Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 565  ▶ 
Баброўнікі Гарад. Каля цэрквы ест гулачка. Збляны Лід. Мы хадзілі ў цэркву за дзевяць кілометраў, i толькі перад цэркваю абуваліся. Вузла Мядз. У цэркву хадзіла. Рыбчына Віл., Паслене Лудз., Мярэцкія Глыб., Ністанішкі Смарг. У цэркву ідучы, вона згубіла рубля. Смаляніца Пруж. ЦЭФ ЭП м. пчал. Вадкі мёд. Незалеплены жыткі мёт завецца цэрэп, ён не мае вартасці — плахі мёт. Пчолы зробяць цэрэп, то машуць крыламі, кап воду выпарыць. Мсцібава Ваўк. ЦЭ'ТЛІКД мн. 1. Вузкія палоскі ці пасачкі матэрыялу, прышытыя да чаго-н. для завязвання. Цэтлікі прышыла да фартуха. Едлавічы Брасл. 2. Клінкі, устаўкі. Цэтлікі ўстаўлялі ў штаны. Азяраны Раг.; параўн. ням. Zettel значок'. ЦЭ'УКА I, ЦЭ'ЛКА, ЦЬГВКА ж. ткац. Трубачка для намотвання нітак. Цэўка ў чаўнык закладаецца, а на цэўку ніткі намотваюцца. Цэўка ў чаўныку насожана на пруток. Лука Haраўк. Цэўка ў чаўніку. Грыкені Вільн., Ваеілевічы Гродз. Ніткі наматваюцца на цэўку. У чалнок укладваецца цэўка. Малышы Лід. Бярэш цэўку i сукаеш у калаўрот. Солы Смарг. Цэўкі cyкалі. Дзераўное Стаўб. Цэвак з дзерава нарабілі. Кудзялянцы Шальч. Цэўка — тонкая трубачка, на якую наматваюць ніткі i закладваюць у чаўнок. Сукаць цэуку нада. Асавец Віл. Нада цэўку насучыць. Ахрэмаўцы Брасл. На цэўку намотаныя ніткі закладаюцца ў чаўнок. Пацаўшчына Дзятл. Сукалі цэўкі на сукало. Насучы цэўку, буду ткаць кросна! Альхоўцы Лях. Адна цэўка, а много — цаўкі. Навасёлкі Свісл. На ц'элку сучым i тком таею цэлкаю кросна. Дзяніскавічы Ганц. Сучат цывку. Дзмітравічы Кам. Ц Э Т К А II ж. анат. 1. Локцевая косць. Паламала цэўку. Альхоўды Лях. Цэўка баліць. Старое Сяло Зэльв. 2. Частка рукі, нагі. Цэўка — ад кулака да локця. Магуны Паст. Цэўка — рука да локця. Дзёрнавічы В.-Дзв. Цэўка — пярэдняя часць нагі. Старое Сяло Зэльв. Ліпаў многа, таўсціні з цэўку. Валынцы В.-Дзв. ЦЭ'ХА ж. Посцілка, дзяружка. Накрыўся цэхаю радняною. Азарычы Пін. ЦЮ ГА-ЦЮГА' выкл. Выкрык, якім праганяюць ваўка. «Цюга-цюга, бяры, цюцька, ваўка!» — Так гналіся за ваўком i крычалі. Вузла Мядз. Але як сталі крычаць людзі: цюга-цюга ваўка! — дык, нябэсь, пацяўся назат у лес. Адамава Валож. ЦЮК м. Вязка, скрутак чаго-н. Лыка ў цюк звязвалі. Caланое Віл. Лён часалі на грэбні i вязалі ў цюк. Беразіно Докш. У цюкі б'юцъ сена. Малышы Лід. ЦЮ КАВА'ЦЬ, ЦКЖ УВА'ЦЬ незак. Цюкаваць. Цюкавалі цюкі. Кураполле Паст. Сено цюкувалі ў цюкі. Мсцібава Ваўк. Леташню салому цюкувалі. Ялова Пруж. ЦЮ 'КАЦЬ I незак. экспр. Красаць, сячы чым-н. Гарун naложаць на бляшачку i цюкаюць, гарун загараецца. Дзёрнавічы
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

бюцъ, уваць, цэлку, цэтлікд, цэука
4 👁
 ◀  / 565  ▶