Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

Люб. Жоравы чарадой паляцелі, парадачкам. Магуны Паст. Чарада гусей. Альхоўцы Лях. Чарада птушак. Курэй дзве чарады. Рудня Астравітая Чэрв. Вірабейкі прывядуць сваю чараду i ядуць с курамі. Вецярэвічы Пух. 3. Чарада сабак. Сучка ляціць с чарадой сабак. Кудзялянцы Шальч. 4. у знач. прысл. чарадой. Чарадой водзяцца сабакі, адзін за аднім. Магуны Паст. 5. Гурт, натоўп. Чарада дзяцей. Магуны Паст. Цяшка было такую чараду дзяцей накарміць. Галубы Мает. Чарада дзяцей у яго. Пацаўшчына Дзятл. Ой, дзяцей чарада сабралася. Рыбчына Віл. Ідзе чарада дзяцей. Альхоўцы Лях., Пасека Ст.Дар. Чарада дзяцей была. Багушэвічы Бярэз. Череда цыганэў. Азарычы Шн. 6. Куча. Чарада грыбоу. Рудня Чэрв. 7. Чарга. Чарада мая пастара карміць. Валынцы В.-Дзв. Чарада пасці кароў. Дзёрнавічы В.-Дзв. Чыраз дзве нядзелі чарада [карру пасціць]. Чапаеўскі В.-Дзв. ЧАРАДА' II ж. бат. Ваўчкі. Набяры чарадэ i паку пай дзіця, памагая ад залатухі. Кіралі Шчуч. Чарада ад залатухі, набрала чарады. Навікі Лудз. ЧАРАДЗЕ'Й м. i ж. 1. Чараўнік, шаптун. Чарадзей замаўляе. Кіралі Шчуч. Чарадзей мох ачараваць што-коляк. Гемзы Шальч. 2. Чараўніца. Катора баба чарадзей — у яе ў хаця муся брудна быць. Кудзялянцы Шальч. ЧАРАДО'УКА ж. Рад. Шашок усіх курэў парэзаўшы i ў чарадоўку паклаўшы. Рагулішкі Даўг. ЧАРА'Н I м. Месца на печы каля коміна. Чаран, на чаране \ гарачо. Старыя Смільгіні Воран. ЧАРА'Н II м. Дзяржанне, ручка. Чаран у нажы зламаўся. Беразіно Докш. Зламаўся нош, асталіся чараны. Мярэцкія Глыб. ЧАРАНЕ, ЧАРАНО' н. 1. Тое ж, што i ч а р ан II. Чаранё да нажа. Жылі Іўеў. 2. Цаўё ў лыжцы. Чарано ў дзераўлянай лышкі было. Крэва Смарг. Чарано ўрабіла ў лошцы. Бакшты Іўеў. 3. Дзяржанне ў выглядзе круглай палкі ў розных прыладах. Чарано ў качарзе, у памяла. H ада зрабіць другоя чарано да малатка. Гемзы Шальч. Чарано ў вілах. Гемзы Шальч. У цэпе чарано i булаўка. Дэгшні Шальч. ЧАРАНО'К, ЧЫРЫНО'К м. памянш._ 1. Toe ж, што i ч ap a н II. Чаранок у нажы, вілкі на чаранку. Масілавічы Сл. Чаранок у нажэ. Міратычы Карэл. 2. Toe ж, што i ч а р а н ё 3. Чаранок у вілах. Парэчча Гродз. Вілкі насаджваюць на чаранок. 3 гарэшніку рабілі чаранкі віл. Малахоўцы Бар. Чаранок да відлаў, да рыдлёўкі. Вострава Мает. Чаранок да памяла paбілі. Мсцібава Ваўк. Чаранок на качаргу. Рудня Астравітая Чэрв. Мытла насаджана на чырынок. Дзмітравічы Кам. Чаранок у кацюбя паламаўся. Лука Нараўк.І ЧАРАПА'ШКА ж. Кубак. Чарапашка — кружка дзеравяная. Рудня Чэрв.ў ; ЧАРАП'Ё зб. н. U Чарапкі. Чарап\ё асталося ат міскі. За