Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1984). Том 4. П-С. Ю. Ф. Мацкевіч

СПАРА'ТКАВАЦЦА гл. СПАРА'ДКАВАЦЦА СПАРА'ТКАВАЦЬ гл. СПАРА'ДКАВАЦЬ СПАРАХНАВАЦЕ'ЦЬ зак. Спарахнець. Радыска спарахнавацела, як парахна, падзіркуецца, як сіта, нет ні соку, ні ўкусу. Кураполле Паст. СПАРНА' ж. Toe ж, што i с п а р а. V С парна, сыдзі да нас, да нас, кап спарыла хлеп у нас. Ракаўскія Швянч. СПАРНЕ'Й прысл. Болыи спорна. Кап я аддахнула — работа п ішла спарней. Кураполле Паст. СПАРНЕ'ИШЫ прым. выш. Больш спорны. А сала спарнейшая, чым масла. Пацаўшчына Дзятл. СПА'РНЩ А ж. Спарыш. Спарніца ў бабы аднае, два пальцы ўмесці зрошшыся на назе. Кіралі Шчуч. СПАРНГЦА ж. мед. Нарыў паміж пальцаў. Спарніца ў яе на руцэ. Вялікія Баяры Шчуч. СПАРНЯ' ж. абрад. 1. Кавалак хлеба, які закопваюць у зямлю ў час дажынак, каб на будучи год быў добры ўраджай. Як астанецца нямнога, каласкі абажнём, завяжам, пад яе хлеп закапаям i гукаліся яшчо: «Спарня, спарня, гу-гу-гу!» Магуны Паст. Спарню мама некалі на полі пакідала, яшчэ гукалі: «Спарня, спарня, гу, ca ўсіх палёў, ca ўсіх двароў — у наш двор, спарня, гу!» Завельцы Астр. 2. Тое ж, што i спар а. V Спарня табе! Жодзішкі Смарг. Спарня ў дзешку! Ахрэмаўцы Брасл. СПАРШЬГВІТІ зак. Сапсавадца. Сёголіта было мокро 1 картохлі спаршывілі. Курашэва Чыж. СПАРЫЖ АВА'НЫ прым. Тое ж, што i с п а л і р а ж а в а н ы. Спарыжаваны яго бацька. Магуны Паст. СПАРЫЖ АВА'ЦЬ зак. Тое ж, што i с п а л і р ж а в а ц ь. Мяне спарыжавала пасля грыпа. Масілавічы Сл. Бывав, віхар урэдны спарыжуе. Дарава Лях. СПАРЫНЯ' I, СПАРЫННЯ' ж. бат. Спарыння. Спарыня. Вялікія Баяры Шчуч., Істра Лудз. Маланка жыта паліць — спарыня ў жыці. Калі ў муцэ спарыня, то натта вольнасць, шкодзіць жывёле. Кіралі Шчуч. Спарыня ў жыці расцець, яе здаюць на лякарства. Вузла Мядз. У жыце спарыня. Мыто Лід. Спарыня — чорныя зерня. Вялікія Нястанавічы Лаг. Спарыня на колася. Мярэцкія Глыб. Спарыння ў жыце, чорныя рожкі такія. Яніна В.-Дзв. СПАРЫ НЯ' II ж. 1. Тое ж, што i с п а р н я I. Як дажыналі жыта, хлеп укопавалі ў зямлю i называлі спарыня. Груздава Паст. Нада ш хлеба ўзяць на спарыню. Альхоўка Навагр. 2. Тое ж, што i с п а р а. V Спарыня табе — як хто заходзіць: на ўток заходзіць ці ў варыўню. Спарыня ў дзяжу — а табе сто рублей у машну! Кураполле Паст. Спарыня табе [у рабоце якой]! Спарыня ў дзешку! Мярэцкія Глыб. Спарыня табе — як