Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

косу, іды ўкосыты травы! Горек Бяроз. 2. Накасіць, назапасіць сена. Як ты сена ці ўкасіў? Магуны Паст, ён нам укасіў цэлы воз сена. Граўжышкі Ашм. То там, то там укосіць — нацягаў сена. Жыдзевічы Іўеў. 3. Скасіць. Свінарка — такая трава, што ўкасіць яе німожна. Магуны Паст. УКАЦГЦЦА зак. перан. Убегчы, уляцець. A курыца ўкацілася ў катух. Кураполле Паст. УКАЧА'ЦЦЯ зак. Упэцкацца, умазацца. Дзе ты ў балота ўкачаўся, дзе ты так мох укачацця?! Кіралі Шчуч. УКА'ЧВАЦЦА незак. Пакрывацца чым-н., набіраць на паверхню што-н. Рабочая пчала на лапках носіць, яна ўкачваецца ў пярху. Мыто Лід. УКВА'СІЦЬ зак. 1. Рашчыніўшы, паставіць, каб укісла. Даўней кісель варылі з аўса: муку мяшалі, уквасяць, працэдзяць — i вараць кісель. Стральды Шальч. 2. перан. Заліць, ператварыць у балота. Дош уквасіў землю, што не ўлесці, балота такое стала. Вецярэвічы Пух.; гіараўн. польск. ukmasić тж'. УКВАСНЕ'ЦЬ зак. Укіснуць. Паставім кісель, укваснеіць, тады цэдзім. Лайпушкі Ігн.; параўн. польск. ukwaśnieć тж'. УКВЕ'ЦІЦІ зак. Упрыгожыць кветкамі. Давай уквецім портрета! Смаля-ніца Пруж.; параўн. nojibCK*:ukwiecić тж'. УКВЯЛГЦЬ зак. 1. Пакрыўдзіць. Сыночак мой, уквяліў цябе той балыйун. Рыбчына Віл. Болый ні пойдзя баба — уквяліў ты яе. Асавед Віл. А можа ты ўквяліла матку? Саланое Віл. Сын маўчыць: ні хоча ні тую, ні тую ўквяліць. Кураполле Паст. Ужэ ўквялілі Лену. Стары Свержань Стаўб. Вы ўквялілі маю ўнучку, уквялілі дзіця. Вялікія Баяры Шчуч. 2. Toe ж, што i у г н яв і ць 2. Уквяліў рану, няможна загаіць. Магуны Паст. Сам лячыў — i ўквяліў рану. Рыбчына Віл. Уквяліла рану, стала гнаіцца. Саланое Віл. УКЕ'ЛЗАЦЬ зак. Зацугляць. Трэда ўкелзаць каня. Стральцы Шальч., Ліпнікі Вільн.; гл. к ё л з а ц ь. УКЩ А'ЦЬ незак. ткац. Уцягваць ніткі асновы красён у ніт i бёрда. Перш трэба аснаваць кросна, тады ў нічальніцы ўкідаць. Альхоўка Навагр. У бэрда ўкідаюць. Жылі Іўеў. У ніт укідаюць. Альхоўцы Лях. УКГДАЦЬ зак. 1. Апусціць у што-н. вадкае, укінуць. Укідала грыбы ў поліўку — будзе ўсмашная. Лоск Валож. 2. зак. да у к i д а ц ь. Стала ткаць, сусетка ўкідала ў ніт, а ў бёрда сама ўцягнула. Слабада Мін. УКРДВАЦЬ незак. Тое ж, што i у к i д а ц ь. Укідваем ніткі ў ніт, у берда. Дзераўное Стаўб. УКРНЕНЬІ дзеепрым. Укінуты. Укінена цыбуля, хай варыцца. Магуны Паст. УКРНУЦЦА зак. экспр. Сесці. Укінуўся ў розвальні i naехаў. Едлавічы Брасл, УКРНУЦЬ, УКГНАЦЬ зак. 1. Палажыць у што-н. Як выхадны дзень, дзеці ўкінуць сухі батон у сумку — i ляцяць у вёс