Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

ку, давай ім масла, яйкі. Ёдлавічы Брасл. 2. кулін. Прыправіць чым-н. страву. Для смаку тушонкі ўкіням у суп. Солы Смарг. 3» Укласці густой стравы; уліць. Можаш кашы сабе ўкінуць — за засланкай стаіць. Кіралі Шчуч. Німа той бабы, якой прасіла вады ўкінуць. Магуны Паст. 4. экспр. Усяліць; паставіць на ўтрыманне. Привезена дзеўка ад вайны, да мяне ў хату яе ўкінулі. Дакудава Лід. V Бяз стуку, бяз груку ўкінулі яе, як суку. Збляны Лід. 5. зак. да у к i д а ц ь. Як навілі кросна, тады ў ніт нада ўкінаць. Мярэцкія Глыб. 6. перан. экспр. Даць лупцоўку, набіць, пакараць. Не насіся, а то ўкіну я табе дубца! Вецярэвічы Пух. О Укінуць слова — прамовіць, сказаць. Яны сядзелі з бацькам, гаварылі, i я слова ўкіну, 'а яна пашла, за парох. Груздава Паст. УКГСНУЦЬ зак. Набыць кіслы смак. Стаўлю малако, кап добра ўкісла. Буракі накрышу, вадой залью, яны ўкіснуць, палу чыцца расол. Слабада Мін. Як размяшаець, яна [рашчына] укісня. Завельцы Астр. УКЛАДА'ЦЦА I незак. Засоўвацца. Выдлаблена карыта, i туды ўкладаецца дышаль. Солы Смарг. УКЛАДА'ЦЦА II незак. Класціся спаць. Якой парой укладаліся спаць? Саланое Віл. Спаць укладаюсю, i унук кладзецца, к старухі ціснецца. Валынцы В.-Дзв. Мне не было калі ўкладацца ў пасцель. Слабада Мін. УКЛАДА'ЦЬ незак. Пэўным чынам замацоўваць у чым-н., усоўваць у што-н. Цэўку ў чаўнок укладалі. Слабада Мін. У лыч камянь укладаяць забітаму кабану, каб кішкі не парыліся, бо кішкі парацца, як смаляць кабана. Дэгшні Шальч. УКЛА'ДВАЦЦА незак. Toe ж, што i у к л а д а ц ь. Кіёчык укладваецца ў адвяжыч i ўкладеаецца ў навой. Васілевічы Гродз, У чалнок укладваецца цэўка. У ляды ўкладваюцца берда, што заводзяцца ніткі. Малышы Лід. У трупку ўкладвалася тулка. Пасіене Лудз. УКЛА'ДВАЦЬ незак. Накладваць на што-н. Порчу [порт] скрабуць i ўкладвалі ў крэсіва. Мыто Лід. УКЛА'ДУВАЦЬ незак. Укладваць, класці спаць. Укладуй мужыка, хай спіць! Вецярэвічы Пух. УКЛА'СЬ зак. 1. Апусціць што-н. у вадкасць; засаладзіць. Агрэст разросся, навару варэння, ложачку укладу ў чай — i п'ю. Валынцы В.-Дзв. 2. Уцягнуць. Нада нітку ў іголку ўклась. Валынцы В.-Дзв. * УКЛЕ'ІЦЬ зак. Прымацаваць, засунуць. Мушчына спарыш [два каласкі на адной сцяблінцы] у шапку ўклеіць i ходзіць. Відаўцішкі Вільн. УКЛЕ'ЙКА ж. заал. Верхаводка. Уклейка n a вярху ходзіць. Магуны Паст. Уклейка — маленькая рынка, павярху плаваіць. Валынцы В.-Дзв. Уклейка ёсць падобіе плоткі. Істра Лудз. Зверху плавая ўклейка, калюшка, варжалапка. Быстрыца Астр