білі ўтахту. «Нашто вы мне брыво разбілі?! — «А не сунься, калі не ўтахту, a бі ўтахту!» Кдралі Шчуч. УТА'ЧАВАЦЬ незак. Уточваць, устаўляць. Уточку ўтачавалі ў кашулю. Мярэцкія Глыб. УТАЧЫ'ЦЦА зак. Пранікнудь у сярэдзіну чаго-н. Грыб утачылся, з'еў броўны. Месянды Брасл. УТАЧЬГЦЬ зак. 1. Уваткнуць што-н. вострае, завостранае. Нош я ўтачыла ў сценку, павесіла ачкі на чарэнь. Малышы Лід. У дзірку дубец уточыць i будзіць круціць на круцень. V Як едзеш у дарогу, то трэба іголку ўтачыць, каб не баяцца зглазу. Вузла Мядз. 2. Прышпіліць. Яна прыберыцца i брошку ўточыць тут. Вузла Мядз. 3. Усадзіць. Уточыць грэбень у галаву— i лепей. Пацаўшчына Дзятл. 4. Улажыць. ён стары, а беленькі платочык уточыць у карман, каб берашкі відаць былі. Вузла Мядз. 5. Усунуць. Гарыць сена ў капе: утачы руку — так жарка там. Лапічы Acin. 6. Ушчаміць у што-н., прымацаваць. Там тычку робіць, а там куль лёну ўточыш i галоўкі абразаеш. Крылья ўточыш i там уточыш. Збляны Лід. 7. Залажыць за што-н. Карэлую трапку утачыла за дошку. Вузла Мядз. 8. крав. Прышыць, уставіць. Уточку ўтачылі на надо л кашулі. Мярэцкія Глыб. УТАШЧА'К О Уташчак ісці — рабіцца тошчым, худзець. Карова ўташчак ідзець — мала грошаў дадуць. Вялікія Нястанавічы Лаг. У'ТКА ж. Качка. Утка дзікая. Пасіене Лудз.; гл. ДАБМ, карта № 297. УТКНЕНЫ дзеепрым. Уваткнуты, уторкнуты, усаджаны. Былі калісь міскі дзеравяныя: міска вярбовая, міска ліповая, круглая, з ручкай, палачка уткнёна; міскі выдлубавалі, не было абручыкаў. Квач уткнёны ў мазніцу. Рыбчына Віл. Палка ўткнёна. Навасёлкі Лід. УТКНУЧЦЬ зак. Toe ж, што i у т а ч ы ць 3. Уткнула грэбянь у галаву. Ёдупка Шальч. УТЛУМА'ЧЫЦЬ зак. 1. Растлумачыць. Утлумачыць трэба, бо так не разбёрыш, што такоя бульбяшы. Ёдлавічы Брасл. 2. Сказаць; пераканадь. Нехта ўтлумачыў ёй, што як вырвеш зуб, два часэ нельга есь. Вецярэвічы Пух.; параўн. польск. wytlumaczyć 'вытлумачыдь, растлумачыць'. У'ТЛЫ прым. 1. Патлівы. Але ш утлы да поту: калі чуць падрабіў, то ўжо потам i абліўся. Кіралі Шчуч. 2. Слабы. Утлы чалавек часта хварэе. Мсцібава Ваўк. 3. Кволы. Індычынята натта ўтлыя: холаду, макраты баяцца. Мсцібава Ваўк. Індзюкі такія ўтлыя. Вострава Магст. 4. Які траціць свае дадатныя якасці; няўстойлівы. Такія ўтлыя чарэшні [плады]. Усё можа быць утлым. Вострава Маст.; параўн. польск, qtly 'слабьГ. УТНУ'ЦЬ зак. 1. Укусіць. Пль як утне, каровы гілююць: хвасты дудой, i прэцца ў кусты. Кудзялянцы Шальч. Калісьці як утне блыха, то патскочыш. Бонкі, стракі як уткнуць каравы
Дадатковыя словы
зеў, утачаваць, утачыцца, утнуць
2 👁