Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1984). Том 4. П-С. Ю. Ф. Мацкевіч

ТЫСЬ незак. 1. Сварыцца. Яны сварацца, ругаюцца. Kypaполле Паст. Будуць сварыцца. Рыбчына Віл. Сварыліся даўней. Лісна В.-Дзв. Што ты сварысся праз акно! Руднікі Шальч. Hi нада сварыцця — калі ш не абайдзесся ніяк, кап ,ні пасварыцця! Не ўцерпіш! Чаго сварыцця?!— сказаў І ідзі. Сварыліся цэлы дзень, i спакою німа. Мы з ёй не сварыліся. Кдралі Шчуч. Будут сварьіціса. Не сварацца, не крычат. Ялова Пруж. За шчо ветэ сварытэса? Нэ сварэтэса! Смаляніца Пруж. Ны трэба було йім сварытысь. Сіманавічы Драг. V 3 зяцям сварыся — i за парох дзяржыся, с сынам сварыся — i на печ дзярыся. Кдралі Шчуч. «Чаму мужык сварыцца?»—«Што ў гаршку не варыцца». Старыя Смільгіні Воран. 2. перан. Выказваць гукамі незадавальненне адзін адным (пра насякомых). Сваруцца маткі пчаліныя ў лежні: адна — ту-туту [старэйшая таўсцейшым голасам], а другая — цыў-цыўцыў [танчэйшым голасам]. Валынцы В.-Дзв. СВАТ м., СВАТЬГ мн. I. абрад. Хто сватае каго-н., удзельнічае ў сватанні. Мой чалавек быў за свата. Кудзялянцы Шальч. Адзін паехаў у сваты да дзеўкі. Збляны Лід. У сваты прыяжджалі бацька хрышчоны ці дзяцька. Вузла Мядз. У мяне сваты былі — гэта гонар. Hi магла адбараніцца ад сватоў. Двацацера ці болей сватоў было. Саланое Віл. Сватаві даецца падарак. Каўняны Гродз. На вяселі сват, маршалак. Васілевічы Гродз. Як сват прыедзе, то на кут вешалі рушнікі. Завельды Астр. Многае залежыць ад свата i свацей. Валеўка Навагр. Нрыходзіць малады, ложаць музыкантам грошы, i сват кладзе, заказваюць, што іграць. Збляны Лід. 2. абрад. На вяселлі родзіч з боку маладой у адносінах да родзічаў маладога i наадварот. VOŭ, сват, сваточок подарыв платочок, я за гэтой платочок поцылую разочок. Сіманавічы Драг. 3. Бацька нявесткі ці зяця. Сват мой не вымагаў пасагу. Малі Астр. Сват накуплёў зямлі ў памешчыка. Літва Лях. 4. Мянушка таго, хто часта бываў за свата. Яго празывалі «сват» — i да смерці астаўся «сватам». Малі Астр. СВАТАВА'ЦЬ незак. Сватаць. Сватавалі i багатыя, i надзетыя. Саланое Віл. СВА'ТАЦЦА незак. 1. Сватацца. Сватаўся хлопец, але, мусіць, не пара. Чуркі Ашм. Бываіць, што сватаіцца, сватаіцца — i адкажыць. Буды В.-Дзв. 2. Toe ж, што i с в а т а в аць. Прыяжджаюць вечарам, сватаюцца. Васілевічы Гродз. СВА'ТАЦЬ незак. Toe ж, што i с в а т а в а ц ь. Сватаюць яму дзеўку. Васілевічы Гродз. СВАТО'УСТВА н. Сватанне. Да сватоўства гета песня. Дзёрнавічы В.-Дзв. СВА'ТЫНЯ ж. Toe ж, што i с в а н ь к а 2. Маладая брала сватыню. Васілевічы Гродз. СВА'ХА ж. 1. Маці мужа ў адносінах да маці ці бацькі