Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 565  ▶ 
сценячкоў некалькі, нада штобы вашчына была асвежана. Maсілавічы Сл. СЦЕП м. перан. Вялізнае поле, прастор. Такі сцеп лёну засеялі! Вецярэвічы Пух.; параўн. руск. степь стэп'. СЦЕПАНУ'ЦЬ зак. Страсянуць што-н. адным узмахам рук, трапануць. Сцепані хустку! Новіны Нясв. СЦЕ'ПАУКА ж. Мянташка. Сцепаўка — касу тачыць, вуйстрыць. Беразіно Докш. СЦЕ'ПАЦЬ незак. 1. Трасучы, узмахваць чым-н.; вытрасаць. Кросна торгаюць i сцепаюць, бы ўстрахнуць. Я сцепала ходнікі. Дзяніскавічы Ганц. 2. Вастрыць. Сцепаўка — дошчачка, якой сцепаюць mcy. Беразіно Докш. СЦЕРАЖ НЫ ' прым. Асцярожны. Сцеражны чалавек сцеражэ сябе. Сцеражнога і бох сцеражэць. Вузла Мядз. СЦЕФ ВА ж. лаянк. Сцерва, падла. «Сцерва старая!» — кажу ць на бабу. Альхоўцы Лях. СЦЕФ ПЕЦЬ зак. Сцярпець. Каб я гэта сцерпіла — i npaŭшло n. Кураполле Паст. СЦЕФ ПНУЦЬ зак. Ацячы, апухнуць. Рука сцерпла. Старое Сяло Зэльв.; параўн. літ. tirpti нямець'. СЦ ЕФ Ц І, СЦЁРЦЬ зак. 1. Ператварыць у мяккую масу. Сцерла суніц два літры. Кузьмічы Люб. Картофлю сатрэш i бапку спячэш. Мсцібава Ваўк. 2. Сціраннем зняць пыл i іншае з якой-н. паверхні; памьщь. Нада стол сцерць. Кдралі Шчуч. Алех, стры стала! Стральды Гродз. Такая дзеўка i не сатрэ падлогі! Вецярэвічы Пух. 3. Апрадаваць пры дапамозе церніцы. Я к упярот, то i на печы яшчэ сушылі лён, я с печы яшчэ сцерла. Навасёлкі Лід. Мяць бярэш жменю [лёну], сатрэш, перадаеш чысціць. Завельцы Астр. 4. перан. Загубідь, знішчыць. Фашысты сцерлі столькі народу. Вецярэвічы Пух. СЦ ЕФ ЦІСЯ зак. перан. Змарнавадца, без карысці прайсці. Сцерліся маладыя лета! Малыя АўдюкІ Калінк. СЦЕ'Ш КА гл. СЦЕ'Ж КА СЦЕ'Ш Ы ЦЦА зак. Надешыцда. Hi сцешыцца бацька: такія дзеці, так слухалі. Вецярэвічы Пух. СЦЁБАЛЬ м. Тое ж, што i с д е б ел ь 1. Беняконі Воран. СЦЁБАЦЬ гл. СЦЯБА'ЦЬ СЦЁБНУЦЬ зак. Сцебануць. Трэба яго сцёбнуць віткай. Чычалі Швянч. СЦЕГЦІСА зак. Паказацца вельмі доўгім, здоўжыцца. Сёні мне дзень сцёгса: думала вечар, а яшчэ три часы. Кузьмічы Люб. СЦЁЖ АЧКА ж. памянш. Прабор. Зраблю сцёжачку напрост у валасах. Хатынічы Ганц. СЦЁК м. Нахіл страхі, па якому сцякае вада. Шлапаватая страха гніе — сцёку няма. Галынаны Ашм. СЦЁКІ толькі мн. Гнаявая жыжка. Сцёкі с хлява ідуць. Мсцібава Ваўк. Сцёкі вялікія кала хлева. Вецярэвічы Пух
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

вўйст, сцеж, сцепануць, сцепаука, сцепаць, сцябаць
9 👁
 ◀  / 565  ▶