Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 565  ▶ 
то страчацца. Мсцібава Ваўк. 2. перан. экспр. Ударыць. Як утну цябе зара чым-коліка! Солы Смарг.; параўн. полуск. ciqć рэзаць', tknqć 'крануць, дакрануцца, зачапіць'. УТО'К м. ткац. 1. Пража, прызначаная для ўтку. На што ты прадзеш: на аснову ці на уток? Магуны Паст. Есць утку, думаю ткаць дываны. Вузла Мядз. 2. Папярочныя ніткі ў тканіне. Як уток не прыб'еш — не хароша тканіна. Тут аснова — бавэлна, а уток — воўна. Завельцы Астр. Льняная аснова, а суконны уток. Васілевічы Гродз. Уток — нітка, якая ідзе упоперак асновы. Аснова адных нітак, а уток — другіх. Асавец Віл. Па чырвонай аснове уток Іншае дае. Кудзялянцы Шальч. V Як снуюць кроены, а чужы зойдзе, то прыгаварвае: «С кутка ў куток, каб хапыа на ўток!» Тая, што снуег адказвае: «Cnaeiба». Азяраны Раг. УТОМПЦЦА, У Т О М Ш ІСА ел. УТАМПДЦА УТОМІ'ЦЬ зак. Натрудзіць.' Руку ўтоміла — боліць. Хатынічы Ганц. УТО'НУЦЬ гл. УТАНУ'ЦЬ УТО'ПЛЕНІК м. Тапелец. Угорычы да ўтопленікаў чапляюцца. Рагулішкі Даўг. УТОФ м. След ад колаў або палазоў. Як едуць, астаецца ўтор. Вялікія Баяры Шчуч. УТОФКНУТЫ дзеепрым. Уваткнуты. Дурнюк сільна калюшчы. V Еслі сцебель будзіць над дзвярамі хлева уторкнуты — ніхто не зглазіць карову. Месянцы Брасл. УТОФКНУЦЦА зак. 1. Застраміцца. Папараць у руку уторкнецца — i парэжаш руку. Дзёрнавічы В.-Дзв. 2. перан. экспр. Вымкнуцца, сказаць. Гавару na-руску, тут уторкніцца беларускае слова. Солы Смарг. УТОФНІК м. тэх. Прылада для выемкі пазоў, разец. Трэба ўзяць уторнік i выпілаваць уторы. Граўжышкі Ашм. УТОФНУЦЬ зак. 1. Уваткнуць. Даўней лучынкі дзелалі c сосьніку, лучыну ўторнула, i пралі. Лісна В.-Дзв4 2, Усадзіць, падсунуць. Спяць курыцы на курусадні курочнай сідзя: пад крыло ўторніць гагалу [дзюбу], i так сідзіць. Дзёрнавічы В.-Дзв. 0 Язык утдрнуць — сказаць што-н. непажаданае для другога. / яна язык уторнула свой! Валынцы В.-Дзв. Камар носу не уторніць — такая густая лаза, асіннік. Замошша Брасл. УТОФЫ толькі мн. Пазы. Расцом рабілі уторы І дно ўстаўлялі. Кдралі Шчуч. Уторы абразаюцца, i дно ўстаўляецца. Дакудава Лід. Дзешка з дном, веко вверху, у клепках вырэзаваюць уторы i ўпускаюць дно. Грыцавічы Свісл. Уторы трэба прарэзаць. Крэва Смарг. У ўторы ўстаўляецца дно. Солы Смарг. У клепках ўнізу вырабляе ўторы — раўчачок такі, у дне канцік цененькі, уладзщь канцік дна ў уторы, тады надзявае абруч i заганяе адзін, другі. Гемзы Шальч. Уторы выразаюць, дно ўстаўляюць. Ракаўскія Швянч. Уторы дзелалі для ўстаўкі дна. Азяраны Раг
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

пол^ск, прыбеш, утануць, утоміць, утонуць, утопленік
2 👁
 ◀  / 565  ▶