Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

вагр. Я ездзіла цалютку зіму. Баброўнікі Гарад. 2. Жывы, непаранены. Неяк прайшоўся ўсе тры вайны, i цалюткі астаўся. Дабрынёва Дзярж. ЦА'ЛЯ ж. Мера даўжыні, роўная 2,54 см. Плашчакі — шырокія бярвёны, восям цаль. Быстрыда Астр'.; параўн. польск. cal тж'. ЦАЛЯ'К м. 1. Toe ж, што i цал. Дзе якая горка, цаляк узарэ, не ўродзіць. Жылі Іўеў. 2. у знач. прысл. уцаляк. Уцэла капаць лапатай. Не распахаў баразну, уцаляк капаю бульбу. Гемзы Шальч. ЦАЛЯ'ЦЬ незак. Цэлідца. £н цаляў яму ў галаву, ды не naпаў. Альхоўцы Лях. ЦАМАНТО'ВЫ гл. ЦЫМАНТО'ВЫ ЦАМБРАВГНА гл. ЦЭМБРАВІ'НА ЦАМЭ'НТ гл. ЦЬГМАНТ ЦАМЯНТО'ВЫ гл. ЦЫМАНТО'ВЫ ЦАНА' ж. Цана. Той год цэны павысіліся на парасят. Давадзі да точнай цаны! Месянцы Брасл. Бывала, перадлетам цёнгля падымаецца цана на хлеп. Кіралі Шчуч. 0 Цаны-мёры нет— вельмі дорага. Як тата кажыць — цаны-меры нет. Буды В.-Дзв. ЦАНДАЛЕ'Й гл. ЦЫМБАЛЕ'Й ЦАНІ'ЦЬ незак. 1. Дорага ацэньваць; даражыць чым-н. Даўней цанілі зямлю. Грыкені Вільн. 2. перан. Паважаць каго-н., даражыць. Як будзіш добрым, то i людзі цябе будуць цаніць. Солы Смарг. 'Гакі друг, я цаню яго. Месянцы Брасл. ЦАНТАБО'Р м. цясл. Вялікі свердзел. Цантаборам дзірку большую свярлілі. Дакудава Лід. ЦАП выкл. у знач. вык. Цап, хваць. Ён. мяне цап за плячо. Лоск Валож. Сабака цап мяне за паджылкі. Рагулішкі Даўг. Цап — i пашоў. V Я к гультай за работу, а мазоль за руку — цап! Малі Астр. ЦАПАВГДЛА н. Цапільна. У цэпе — гэта цапавідла i біч — глаўныя часці. Асавец Віл.: гл. ДАБМ, карта № 257. ЦАПАВІ'СКА, ЦАПАВ ГС КО я. Toe ж, што i ц а л а в і д л а. Цэп — цапавіска, што ў руках трымаецца, i бужална. Грыкені Вільн. У цэпе — цапавіско. Касілавічы Дзярж. ЦАПАВІ'Ш ЧА, ЦЭПАВГШ ЧЭ н. Toe ж, што i ц а п а в i дл a. Цапавішча да цэпа. Груздава Паст. Цэпавішчэ — за што трымаюць рукамі. Чычалі Швянч. ЦАПАУЕ н. Toe ж, што i ц а п а в і д л а. У цэпе — цапаўё, што дзяржаць у руках. Вузла Мядз. ЦАПА'ЦЦА незак. Чапляцца. Цапаецца трава за рукі. Baлынцы В.-Дзв. ЦА'ПАЦЬ незак. Ляскаць зубамі, кусаць. Ca зла сабака цапая зубамі. Альхоўцы Лях. ЦАПІ'ДЛА, ЦАПІ'ДЛО н. Toe ж, што i ц а п а в і д л а. У цэпе цапідла, a бічоўка на рамушку прывязана. Саланое Віл