Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1984). Том 4. П-С. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 617  ▶ 
то чужэйшыя. Стральцы Гродз. 2. Блізкія. Людзі не свае. Гемзы Шальч. СВАЗНЯ'К м. Скразняк. Свазняк цягня. Дзяніскавічы Ганц.; параўн. руск. сквозняк тж'. СВАЙСТВО' н. Сваяцтва. V Ай, свойство там такое: пень гарэў, а ён рукі грэў! Саланое Віл. СВА'НЬКА, СВА'НКА ж. абрад. 1. Свацця. На вяселя едуць дружына, сват i сванька, малады І маладая. Дакудава Лід. Як сванька прыіедэ, то трэба будэ пув бутля взяті. Курашэва Чыж. Сванка ■— замужная жанчына, прыездна, малады: вязе. Вялікія Баяры Шчуч. 2. Дружка. У маладога дружбант i сванькі, а ў маладой — дружкі. На веселі две сванькі i две дружкі. У маладога сванька i маршалак. Сванькі пяклі караваі з мукі. Васілевічы Гродз. Сванька — у маладога, браты — у маладой. Стральцы Гродз. Кума ішла замуш, ды за сваньку я была. Збляны Лід. А сванька бяжыць, каб палажыць ручнік на месца. Валеўка Навагр. Як Олексіей будэ жэнітісе, то я сванькою буду. Курашэва Чыж. Две сванкі едуць з маладым. Каўняны Гродз. СВАР м. Сварка. Прае бой, прас свар забрала хату. Кураполле Паст. Калі хто боляй намерыў — та.ды свар. Без ніякага свару, калі сказалі так, так должно быць. Вецярэвічы Пух. СВАФБА' ж. Тое ж, што i с вар. У ix кажды дзет сварба. Выгаварыў усё адзін другому: i гавары, i ўрэднага не рабі, i канец сварбі. Кіралі Шчуч. Як нягодна ў хаце жывуць — от сварба ідзе. Галубы Мает. Бывав i сварба ў хаце. Пацаўшчына Дзятл. У ix сварба, сварацца. Старыя Смільгіні Воран. Скажи, то будзя сварба. Вялікія Баяры Шчуч. СВА'РКА ж. Тое ж, што i с ва р. Такая сварка, ні разбярэш нічога. Дакудава Лід. Будзя сварка. Я вып'ю — яна [жонка] падніміць сварку. Збляны Лід. Скажи. Петру, дык сварка будзіць. Саланое Віл. Сварка — будуць сварыцца, звадзіцца. Рыбчына Віл. Так i сварка гэта — слова за слова, i да бога даходзіць. Кураполле Паст. А што маяш цёнгля сварку рабіц? Парэчча Гродз. Пашла сварка, як пачалі сварыцца. Валынцы В.-Дзв. Калі не ідзі — у ix усё сварка. Кузьмічы Люб. V Сварка — у хаці папраўка. Сварка — не грибы, у лес не нада ісці, яна ў хаці над лаўкай ляжыць. Саланое Віл. Сварка ў іх, аж падлога дрыжыць. Беразіна Докш. Чым якая сварка, то лети, песні. Вузла Мядз. Добрая сварка — дому папраўка. Ахрэмаўцы Брасл., Валынцы В.-Дзв. СВАРЛГВЫ прим. Сварлівы. Сварлівая ты баба! Рыбчына Віл. Сварліва баба! МІратычы Карэл. Яна сварлівая. Гемзы Шальч. СВАРЫ 'ЦЦА, СВАРЫ 'ЦЦЯ, СВАРЬГЩ СА, СВАРЬГ
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

выпю
7 👁
 ◀  / 617  ▶