Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

хоць i нікрасівая, ідзёт замуш. Буды В.-Дзв. Я хоць хлеба не мела, але дзеці вучыла. Дзераўное Стаўб. Я за маладых гадоў за сябе не выбрала, пасці замуш не прышлося, хоць былі ў мяне хлопцы. Дарава Лях. Хуч у мяне сям'я: i зяць, i нявестка, i сын у мяне хватае i сыру, i масла, i малака. Хуч памру, а дзіця раджу. Валеўка Навагр. 2. злуч. уступалъны (звычайна з заг. ладам). А спаць хочыцца, хоць мры. Оцкавічы Паст. Ногі — хоць рэпу сей. Жылі Іўеў. Хуць калі набяры рыбы. Лісна В.-Дзв. 3. злуч. размеркавальны. Хоць еш, хоць ня еш — усе роўна баліць. Лоск Валож. 4. часц. узмацняльна-абмежавальная. Прышлеце фатаграфію, хоць паглядзець, якія мы вышлі. Збляны Лід. Сынок скапаў хоць адну гратку. Солы Смарг. Хоць бы нядзельку пабыла пагода. Слабада Мін. 5. часц. узмацняльна-вылучальная. Хоць памох бы, да ні знаіць што. Саланое Віл. У нядзелю пакачаю [бялізну], хоч саграшу. Смаляніца Пруж. Як хуч здароўе, ходзіць як вахлак. Валеўка Навагр. V Хоць за вала, -абы дома не была. Вузла Мядз. О Хоць касой касіць — у вялікай колькасці. Цыбулі шмат насадзіў, як вырасця — хоць ты касой касі. Вот грыбоў у леся — хоць ты касой касі. Малі Астр. Хоць брашы — так есці хочацца. Хоць ты брашы, на хлеп гледзячы! Кемялішкі Астр. ХРАБЕ'Т гл. ХРЫБЕ'Т ХРАБО'НШ Ч м. заал. Хрушч. У нас храбоншчы былі, ціпер няма. Сапоцкіна Гродз. Храбоншчамі мы называли Парэчча Гродз. ХРАБО'СТКА ж. кулін. Яда, прыгатаваная з укісшага храбусту i цыбулі. Хробуст укіням у цэбар, ён укісня, туды цыбулькі i зробім храбостку i ядзімо. Кіралі Шчуч.; гл. х p а б ў c т. ХРАБРО'НШ ЧЫ мн. Toe ж, што i х р а б о н ш ч. Храбройшчы — такія жукі. Майскія жукі іх называюць. Пераброддзе Міёр. ХРАБУ'СТ, ХРАБО'УСТ м. бат. Ядомая трава адносіцца да асотавых, расце пераважна на нізкіх балоцістых месдах. Храбуст расце па балотсих. Каўняны Гродз. Храбуст кшакамі расце. Сапоцкіна Гродз. Храбусту много на гэтум балоці. Мсцібава Ваўк. Храбуст свіня ядзяць. Вострава Мает. Храбуст расце, гэто зелья. Навасёлкі Свісл. Храбоўст расце na ніскум мокрум месцы, лісця з зямлі, лісця як у хрэня, толькі вушшыя, такі яркі, шорсткі, свіня добра ядуць храбоўст. Альхоўка Навагр.; параўн. укр. храбуст, хробуст, польск. chrobupt, літ. grabŭzdas 'ядомая трава з шырокімі лістамі'. ХРАБУСТА'ЦЬ незак. 1. Есці з хрустам. Як есць хто гурка, яблыка, то храбушча. Кроль, як есць капусту ці моркву — храбушча. Мсцібава Ваўк. 2. перан. Разбіваць. Бацька прышоў пяны І храбушча талеркі. Малахоўцы Бар. ХРАБУСТКІ' прым. Які храбусціць. Зязюлкі храбусткія, крохкія, пераломваецца скоро. Дзяніскавічы Ганц. ХРАБУСЦЕ'ЦЬ, ХРАБУСТIE'TI незак. Есці з хрустам. Хра