Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 565  ▶ 
ХАРАНГЦЬ III незакл Даглядаць. Хараніла n ты мяне, як бы ні ён. Валеўка Навагр. ХАРАСТБА' гл. ХАРАЖБА' ХАРАСТВСУ н. Краса, прыгажосць. Хараство на дварэ! H o мікі Бабіц. ХАРА'ХЦЯР гл. ХАРА'КЦЯР ХАРАША'НЫ прым. Пакладаны (пра жывёлу). Харашаны баран. Пацаўшчына Дзятл. ХАРАША'СТЫ прым. Toe ж, што i х а р а ш а н ы. Харашасты баран i маркач — гэто тоя ш. Дакудава Лід. ХАРАШ А'ЦЬ, ХАРАША'ТІ незак. Пакладаць (пра жывёлу). Ідзі харашаць кнюра! Рыбакі Нараўк. Сусіет прыдэ паршучкі харашаті. Курашэва Чыж. ХАРАШ БА' гл. ХАРАЖБА' ХАРАШ НЕ'Й прым. выш. Прыгажэй. Гэты кветкі харашней. Альхоўцы Лях. ХАРАШО', ХАРАШ Э' прысл. 1. Заможна. Цяпер yce харашо жывуць. Лісна В.-Дзв., Новыя Мацалі Варэн. Ён конюхам у калхозі, такі старацельны, жывуць харашэ. Калядзічы Ваўк. 2. Як мае быць, добра. Так харашэ высахне. Парэчча Гродз. Hoc абмыяш харашэ. Альхоўка Навагр. Каровы харашо ходзяцъ. Гемзы Шальч. Мне абы хлеба можна купіць, так i харашо. Канюкай Вільн. 3. Прыветна. Харашо мяне устрэцілі. Кемялішкі Астр. А. Згодна.і Мой дзядук с цівуном харашо жыў. Грыкет Вільн. Жылі харашэ з жонкаю. Баброўнікі Гарад. 5. Граматна, складна. Харашо піша сын. Стральцы Шальч. Чытаў харашэ. Крынкі Крынк. Гэта харашэ вам раскажа. Патом вы харашэ ўлажыце то, што я расказала. Канюкай Вільн. 6. Прыгожа. Салавей пёя харашэ. Малыя Аўцюкі Калінк. 7. Прыемна. I харашэ пахнуць у хаця. Ракаўскія Швянч. Зрабілі венік такі доўгі i ўоралі яшчэ харашэ кветкамі. Баброўнікі Гарад. 8. Надта. Харашэ парыць у начэ. Мсцібава Ваўк. V Во харашо было, як нас не было. Малі Астр.; параун. руск.хорошо тж'. ХАРАШ ЫНЯ' ж. Тое ж, што i х а р а ж б а 1. На дварэ такая харашыня стала. Лісна В.-Дзв. Што за харашыня ў хаце! Граўжышкі Ашм. ХАРАШ Э'Й прысл. выш. 1. Лепш. Ты харашэй пажыўшы. Лісна В.-Дзв. Раскажа харашэй, чым чытае. Солы Смарг. Лёну нічога ня робіцца, чым болей ляжыць, тым харашэй робіцца. Завельцы Ашм. Там было харашэй жыць. Ракаўскія Швянч. 2. Прывабней. Даўней харашэй насілі, а цяпер толькі на кумпячках спадніцы. Ракаўскія Швянч. О Харашэй хадзіць — адзявацца па модзе, прыгажэй. Маладзёш цяпер харашэй ходзіць у будзённыя дні, як некалі хадзілі ў свята. Альхоўка Навагр. 4 ХАРАШ Э'ЙШ Ы прым. выш. 1. Прыгажэйшы. Гэта дзеўка хароша, а гэта яшчэ харашэйша. Кіралі Шчуч. Маладая харашэйшая была. Лісна В.-Дзв. Нашы дзеўкі харашэйшыя. Крэва Смарг. Гэты харашэйшы хлопяц. Гемзы Шальч. V Мужык абы
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

харакцяр, харахцяр, ўбралі
7 👁
 ◀  / 565  ▶