Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 565  ▶ 
было цапов. Рагулішкі Даўг. Цапом калісьці малацілі. Кудзялянцы Шальч. Цапом ідзеш малаціць. Ністанішкі Смарг. Цапом б'ёш, даўней цапамі абівалі вусы ў ячмені, пойсавалі ячмень. Руднікі Шальч. Малацілі даўней цапамі. Грыкені Вільн., Стральцы Шальч. ЦЭП II м. i ж. 1. Ланцуг. На цапы навязваюць кароў, кол убіваюць у зямлю. Пасіене Лудз. 2. перан. ваен. Трупа людзей, размешчаная па адной лініі. Натходзіць цэп немцаў, а мы ў акопах сядзелі. Вуз л а Мядз. Як ішоў цэп — кругом гарэлі еёскі. Вялікія Баяры Шчуч. Цэп немцаў як Шла, i нас акружыўшы. Вялікае Сяло В.-Дзв. Лапанка была, ішлі цэпам салдаты. Руднікі Шальч. ЦЭПАВГШ ЧЭ гл. ЦАПАВГШ ЧА ЦЭП ГЛ ЬШ СКО н. Тое ж, што i ц а п а в і д л а. Быў цэп, цэпільніско, у яго была булова, i білі ім. Хатынічы Ганц. ЦЭПГЛЬНЯ н. Toe ж, што i ц а п а в і д л а. Цэп мае цэпільня, біяк, вужык, прывяску. Сакаляны Сакол. ЦЭП ГСКО н. Toe ж, што i ц а п а в і д л а. У цэпе біч i цэпіско. Сапоцкіна Гродз. ЦЭ'ПКІ прым. Учэпісты. Дзяцел цэпкі: дуя дзюбай, упёршыся лапкамі. Малі Астр.; параўн. руск. цепкий тж'. ЦЭ'ПЛІ мн. Соплі. Цэплі цячэць [цякуць] з носа, як бутылкі павесіўшыся. Ёдлавічы Брасл. ЦЭЛІНУЦЬ зак. экспр. Укусіць. Цэпнула гадзюка за костачкі. Старыя Смільгіні Воран. Ц ЭР I, ЦЫР м. 1. бат. Губа. На бярозе расце цэр — грыб такі. Мачаск Бяроз. Цыр расце на дубі. Тухавічы Лях. 2. Вырабленая губа для дабывання агню. Цэр на алешыне, калі цэр у попеле памачыць, высушыць i пабіць, ён жоўты такі i гарыць, іскра папала на цэр — патушыш. Рудня Чэрв. Цыр зроблвны з губы i устаўлены у крэсіва. Тухавічы Лях. ЦЭР II м. пчал. 1. Тонкае покрыва, абалонка з воску, вашчыны. Цэрам, пласцінай пчолы закрываяць мёт. Цэр паставілі щолы. Груздава Паст. 2. Чарва. У гонках цэр матка палажыла, то мёт не узліёць. Лучшы паткорм этаму цэру. На трутнёвым цэр заложана. Быстрыца Астр. ЦЭ'РА I ж. Тое ж, што i цэр I, 1. На бярозе расце цэра. Цэра урушная, жоўтая, між расколіны ў бярозе расце. Рудня Астравітая Чэрв. ЦЭ'РА II ж. Колер твару. Яка дзевачка нічога, i цэра харошая. Івашкаўцы Смарг. Адзін чалавек цёмнай цэры, другі — светлай. Завельцы Астр.; параўн. польск. cera 'тж\ ЦЭФВЫТЫ незак. Чахнуць. Сіманавічы Драг. ЦЭФКАВА, ЦЭФКАУ, ЦЭФ КВА ж. Царква. У цэркаву цяпер ні ходзяць. Асавец Віл. Даўна тут была цэркава. Саланое Віл. Цэркаў там была — i патанула. Беразіно Докш. Маладыя ў цэркаў ня ходзяць. Малахоўцы Бар. Цэрква, а на ту страну — школа. Малышы Лід. Найбольша цэрква ў Мастаўлян
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

бёш
11 👁
 ◀  / 565  ▶