід. Хтось чужэй пры
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

ансе, апанец, сямі, чуган, чыгун
18 👁
 ◀  / 565  ▶