Кагда пакупаісся, уклейка жыр сабіраець. Беразіно Докш.; гл. клёйка. УКЛЕ'ЙНІЦА ж. рыб. Сетка для лоўлі верхаводкі. Укляю ўклейніцамі ловюць. Поўная ўклейніца — na два-тры пуды, яе столька накрапаеца. Лісна В.-Дзв. УКЛЕ'НЧЫЦЬ зак. Стаць на калені. Я ўкленчу тут. Mipaтычы Карэл. Не магу укленчыць — так баліць нага. Дэгшні Шальч. Як людзі моляцца?! Я не ўкленчу — такія токі ў калена ідуць. Замошша Брасл. Прышоў, укленчыў каля крыжа. Дзесятнікі Валож. Ён укленчыць каля лошкі. Дакудава Лід. Так i лепіцца да бацькі, аш укленчыла на калені. Новіны Нясв.; параўн. польск. uklgknyč, klgczeč тж'. УКЛЕЯ', УКЛЯЯ', УКЛІЯ' ж. Toe ж, што i у к л ё й к а. Уклея болыи наверху плаваіць, i сяляўкай яе завуць. Пасіене Лудз. Уклея плавая зверху. Ж р д з і ш к і Смарг. Укляя водзіцца ў возяры. Груздава Паст. Укляя павярху ходзіць. Магуны Паст. Укляя — мелкая рыбёшка. Укляя серабрыстая, у берах прыдзя нараставаць. Столька была ўкляі! Лісна В.-Дзв. Укляя—павярхоўная рыба, натопча поўны жалудак матылькоў гэтых. Азяраны Раг. Уклія — Малая, як стынка, як камса. Ахрэмаўцы Брасл. УКЛО'Н м. Схіл, нахіл. Ад Гарадка да Мішневіч — уклон. Мішневічы Шум. Уклон малы — значыць хлюпа страха. Дзяніскавічы Ганц.; параўн. руск. уклон тж'. УКЛЫНА'ЦЬ незак. Праклінаць. Яна i цяпер уклыная міне. Бакшты Іўеў. УКЛЯВГЦЬ незак. Тое ж, што i у к в я л і ць 2. Не ўкляві рану! Беразіно Докш. УКЛЯНКА'ЦЬ незак. да у к л е н ч ы ц ь. Уклянкая на калені. Альхоўцы Лях. УКЛЯЯ' гл. УКЛЕЯ' УКО'Л м. мед. Укол. Градзенскі доктор даў мне ўкол. Парэчча Гродз. Яму ўколы давалі. Кемялішкі Астр. Я як стаў жыць, у целе ўколу не было, а ў роце — парашка. Збляны Лід. У КО'М прысл. О У ком збіць — крэпка параніць біццём, пакал ечыць. Некалі пабіліся бабы: баба бабу у ком збіла. Едупка Шальч. УКО'ПАВАЦЬ незак. да у к а п а ць 1. Укопавала б троха бульбы, каб раней пасаджана была. Граўжышкі Ашм. УКО'ПАНЫ дзеепрым. О Як укопаны — нерухомы. ён я к укопаны стаў. Літва Лях. Стаіць яарова як укопана. Дарава Лях. УКО'ПАЦЬ, УКО'ПАЦІ зак. 1. Закапаць. Як прападзе жывёліна, у яму укопаюць. Кузьмічы Люб. 2. Накапаць. Трохі бульбы ўкопалі. Вялікі Краснік Пруж.; параўн. польск. ukopač 'накапаць крыху'. УКО'ПКІ толькі мн. Абрадавае свята ў дзень заканчэння капания бульбы. Укопкі правюць, як дакапаюць бульбу. Ліпнікі Вільн
Дадатковыя словы
нерўхомы, уклейніца, уклынаць, уклянкаць, укопаваць, укопаць, укопаці
1 👁