Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

латна. Тухавічы Лях. Некалі былі трапкачэ, накрывалі хлеп. Дзяніскавічы Ганц. Я табе зараз трапкачом! Ухвала Круп. Tpanкач для пасуды; трэш i датыкаеш, пасленне аткруціш, a потым папляцеш пляцёнкі; трапкач з паследняга. Мачаск Бярэз. Трапкач з канцоў палатна. Трапкач з махрамі. Трапкан — адрэзаныя канцы асновы красён, дам трапкача дзецям. Рудня Астравітая Чэрв. 2. Махры, вытрапаныя ніткі. Трапкачэ ў спадніцы. Баброўнікі Гарад. ТРАПКА'ЧЫК м. памянш. да т р а п к ач 2. Суравенныя трапкачыкі вісяць. Азяраны Раг. ТРАПЛАВА'ТЬІ прым. Які любіць гаварыць недарэчнасці. Бацька траплаваты, кажа «таптуха» на жонку. Траплаваты быў кавалер. Малі Астр. ТРАПЛО' н. Toe ж, што i т p а п а й л o. Траплы маям, зроблены з доскаў: трапло— гэто ўсё, a трапачка — чым трэпім. Быстрыца Астр. Траплом трапалі лён. Вузла Мядз. Трапалі лён траплом, тропаны лён аддавалі гасударству. Яніна В.-Дзв. Гладкое трапло i трапачка, трапалі лён. Дзераўное Стаўб. Трапло было трапаць лён. Малыя Аўцюкі Калінк. Траплом трэплям, атлятая атрэп'я, кастрыца. Буда Уздз. Трапло — чым трэплюць. Дзяніскавічы Ганц., Рудня Астравітая Чэрв. У трапле ручка дзяржацца войстрая. Беразіно Докш. Tрапло было, такая дошчачка i ручачка, трапалі лён, кастра выбівалася. Латыгаль Віл. Тропламі трапалі з генціны. Гайна Лаг. ТРАПЛЯЧДЬ незак. Паспяваць, бываць, з усім спраўляцца. Мне, дзеткі, восімдзісят, a ёй пяцьдзесят гот з лішнім, дык яна ўсюды трапляець. Жукоўні Acfp.; параўн. польск. trafić тж'. ТРАПНІ'К м. Toe ж, што i т p a п к ач 1. Трапнік буў, у канцы брызгуле ў трапніку. Парэчча Гродз. ТРАЧІНЬІ прым. Жвавы, спрытны. Адна баба трапная, a ў другой толькі дно закрытаf як пойдуць па ягады. Валеўка Навагр. ТРАПУ'ШКА ж. Тое ж, што [ т р ап а ч к а II, 1. Трапушка — чым трапалі лён. Альхоўцы Лях. Трапушкаю лён трэплям. Малахоўцы Бар. ТРАПЯЛЦО' я. памянш. да т р а п л о. Трапялцом ачышчаім лён. Саланое Віл. ТРАПЯСТА'ЦЦА незак. Кідадца, старацца зрабіць усё з апошніх сіл. Чаго так трапястацца? Ня можаш — не рабі, хва~ ціць хлеба, малака хваціць. Парзчча Гродз. ТРАПЯТУ'ХІ мн. кулін. Печыва з цёртай бульбы. Трапятухі — к куцці яда з таркаванай картоплі. Дзяніскавічы Ганц: ТРАПЯТУЧІІКІ мн. памянш. да т р а п я т ў х і. Натаркуем картоплі, атціснем яе i робім трапятушкі, кладом на бляху i ў печ стаўляем, кладом у чыгуньчык, а после сем'я стаўком, у вадзе разводзім, цыбулькі ўкрышым, заліваем i ставіцца ў печ, каб яны ўпараліса, вымаюць з пёчы i ядуць. Дзяніскавічы Ганц. ТРАСАГУ'ЗКА ж. заал. Сітаўка. Tрасагузка ходзіць там