Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 565  ▶ 
ткац. Мера даўжыні палатна. Тры сценкі палат на выткала. Дакудава Лід. СДЕ'НКА II ж. 1. Дарожка каля гародаў, гумнаў. Паўз гумны ішла сценка. Мачаск Бярэз. Сценка — дарошка каля гумнаў. Бакшты Іўеў. Сценка — дарошка праз агарод. Рыбчына Віл. Сценка — на выган дарошка. Дакудава Лід. Сценка — каля граніцы вёскі. Ракаўскія Швянч; Сценка — проходная дорошка коло хат — сценкі. Хатынічы Ганц. 2. Дарога паміж палеткаў. У полі сценка праходзіць. Пагналі кароў npac сценку. У Навасёлкі пайшоў сценкай. Навасёлкі Лід. Сценка — дарога ў поле. Сценка І дарога между палосамі, палосы былі ідліныя. Малахоўцы Бар. Дарожка між палеткаў — сценка. Альхоўцы Лях. Дарожка паміж палёў i каля хаты — сценка; на сценку пашоў. Жылі Іўеў. Палетак адзін разбіваецца сценкай на два. Дарога между палёў — сценка. Дзяніскавічы Ганц. Сценка — дарошка, што раздзяляе адзін палетак ад другога, ей можна праехаць, збоку травка расце. Старыя Смільгіні Воран. Сценка — дарога між палямі. Міратычы Карэл., Старое Сяло Зэльв., Рудня Астравітая Чэрв., Малыя Аўцюкі Калінк. Сценка — дарога ў полі. Гайна Лаг. Сценка — дарога на поля ад будынку. Вязынка Маладз. 3. Дарога ад вёскі да вёскі; дарога праз лес. Дарога ад дзярэўні да дзярэўні — сценка. Граўжышкі Ашм. Як 'нада ісцІ на Данюшава, гавораць: «Сценка там, сценкай ідзі!» Жодзішкі Смарг. Между пахатнай зямлі сценка прама ў другую дзярэуню. Масілавічы Сл. Былі ў лясу дарошкі — сценкі. Глівін Барыс. 4. у знач. прысл. Сценкай, сценкаю. Па дарозе, па сцежцы. Не пайшла дарогай, а пайшла сценкай. Мачаск Бярэз. Як пойдзеш патайною дарошкаю — сценкаю, то хутчэй s дойдзеш да дзярэўні. Галубы Мает. Вышаў на сценку тую, ііцоў сценкаю Міратычы Карэл. Сценкаю ідзе, ішоў сценкаю. Старое Сяло Зэльв. Паехаў сценкаю. Малыя Аўцюкі Калінк. СЦЕ'ННЫ прым. Насценны. Сценны загарак у мяне i два будзільнікі. Завельцы Астр. СЦЕ'НТЫ дзеепрым. Зрэзаны. О Сщнта шыя — бяда, гора, шмат клопату. Ей сцента шыя, як я зах!варэю: трэба самой усе рабіць, паліць у пены. Кіралі Шчуч.; параўн. полъек. ści§ty 'тж\ СЦЕНЬ м.хж. 1. Ценъ. Сцень ад чалавека. Якубова Рас. Сцень бываіць ат чалавека, а цепь — ат дзерыва. Якубова Рас. Сцень ад чалавека, ад дзерава. Мярэцкія Глыб. Сцень бальшы ўжо. Глівін Барыс. %. перан. Хто вельмі худы. Так схварэла матка — адна сцень. Мішневічы Шум. ' С Ц Е ў Ь К А ж: Тое ж, што і с ц ё н к а І, 1. Даўней вісяць на сценькі баранкі [скруткі лыка], з іх лапці плялі. Месянцы Брасл. СЦЕН Я'ЦЩ ЦА зак. Пакрыцца тонкім лёдам, замерзнуць. Ужо сценяцілася рэчка. Дакудава Лід., Завельцы Астр. СЦЕНЯЧОЖ м. памянш. Скрылёк воску. На трэці гот бярэш
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

сденка, сценты, яцщ
8 👁
 ◀  / 565  ▶