Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 565  ▶ 
быць. Хораша жывём. Новіны Нясв., Альхоўка Навагр. Напісаў так хораша: памяць ад усіх дзяцей. Валеўка Навагр. Хораша шыў. Дакудава Лід. 2. Прыемна. Хораша глядзець, як машына картоплю сея. Вецярэвічы Пух. Натта ш запах, пахне хораша. Гальшаны Ашм. 3. Прыгожа. Хораша паўбіраныя дзеці. Гальшаны Ашм. Хазяіна [першы сноп жыта ў дзень зажынак] абвязвалі перавяслам, i кветкаў — рамашкаў, васількоў, кап хораша было. Дарава Лях. Салавей хораша пяе. Лоск Валож. Пеўчыя спявалі хорашо, жаласно спявалі. Альхоўцы Лях. Я на хорошо адзета. Міратычы Карэл. Тэпэр жывут людзі i смачно едзят, i хорошэ ходзят [добра апрануты]. СмаЛяніца Пруж. 4. у знач. вык. I яна да яго гэдак хораша. Валеўка Навагр. ХОРОШ У'ХА ж. Прыгажуня. Бона i стала такая красавица, такая хорошуха. Каўняцін Пін. ХОРО'Ш Ы, ХОРО'Ш ЫИ гл. ХАРО'ШЫ ХОРТ м. Паляўнічы сабака з гладкай поўсцю. V Ты худы, як xoprf. Валеўка Навагр. Hi чорт, ні хорт — кажаць, як хто развядзецца з жонкай, ці мужам. Малі Астр. ХОФЫ I, ХО'РЫЙ гл. ХВОФЫ ХОФЫ II толькі мн. Месца ў касцёле, дзе размяшчаецца хор. На хорах піяць хадзіла. Хоры ў каждым касцёлі, aptanu на хорах. Ахрэмаўцы Брасл. ХОФЬЩ м. Капач. Хорыкі — капачы. Хорыку плацілі дзесяць капеяку а мацяры — залатоўку за капание бульбы. Мсцібава Ваўк. ХО'ТКА гл. ХО'ДКА I ХОТЬГТЭ гл. ХАЦЕ'ЦЬ ХО'УЛЯ ж. Догляд. У добрай хоўлі быў конь. Быстрыца Астр. 0 Хоўлі ня ўзяць — быць худым. Грыва ўся ў калтуны паўецца, конь будзя худы, хазяін харашо корміць, а конь хоўлі ня возм'щь, будзя худы. Хоўлі ні бярэ карова, колькі яе ні кармі, усе роўна хоўлі ні бярэ. Рыбчына Віл. ХОУЧЛГВЫ прим. Хцівы, зайздросны. Хоўчлівы чалавек. Хоча ўхапіць толькі сабе. Нікалай хоўчлівы, залезе за вугал i не вылязя, паку ль не перабярэ ўсё i не выбярэ сабе. Вецярэвічы Пух. ХО'ХЛА ж. Шэрсць на хібе ў свіней. Хохла ў свіні — шэрсць каляная — Шла на шчоткі, у смалу шчотку задзелывалі — i часалі лён. Навікі Лудз.; параўн. літ. kaklas 'шыя\ ХО'ХЛІК м. міф. Чорт, нячысцік. Хохлік ездзіў на кані. Жылі Іўеў. ХО'ХЛЮШ м. мед. Коклюш. Хохлюш дзяцей забівая. Дакудава Лід. ХО'ХЛЯ ж. рыб. Доўгая жэрдка, прымацаваная да невада. Хохля — жэртка ля невада, хохлю гоняць сахавіламі. Хохля — палка восім метраў даўжыні, плыве na версе, вяроўка прывязвае хохлю да невада. Вецярэвічы Пух. ХОЦЬ, ХУЦЬ, ХОЧ, ХУЧ I. злуч. уступальны. Я к багатая
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

возмщь, харошы, хацець, ходка, хорый, хотка, хоуля
1 👁
 ◀  / 565  ▶